หมอสาวคนไหม่

เสียงตะโกนเรียกจากด้านหลัง ทำให้ เมย์ “บุษบา” นักศึกษาแพทย์ปีสุดท้ายที่กำลังจะเดินขึ้นตึกผู้ป่วยต้องหันกลับไปมอง แต่เมื่อแลเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีสวมชุดกราวน์สีขาวกำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้า มาหา เธอรีบหันหลังกลับพร้อมรีบก้าวเท้าขึ้นไปบันไดในทันที “เมย์ เดี๋ยวก่อน” ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับดึงแขนของเมย์เอาไว้ ทั้งคู่ยื้อฉุดแขนกันตรงบันไดทางขึ้นนั่นเอง “ต้อม! ปล่อยมือเมย์เดี๋ยวนี้นะ เราไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องพูดกันอีกแล้ว” ต้อ ม “วีระชัย” นักศึกษาแพทย์ปีสุดท้ายเช่นกัน ใครๆ ในมหาวิทยาลัยก็ทราบดีกันว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน เมย์นั้นเป็นถึงดาวมหาลัย มีตำแหน่งนางงามนพมาศเป็นเครื่องการันตีถึงความสวยของเธอ ส่วนต้อมนั้นก็เป็นนักเรียนแพทย์ที่มีผลการเรียนดียอดเยี่ยมเกียรตินิยม อันดับหนึ่ง และกำลังถูกชักชวนให้มาเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยเมื่อศึกษาจบ “เมย์กำลังเข้าใจผิดนะ” “ค่ะ เมย์เข้าใจผิดไป เข้าใจผิดที่คิดว่าต้อมรักเมย์ แต่ตอนนี้เมย์ตาสว่างแล้ว” “เมย์ ต้อมขออธิบายเรื่องนี้หน่อย” “ไม่จำเป็นหรอกค่ะ ปล่อยมือเมย์ได้แล้ว เดี๋ยวเมย์จะไปขึ้นวอร์ดสาย” “เมย์..ต้อมอยากจะ..” “ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ลาก่อนค่ะต้อม” * * * * * * “เมย์ ชั้นได้ข่าวว่าแกลงชื่อไปอำเภอบ้านป่าหลังเขานั่นเหรอ?” “อื่อ..ใช่ ทำไมเหรอมินท์?” เมย์ที่กำลังออกตรวจคนไข้บนตึกผู้ป่วย เงยหน้าจากแฟ้มประวัติผู้ป่วยขึ้นมองมินท์เพื่อนสาวที่เดินเข้ามาทัก มินท์ “สุชาดา” เพื่อนสนิทของเธอ รู้จักกันมาตั้งแต่เรียนชั้นมัธยม มินท์มาจากครอบครัวนายทหาร เป็นคนรักเพื่อน เรียนเก่งแต่เธอไม่ชอบอาชีพหมอ จึงหันไปเรียนด้านเภสัชแทน ตอนนี้ทำงานใช้ทุนในโรงพยาบาลของมหาลัย ความสวยของมินท์นั้นไม่ด้อยไปกว่าเมย์เลย เมย์นั้นออกไปทางสวยหวาน ส่วนมินท์สวยน่ารัก ตอนปีหนึ่งทั้งสองได้ฉายาว่าคู่หูดูโอ เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มักจะพบทั้งสองคนอยู่ด้วยกันเสมอ “เฮ้ย! ที่นั่นมันกันดารมากเลยนะ หมอกี่คนๆ ที่ไปอยู่มาแล้ว หนีออกมาแทบไม่ทัน แล้วแกคิดยังไงถึงไปทำงานที่นั่น” “เราอยากหลบไปที่ไกลๆ ซักพักนะ” “แล้วต้อมละ..ไหนว่าจบแล้วจะไปเป็นอาจารย์ด้วยกันไม่ใช่เหรอ?” “อย่าไปพูดถึงเขาอีกเลย เราไม่อยากจะฟัง” “เฮ้ย!!! .. อย่า..อย่าบอกนะว่าแกสองคนเลิกคบกันแล้ว” เม ย์ไม่ตอบ ก้มหน้าลงอ่านประวัติการรักษาของผู้ป่วยต่อ พยายามกลั้นน้ำตาไว้ ในใจของเธอปวดร้าวเหลือเกิน อยากจะลืมเขาคนนั้นให้หมด นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เธอตัดสินใจย้ายตัวเองไปทำงานที่ไกลๆ จะได้พ้นจากเขาเสียที “เออ .. ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก แล้วแกจะไปเมื่อไหร่ละ” มินท์เห็นท่าทีของเพื่อนสาวจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ไม่ รู้เหมือนกัน ต้องรอเดินเรื่องให้เสร็จก่อน แต่ก็คงเร็วๆ นี้แหละ .. เอ่อ..มินท์ เราค่อยคุยเรื่องนี้กันวันหลังต่อนะ เมย์ขอไปตรวจคนไข้ก่อน” มินท์ มองตามหลังเพื่อนสาวอย่างกังวลใจ เมย์..คนที่ร่าเริง ยิ้มง่าย หายไปไหน คงเป็นเพราะเรื่องฉาวของต้อมนั่นแหละ ไอ้บ้าเอ๊ย..มาทำให้เพื่อนชั้นต้องมาเป็นแบบนี้ แล้วนี่เมย์ดันลงชื่อขอไปทำงานซะไกลปืนเที่ยงขนาดนั้น ชั้นละเป็นห่วงเธอจริงๆ * * * * * * ท่ามกลางแสงแดดยามบ่าย ที่ร้อนระอุ รถโดยสารประจำทางที่วิ่งเข้ามาจอดยังสถานีขนส่งประจำจังหวัดส่งฝุ่นฟุ้งตลบ พร้อมกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเนื่องจากผู้โดยสารที่นั่งมากับรถและคนที่รอ รถอยู่ที่สถานนีต่างพากันเบียดเสียดกันอยู่ที่หน้าประตูรถ เสียงเอะอะโวยวายดังไปทั่ว “ตาคำ” ชายร่างใหญ่ผิวดำมะเมื่อม อายุราวๆ 40 กว่าปี ซึ่งนั่งอยู่ในร้านขายกาแฟข้างถนน เมื่อเห็นรถประจำทางเข้ามาเทียบสถานีก็รีบดูดโอเลี้ยงจนหมด แล้วเดิมข้ามถนนฝ่าฝูงชนที่เนืองแน่นตรงเข้ามาหารถคันดังกล่าวพร้อมกับสอด ส่ายสายหาหาคน…ไอ้ห่าเอ๊ย..คนเยอะยังงี้จะไปหาเจอได้ไงวะ เอ๊ะ..นั่นไง หญิงสาวคนสวยสดุดตาคนนั้นที่กำลังก้าวลงจากรถประจำทางมายืนที่ชานชลาสถานี หันซ้ายแลขวาอยู่นั่นไง “คุณหมอเมย์ ใช่ไหมครับ” ตาคำเอ่ยทักหญิงสาวคนนั้น “ใช่จ๊ะ” เม ย์นั่นเอง หลังจากที่เดินเรื่องเสร็จ เธอก็รีบออกเดินทางมายังโรงพยาบาลที่ได้ติดต่อไว้ทันที ซึ่งทางผู้อำนวยการก็ได้แจ้งว่าจะจัดคนมารับเธอที่สถานีขนส่งแห่งนี้ วันนี้เมย์ใส่ชุดแบบสบายๆ เหมาะสำหรับการเดินทางไกล เสื้อเชิร์ตแขนสั้นสีชมพูอ่อนกับกางเกงสแล็คสีดำ ดูแล้วช่างเข้ากับบุคลิกของเธอเหลือเกิน ตาคำเมื่อเห็นเมย์คุณหมอคน ใหม่ชัดตา ถึงกับตะลึงในความสวยของเธอ ใบหน้าที่สวยได้รูปมีเหงื่อซึมออกมา สองแก้มแดงปลั่งจากความร้อนอบอ้าว ทรวดทรงองค์เอวดูบอบบางอย่างกับนางละคร เสื้อที่ใส่ก็ช่างรัดรูปซะละเกินเน้นให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มชูชันออกมา สะโพกกลมกลึงได้รูปที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงขายาวสีดำดูแน่นหนั่น ตาคำสูดลมหายใจลึกๆ ระงับใจไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน “ช.เชิญทางนี้ครับ คุณหมอใหญ่ท่านให้ผมมารับครับ .. มา ผมช่วยถือกระเป๋าให้ .. ทางนี้ครับคุณหมอ” ตาคำเอ่ยอยากตะกุกตะกัก พร้อมกับเอ่ยปากช่วยยกกระเป๋าใบใหญ่ของเธอ “ขอบใจจ๊ะ” รถที่ตาคำ เอามารับเธอเป็นรถจิ๊ปเก่าๆ คันหนึ่ง ดูจากสภาพแล้วคงใช้งานมาอย่างสมบุกสมบัน เมย์เห็นแล้วถึงกับยิ้มที่มุมปาก นี่คงเป็นรถของโรงพยาบาลที่เอาไว้ใช้ออกตรวจเยี่ยมผู้ป่วยกระมัง? “ขอบใจมากนะลุง..เอ่อ…” “เรียก ผมว่าตาคำก็ได้ครับ ใครๆ ก็เรียกผมอย่างนั้น” ตาคำบอกชื่อของตนเองออกไปในขณะที่กำลังยกกระเป๋าของเมย์ใส่เข้าไปท้ายรถ แต่แกก็ไม่ได้บอกทั้งหมดหรอก เพราะที่โรงพยาบาล ใครๆ มักจะเรียกแกลับหลังว่า ตาคำลามก เพราะเวลาแกกินเหล้าทีไร มักจะออกอาการป้อสาวๆ ทุกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครโกรธแกจริงๆ จังๆ ซักที เป็นเพราะแกเป็นคนมีน้ำใจ ใครไหว้วานให้ทำอะไรแกไม่เคยขัดรีบทำให้อย่างขมีขมัน “ขอบใจมากจ๊ะตาคำ ถ้าไม่มีตาคำมารับ ชั้นคงลำบากแย่เลย” “ไม่เป็นไรครับ ..ผมยินดีรับใช้ วันหลังถ้าคุณหมอมีธุระอะไร ก็เรียกใช้ผมได้ครับ” “ขอบคุณมากจ๊ะ…เอ่อ…แล้วนี่เราต้องไปอีกไกลไหม” “ไม่ไกลหรอกครับคุณหมอ เย็นๆ ก็ถึงแล้วครับ” “ฮู้ว…ถึงตอนเย็นๆ ก็อีก 2 ชั่วโมงนะซิ” “ก็คงประมาณนั้นแหละครับ …” ระหว่าง ที่นั่งรถไปนั้น ตาคำก็ชวนเมย์พูดคุยเพื่อสร้างความคุ้นเคย ช่วงแรกๆ เธอก็หัวเราะไปกับคำพูดตลกๆ ของแก แต่เนื่องจากเธอนั้นนั่งรถเดินทางมาทั้งวัน พอเวลาผ่านไปได้พักใหญ่ เมย์ก็เผลอเคลิ้มหลับงีบไป ตาคำเห็นดังนั้นจึงไม่ส่งเสียงรบกวนปล่อยให้เธอหลับไปอย่างสบาย แต่แล้วจะเป็นเพราะสวรรค์บรรดาลหรือนรกแกล้ง ในจังหวะที่เธอพลิกตัวขยับกายนั้น เจ้าสาบเสื้อมันเปิดเป็นช่องมองลอดเข้าไปเห็นชั้นในลายลูกไม้ที่ห่อหุ้มเต้า อิ่ม รวมถึงหน้าท้องขาวผ่อง ตาคำเห็นอย่างนั้นถึงกับกลืนน้ำลายดัง เอือกใหญ่ แม่เจ้าโว๊ย…ผิวขาวฉิบหายเลย อูยย แม่ง.นมก็ใหญ่ หน้าก็สวย ปากแดงโคตรน่าจูบ ห่าเอ๊ย..ตอนเดินเมื่อกี๋นะ ตูดแม่งสบัดไปมา น่าขยำขยี้ อย่างนี้ถ้ากูได้เย็ดซักที จะไม่ลืมพระคุณเลยว่ะ ตาคำเริ่มห้ามใจไว้ไม่อยู่ แกค่อยๆ เอื้อมมือยื่นออกไปช้าๆ หางตาก็เหลือบดูเมย์ที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่ แกค่อยๆ วางมือไปบนขาอ่อนของหญิงสาว ลูบไล้เบาๆ ด้วยเกรงว่าหญิงสาวจะตื่นขึ้นมา อูย…นุ่มมือฉิบหายเลยวะ.. เมย์นั้นยังคงหลับสนิทด้วยความอ่อนเพลียจากการเดินทาง ตาคำได้ใจลูบต้นขาของหญิงสาวหนักมือขึ้น “อืมม…” เสียงครางในลำคอของเมย์ทำให้ตาคำตกใจรีบชักมือกลับแทบไม่ทัน แต่เธอก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมา เพียงแต่ขยับกายเล็กน้อย แต่ก็ทำให้สาบเสื้อเปิดช่องกว้างมากขึ้น จนเห็นเนินอกขาวผ่องของเธอชัดตา ตาคำค่อยยื่นมือของแกออกไปอีกครั้ง คราวนี้เป้าหมายไม่ใช่ต้นขาเนื้อนุ่มอีกแล้วแต่เป็นปทุมถันอวบอิ่มของเธอ ต่างหาก ใจของตาคำเต้นไม่เป็นจังหวะ มือสั่นระริกด้วยความตื่นเต้น อีกนิดเดียวมือหยาบหนาของแกจะได้สัมผัสเต้านมเต่งตึงขาวผ่องที่อยู่ตรงหน้า แล้ว…อีกนิดเดียววววว…. ตึง! โครม! เสียง รถจิ๊ปที่วิ่งมาด้วยความเร็วตกหลุมใหญ่กลางถนนดังตึง.. ก่อนจะกระดอนขึ้นแล้วตกลงมากระแทกกับพื้นถนนดังโครม..ส่งผลให้ร่างของคนทั้ง สองกระเด้งกระดอนกระแทกเข้ากับเบาะนั่ง เมย์ตกใจตื่นร้องเสียงหลง ส่วนตาคำก็หดมือกลับมาประคองรถไม่ให้เสียหลักลงข้างทาง “ว๊าย…เกิดอะไรขึ้นหรือค่ะ” “ผม ขอโทษครับคุณหมอ ผมเหม่อไปนิด ไม่ได้สังเกตเห็นว่ากลางถนนมีหลุมอยู่” ตาคำด่าตัวเองในใจ ห่าเอ๊ย..เกือบจะแล้วเชียว เสือกมีหลุมอยู่ซะได้ กูหนอกู ไม่น่าเล้ย… “อืม..เมย์เผลอหลับไปหน่อย นึกว่าเราชนอะไรเข้าให้แล้ว… ค่อยๆ ขับไปก็ได้ค่ะไม่ต้องรีบ” “ครับ.. คุณหมอจะนอนต่อก็ได้นะครับ อีกนานกว่าจะถึง” “ไม่เป็นไรค่ะ เมย์ไม่ง่วงแล้ว สมัยเรียนตอนขึ้นวอร์ดถ้าง่วงมากก็แอบงีบหน่อยหนึ่งก็พอแล้วค่ะ..อืม วิวแถวนี้สวยดีนะค่ะ” * * * * * * โรง พยาบาลบ้านป่าหลังเขาเป็นโรงพยาบาลเล็กๆ มีหมอเพียง 1 คน ทำหน้าที่เป็นทั้งผู้อำนวยการแล้วก็ออกตรวจผู้ป่วยไปด้วย ถึงแม้ว่าบ้านป่าหลังเขาจะอยู่ห่างจากตัวเมืองเพียงร้อยกว่ากิโลเมตร แต่ต้องขับผ่านป่าเขาสูงชันทำให้ต้องใช้เวลาในการเดินทางเกือบ 3 ชั่วโมง …กว่าเมย์จะมาถึงโรงพยาบาลก็เกือบจะเย็นอยู่แล้ว ตาคำขับรถจิ๊ปเก่าๆ ผ่านอาคารที่ทำการและตึกผู้ป่วยไปจอดที่หน้าบ้านพักของผู้อำนวยการที่อยู่ ด้านหลัง เพื่อแจ้งให้ทราบว่าคุณหมอคนใหม่เดินทางมาถึงแล้ว “คุณหมอใหญ่ครับ คุณหมอเมย์มาถึงแล้วครับ” “สวัสดีค่ะ” เมย์เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับยกมือไหว้ชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ “อ้าว..สวัสดีครับหมอบุษบา ..มาถึงแล้วหรือครับ เดินทางเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหมครับ?” “ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ค่ะ เรียกหนูว่าเมย์ก็ได้ค่ะท่านผู้อำนวยการ และเมย์ต้องขอบคุณท่านด้วยค่ะ ที่กรุณาให้ตาคำไปช่วยรับเมย์มา” “ธี ระ” เป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลแห่งนี้ รูปร่างสันทัด หัวล้านหน่อยๆ อ้วนลงพุงเล็กน้อย สวมแว่นตาหนาเตอะ อายุคงประมาณ 35 ถึง 40 ปี ดูท่าทางอารมณ์ดีเป็นกันเองมากกว่าที่คิด ตอนแรกที่เธอได้ฟังเสียงเขาจากทางโทรศัพท์ นึกว่าจะดุและอายุมากกว่านี้เสียอีก “อย่าเรียกผมว่าท่านผู้อำนวยการเลย มันฟังดูแปลกๆ เรียกหมอใหญ่เหมือนคนอื่นๆ ดีกว่า ดูเป็นกันเองดี” “ได้ค่ะ งั้นเมย์ขอเรียกท่านว่า พี่หมอใหญ่นะค่ะ” “ฮะ ฮะ.. จะเรียกอย่างนั้นก็ได้ ผมจะได้ดูหนุ่มขึ้นอีกหน่อย ที่นี่อาจจะไกลปืนเที่ยงซักหน่อย มาอยู่แรกๆ หมอเมย์คงจะเหงา เอาเป็นว่าช่วงนี้ ผมจะให้บัวไปนอนเป็นเพื่อนก่อนก็แล้วกัน” ว่าแล้วหมอใหญ่ก็หันหน้าไปสั่งตาคำที่ยืนอยู่ด้านหลังเมย์ “เอ่อ … ตาคำช่วยไปตามบัวมาพบผมหน่อย แล้วก็เอากระเป๋าของหมอเมย์ไปเก็บที่บ้านพักให้ด้วยนะ” “ครับหมอใหญ่ เดี๋ยวผมจะจัดการให้เรียบร้อย” ตาคำรับคำสั่งจากหมอใหญ่ แล้วหันหน้ามากล่าวลาเมย์ “คุณหมอเมย์ผมขอตัวไปก่อนนะครับ” “จ๊ะ เมย์ขอบใจตาคำมากนะ” * * * * * * ค่ำ นั้นหมอธีระได้ชวนให้เมย์ทานอาหารเย็นด้วยกันเป็นการต้อนรับ พร้อมกับแนะนำให้เธอได้รู้จักกับหัวหน้างานของโรงพยาบาล ภา “เยาวเรศ” หัวหน้าฝ่ายพยาบาล และ กต “อลงกต” หัวหน้าฝ่ายบริหาร-ธุรการ เรียนจบช่างเทคนิคมาแต่ทำหน้าที่หลายอย่างตั้งแต่ซ่อมอุปกรณ์จนถึงงานธุรการ ส่วนคนทำงานที่นี่คนอื่นๆ หมอใหญ่บอกกับเมย์ว่าเป็นชาวบ้านในละแวกนี้ ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะกลับบ้านไปหมดแล้ว ยกเว้นแต่คนที่ต้องมาอยู่เวร เพื่อความสะดวกทางโรงพยาบาลได้จัดบ้านพักไว้ให้ “ภา” เป็นลูกสาวของผู้ใหญ่บ้านของที่นี่ได้มีโอกาศไปเรียนพยาบาลในเมืองพอเรียนจบ ก็กลับมาทำงานที่หมู่บ้านของตนเอง ถึงอายุจะเลยเบญจเพสมาแล้ว แต่ก็ยังดูสวยอยู่ ดูจากท่าทางแล้วเป็นคนเอาจริงเอาจัง ไม่ค่อยจะพูดเล่นเท่าไหร่ ผิดกับ “กต” เป็นหนุ่มอารมณ์ดี คุยเล่นได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องงานจนถึงเรื่องไร้สาระ เขาเป็นคนเมืองแต่ชอบกลิ่นไอชนบทจึงขอย้ายมาทำงานที่นี่ได้ 2 ปีแล้ว หลัง อาหารเย็น ทั้งหมดก็อยู่คุยกันต่อจนถึงสองทุ่ม เมย์จึงได้ขอตัวกลับก่อน ซึ่งหมอใหญ่ก็ให้สาวบัวนำทางเมย์ไปบ้านพักพร้อมกับกำชับบัวให้นอนเป็นเพื่อน และดูแลเรื่องอื่นๆ ตามที่เมย์ต้องการด้วย “บัว” เป็นสาวน้อยวัยรุ่น ช่างพูดช่างจา อายุพึ่งแค่ 17 ปี พอเรียนจบชั้น ป.6 ก็ไม่ได้เรียนต่อ มาทำงานเป็นลูกจ้างของโรงพยาบาล ก็คงคล้ายๆ กับเด็กภูธรที่อื่นๆ นั่นแหละ ที่ต้องออกมาทำงานตั้งแต่อายุยังน้อย บ้าน พักของเมย์อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านพักของหมอใหญ่เท่าไหร่ โดยอยู่เยื้องออกมาด้านหลัง ถัดออกไปก็เป็นบ้านพักของพยาบาล ถัดออกไปอีกก็จะเป็นบ้านพักของเจ้าหน้าที่และโกดังเก็บของ ซึ่งบัวก็บอกว่าตาคำแกก็พักอยู่ที่บ้านพักของเจ้าหน้าที่ถ้ามีอะไรก็ไปเรียก ใช้แกได้ บ้านพักของหมอเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น ด้านล่างมีห้องโถงใหญ่และมีห้องครัวเล็กๆ กับห้องน้ำด้านหลัง ชั้นบนมีห้องนอน 2 ห้อง กับระเบียงใหญ่ สภาพโดยรอบดูวังเวง มีต้นไม้ใหญ่รกครึ้ม ถ้าเธอต้องมานอนที่นี่คนเดียว คงไม่กล้าเหมือนกัน เมย์นึกขอบคุณหมอใหญ่ในใจที่ให้บัวมานอนเป็นเพื่อน… * * * * * * “คุณหมอเมย์ค่ะ บัวจัดที่นอนให้แล้วค่ะ” บัวรายงานทันทีที่เห็นเมย์เดินเข้ามาในห้องนอน หลังจากอาบน้ำเสร็จ “ขอบใจมากจ๊ะบัว เมย์เกรงใจจริงๆ ที่ต้องให้บัวมาคอยดูแล” “ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะคุณหมอ บัวเต็มใจค่ะ” “แล้วบัวจะไปนอนตรงไหนกันละ” “เดี๋ยวบัวจะนอนตรงพื้นข้างเตียงคุณหมอเมย์นี่แหละค่ะ นั่นไงค่ะบัวปูที่นอนไว้แล้ว” “ตายแล้ว งั้นเมย์ก็ทำให้บัวลำบากแย่ซิ” “ไม่ ลำบากหรอกค่ะ บัวนอนแบบนี้จนชินแล้ว เอ่อ..คุณหมอเมย์ค่ะ อย่าว่าบัวจุ้นจ้านเลยนะค่ะ บัวอยากให้คุณหมออยู่กับพวกเรานานๆ จังเลยค่ะ” “เอ๋..ทำไมบัวพูดแปลกๆ เมย์พึ่งมาถึงเองนะ” “ก็ หมอคนก่อนๆ อยู่ไม่ค่อยนานหรอกค่ะ มาแป๊บเดียวก็ไป เหลือแต่เพียงคุณหมอใหญ่คนเดียว บัวเห็นคุณหมอเมย์ครั้งแรกก็ชอบแล้วค่ะ ก็เลยอยากจะให้อยู่นานๆ” “อู๊ว..ขนาดนั้นเชียว” “ก็คุณหมอเมย์สวยนี่ะ ใครเห็นใครก็ชอบ” “อะไรกันจ๊ะ ใครจะมาชอบเมย์กัน” “จริงๆ นะค่ะ บัวเห็นคุณกตนะจ้องคุณหมอเมย์ตาเป็นมันเลย ตาคำก็เหมือนกัน เมื่อกี๋แกกลับไปคุยฟุ้งเลยว่าแกได้มีโอกาสได้ไปรับคุณหมอคนสวย หนูว่าพรุ่งนี้นะจะต้องมีคนมาดูตัวคุณหมอเมย์จนหัวกระไดไม่แห้งแน่ๆ เลยค่ะ” “วุ๊ย..พอแล้วจ๊ะแม่บัวคนเก่ง ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไม่ใช่เหรอ” “แหม..หนูกำลังคุยเพลินอยู่เลย งั้นหนูไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ แล้วคุณหมอยังไม่นอนหรือค่ะ” “บัวไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวเมย์ออกไปนั่งดูดาวอีกซักพัก รอให้ผมแห้งก่อนแล้วค่อยนอน” เม ย์ ออกมานั่งชมดาวที่ระเบียงชั้นสอง นั่งคิดว่าพรุ่งนี้แล้วซินะที่เธอจะได้พบกับชีวิตใหม่ที่เธอได้เลือกไว้ จากนี้ไปเธอจะตั้งใจทำงานเพื่อให้ลืมเรื่องราวเก่าๆ แต่หนหลัง โดยเฉพาะเรื่องของต้อม… ความคิดของเมย์สะดุดกึก..เมื่อนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ในอดีตของเธอกับต้อม..ภาพใบหน้าที่ยิ้มแย้มยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของ เธอ.. เฮ้อ..ขนาดมาไกลถึงขนาดนี้แล้วยังอดคิดถึงเขาไม่ได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ น้ำตาค่อยๆ ไหลออกมาอาบสองแก้ม … ทำไมเขาต้องทรยศเธอ ไหนบอกว่าจะรักเมย์เพียงคนเดียว… ทำไม..ทำไม…ถึงลืมเขาไม่ได้ซักที “พี่ภาครับ รอผมด้วย” เสียง ร้องเรียกของชายหนุ่มดังขึ้นมาจากด้านหน้าบ้านพัก ปลุกเมย์ให้พ้นจากภวังค์ เธอรีบเช็ดน้ำตาออกแล้วเพ่งมองดูไปยังที่มาของเสียง ก็เห็นนายกตช่างหนุ่มกำลังวิ่งตามคุณภาอยู่บนถนน เมย์รีบหลบเข้ามุมบ้านด้วยความอยากรู้ว่าทั้งสองจะคุยเรื่องอะไรกันตามประสา ผู้หญิงโดยทั่วไปที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่น คนทั้งคู่ก็ไม่ได้สังเกตเลยว่ามีคนแอบมองอยู่ อาจเป็นเพราะเมย์ไม่ได้เปิดไฟที่ระเบียงทำให้พวกเขามองไม่เห็นอีกทั้งระยะ จากถนนมาถึงตัวบ้านพักก็ไกลพอดู หรืออาจเป็นเพราะพวกเขากำลังโต้เถียงกันอยู่ก็เป็นได้ “พี่ภาครับ ทำไมวันนี้พี่เย็นชากับผมเหลือเกิน” “ฮึ..วันนี้เธอทำอะไรอยู่ ก็น่าจะรู้ดีแก่ใจนะ” “โธ่ พี่ภาครับ ผมทำอะไรผิดเหรอ บอกผมมาซิครับ” “ฮึ..กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง” “โอ๊ย..ทำไมพี่ภาถึงไม่เข้าใจผม พี่ก็รู้อยู่ว่าผมนะหลงรักพี่อยู่ พี่ทำแบบนี้ผมจะคลั่งใจตายอยู่แล้ว” “แต่การกระทำของเธอวันนี้มันฟ้องนะ พี่เห็นเธอนะจ้องมองแต่หมอเมย์ ใช่สิ..ก็หมอสวยออกปานนั้น พี่มันสาวบ้านนอกจะไปสู้ได้ยังไง” “พี่ภาครับ ผมก็มองไปอย่างนั้นแหละ แต่ใจของผมมันบอกว่ารักพี่คนเดียว.. แต่อ๊ะ..พี่พูดแบบนี้แสดงว่าหึงผมใช่ไหมละ โอ๊ยย..ผมดีใจจัง” “พี่ไม่พูดด้วยแล้ว..พี่ไปละ” ที่ แท้นายกตก็แอบชอบคุณภาอยู่นี่เอง ที่ผ่านมาคุณภาก็ไม่ได้แสดงออกแต่ประการใดว่าเธอนั้นก็พออกพอใจชายหนุ่มอยู่ เหมือนกัน ด้วยเธอนั้นอายชาวบ้านเนื่องจากเธอมีอายุมากกว่าเขาอยู่หลายขวบปี และเกรงว่าเขาจะมาจีบเธอเล่นๆ ไม่ได้คิดจริงจังกับเธอ และพอมาวันนี้เธอเห็นนายกตมัวแต่นั่งจ้องมองหมอเมย์คนสวย ทำให้เธอรู้สึกหึงหวงชายหนุ่มขึ้นมา แต่พอเมื่อนายกตจับได้ว่าเธอนั้นก็ชอบเขาอยู่เหมือนกันจึงเกิดอาการเขินอาย รีบเดินหนีไปทันที “อย่าพึ่งไปซิครับ พี่ภาคนสวยของผม” ชายหนุ่มเมื่อเห็นคุณภากำลังจะเดินหนีออกไป เขารีบร้องห้ามพร้อมกับรีบดึงมือของเธอไว้ “ปล่อยมือพี่นะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า พี่อายเขา” “ไม่มีใครเห็นหรอกครับ ขอให้ผมได้กุมมือพี่ไว้อย่างนี้ให้ชื่นใจหน่อยเถอะครับ” เยาวเรศ รู้สึกสะเทิ้นอายในใจ ที่ถูกชายหนุ่มรุ่นน้องจับมือขึ้นไปจุมพิตดังเจ้าหญิงในเทพนิยาย ใจของเธอหวาบหวามไปกับรอยจูบบนหลังมือ เลือดในกายสูบฉีดไปที่หน้าจนสองแก้มแดงก่ำ ความหึงหวงในเบื้องต้นกลับกลายเป็นความปิติอิ่มเอมในอกจนเธอรู้สึกเหมือนจะ หลอมละลายไปกับรสสัมผัสที่ได้รับ.. อลงกตนั้นดีใจดั่งปลากระดี่ได้น้ำที่ เห็นสาวรุ่นพี่คนสวยไม่ต่อว่าต่อขานที่ เขาละลาบละล้วง แสดงให้เห็นว่าเธอนั้นเริ่มมีใจให้แก่เขาแล้ว ฮึ..ฮึ..น้ำขึ้นให้รีบตัก นี่เป็นสุภาษิตที่เขาใช้อยู่เป็นประจำ เมื่อมีโอกาศดีขนาดนี้ต้องฉกฉวยให้คุ้ม คืนนี้แหละที่เขาจะเป่ามนต์ให้พี่ภาเคลิบเคลิ้มหลงเสน่ห์เขาจนถอนตัวไม่ขึ้น “พี่ภา คืนนี้ดาวสวยนะครับ” “ไหนเหรอ” “อืมมม..ชื่นใจ” “อุ๊ย .. ตากตบ้านี่ แอบมาหอมแก้มพี่ เดี๋ยวเถอะ” “ก็ผมรักพี่ภานี่ครับ เราไปนั่งดูดาวตรงโน้นดีกว่าครับ อยู่ตรงนี้เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า” อลงกต จูงมือเยาวเรศเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ยาวใต้ต้นไม้ซึ่งหญิงสาวก็เดินตาม เขาไปโดยไม่มีอาการขัดขืน จากมุมนี้เมย์มองเห็นไม่ชัดเนื่องจากมีพุ่มไม้บัง แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงเบาแผ่วๆ ลอยตามลมมา “อย่า..อย่าค่ะกต ..” เสียง พูดคุยของคุณภาและนายกตที่เมย์ได้ยินมันขาดห้วง ไม่ประติดประต่อ ถึงจะมองไม่เห็นได้ยินไม่ชัด แต่เมย์นั้นก็ไม่ใช่สาวอินโนเซนต์เธอก็พอจะรู้ว่าคนทั้งคู่เข้าไปทำอะไรกัน แต่เธอก็คิดแค่ว่าเขาทั้งสองคงไปพรอดรักกันตามประสาคนรักไม่ได้คิดเลยเถิดไป ไกล เฮ้อ..คนรักกันทำอะไรก็น่าดูไปหมด แต่นายกตนี่ก็ไม่เบานะ เห็นท่าทางขี้เล่นอย่างนี้ บทจะหวานขึ้นมาก็ทำได้ดีทีเดียว.. เมย์ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงภาพของนายกตที่ยกมือคุณภาขึ้นจูบ..ฮิ.ฮิ..แหม…มา ถึงวันแรกก็พบกับบทรักโรแมนติคของคนที่นี่เสียแล้ว…เฮ้อ..เราก็ไปนอนบ้าง ดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นไม่รอด * * * * * * ภายใต้เงาต้นไม้ใหญ่ ถ้าเพ่งมองดีๆ จะเห็นร่างของคนสองคนนั่งอยู่แนบชิดติดกัน ร่างหนึ่งเป็นนายช่างหนุ่ม ส่วนอีกร่างเป็นหัวหน้าพยาบาลสาว อลงกตใช้มือโอบกอดไหล่คุณภาไว้ ใบหน้าของเขาคลอเคลียแก้มขาวนวลของหญิงสาวไม่ยอมห่าง เขาป้อนคำหวานจนเธอนั้นเคลิบเคลิ้มไปกับคำพูดนั้น วาทะศิลป์ของเขาเป็นหนึ่งไม่มีสอง เยาวเรศยิ่งฟังยิ่งหลวมตัวหลวมใจให้กับเขา “อย่าค่ะกต อย่ารังแกพี่อย่างนี้ซิ” “ใครบอกว่าผมรังแกพี่ ผมรักพี่ภาต่างหาก พี่ภาครับ ผมรักพี่เหลือเกิน” “ถ้ารักพี่ก็อย่ารังแกพี่อย่างนี้ อุ๊ยส์…เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า” “จะมีใครมาเห็นละครับ ดึกป่านนี้แล้ว แล้วที่นี่ก็มืดออก คนข้างนอกมองไม่เห็นหรอกครับ” “แต่ มันก็ไม่ดีนะ อุ๊บส์…อืมมมมม” เสียงห้ามปรามของเยาวเรศถูกชายหนุ่มหยุดด้วยการจูบลงไปเบาๆ ที่ริมฝีปากเรียวบาง หญิงสาวถึงกับชะงักเพราะไม่คาดคิดว่าหนุ่มรุ่นน้องจะอาจหาญกระทำถึงเพียงนี้ แต่แล้วเธอต้องรัญจวนใจมากขึ้น เมื่อเขาบดขยี้ปากของเขาเข้ามาประกบกับปากของเธออีกครั้ง คราครั้งนี้มันช่างรุนแรง เร่าร้อนเหลือเกิน ลิ้นของเขาแหวกแซะเข้ามาในโพรงปากอ่อนนุ่ม ตระหวัดรัดเกี่ยวกับลิ้นของเธอ อูย..รสจูบที่ได้รับมันช่างสร้างความหรรษาแก่เธอเป็นอย่างยิ่ง มือไม้ที่คอยปัดป้องการโอบกอดของเขามันอ่อนเปลี้ยไปหมด ปล่อยให้เขาตะโบมลูบไล้เรือนร่างของเธอตามใจชอบ เยาวเรศถูกหนุ่มรุ่นน้องปลุกอารมณ์ทางเพศอย่างมีชั้นเชิง ใจหนึ่งนั้นอยากจะห้ามปรามให้เขาหยุดอยู่เพียงแค่นี้ แต่อีกใจหนึ่งเธอนั้นก็รู้สึกเพลิดเพลินไปกับรสสัมผัสที่ได้รับ ที่ผ่านมาเธอนั้นพยายามเก็บตัวมาตลอด ทั้งที่เพื่อนฝูงของเธอหลายคนก็แต่งงานแต่งการไปเกือบหมดแล้ว พ่อแม่ญาติพี่น้องก็พยายามที่จะหาผู้ชายดีๆ มาให้แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด จนกระทั่งอลงกตเริ่มก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ บุคลิกของเขาช่างถูกใจเธอเหลือเกิน ติดเพียงแต่ว่าเขาอายุน้อยกว่าทำให้เธอต้องเก็บงำเรื่องนี้ไว้ในใจตลอดมา แต่ทว่าในเวลานี้กำแพงหัวใจนั้นได้พังคลืนลงมาแล้ว… นายช่างหนุ่มร่ายมนต์รักหนักมือขึ้น สองมือของเขาไม่หยุดนิ่ง เล้าโลมไปทั่วเรือนร่างของพยาบาลสาวราวกับหนวดปลาหมึก อืม…เนื้อตัวของเธอมันแน่นเต็มไม้เต็มมือจริงๆ โดยเฉพาะเต้านมอวบอัดของเธอ ถึงจะมีบราเซียร์ขวางกั้นอยู่แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงความเต่งตึงนุ่มแน่นของ มัน เขาไม่รีรอที่จะคลึงเคล้นขยำขยี้เต้างามคู่นั้น เยาวเรศรู้สึกเย็นวูบที่หน้าอกเมื่อเสื้อที่เธอสวมใส่อยู่ถูกแบะออกจากกัน กระดุมเสื้อของเธอถูกแกะออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ขนาดของทรวงอกของเธอมันช่างมโหฬารเสียจริง มันแทบจะล้นทะลักเสื้อชั้นในลายลูกไม้สีฟ้าออกมาเลยทีเดียว มือจอมซนของชายหนุ่มรีบสอดเข้าไปในเสื้อชั้นในสัมผัสกับเนื้อแท้ของเธอแล้ว โอบกระชับเต้าเนื้อเต็มอุ้ง อู๊ววว ..มันช่างเต่งตึงแน่นนุ่มมือเสียนี้กระไร “อูย.. นมพี่ภาใหญ่เต็มไม้เต็มมือดีจัง ไม่ผิดจากที่ผมคิดไว้เลย” “พ.พอ เถอะกต อย่าทำพี่ไปมากกว่านี้เลยนะ” มโนสติส่วนลึกของเธอได้ย้ำเตือนไม่ให้เธอเผลอไผลใจไปกับรสสัมผัส เยาวเรศพยายามฝืนตัวเองกล่าวห้ามปรามชายหนุ่มไม่ให้ล่วงล้ำไปมากกว่านี้ “กต พอเถอะ อูยย..ทำอย่างนี้มันไม่ดีนะ พี่ยังไม่พร้อม” “พี่ภาครับ ผมรักพี่มากเหลือเกิน คืนนี้พี่เป็นของผมเถอะนะครับ” “อย่า .. เราพอแค่นี้เถอะ” “พี่ภาไม่รักผมเลยหรือครับ” “พี่..เอ่อ..” “ขอเพียงพี่บอกมาคำเดียว ว่าพี่ไม่รักผม ผมจะไปจากชีวิตพี่เดี๋ยวนี้เลย” “กต….พี่..เอ่อ..” เยาวเรศ ถึงกับอึ่งไปชั่วขณะที่ถูกอลงกตยื่นคำขาดออกมาเช่นนี้ หญิงสาวไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี ถ้าตอบว่าไม่ เขาก็จะจากเธอไปตลอดกาลซึ่งถ้าเขาไปจริงใจเธอคงแตกสลาย แต่ถ้าตอบว่าใช่ เธออาจจะต้องเสียตัวให้กับเขาซึ่งเธอก็ยังไม่พร้อมเช่นกัน แล้วนี่เธอจะตอบกลับไปเช่นไรดี…. “ว่ายังไงครับพี่?” “พี่..พี่รักเธอ แต่พี่กลัว” “ไม่ต้องกลัวครับพี่ ผมรักพี่ภา และผมจะทำให้พี่ภามีความสุข…พี่ไม่ต้องกังกวล ผมจะรับผิดชอบทุกอย่าง” “แต่พี่ว่าที่ตรงนี้มันไม่เหมาะนะ แล้วก็ดึกมากแล้วด้วย เอาไว้วันหลังเถอะ พี่สัญญาจ๊ะ” “โธ่..พี่ภาครับ พี่ภาไม่รักผมจริง” “ไม่นะกต พี่รักกต” “แล้วทำไม พี่ถึง…” “กต..กตรักพี่ใช่ไหม? ถ้างั้นเชื่อพี่ซักครั้งนะ รอให้พี่พร้อมก่อนแล้วพี่จะเป็นของกตทันที” “เอ่อ..ถ้าพี่ภาพูดอย่างนี้ ก็ได้ครับ ผมรักพี่ ผมจะเชื่อในคำพูดของพี่” “ดีมากจ๊ะ..พ่อหนุ่มน้อย” เยาวเรศ จับมือของอลงกตเข้ามาเกาะกุมที่เต้านมของเธอ พร้อมกับจูบไปที่ปากของเขาเพื่อเอาใจที่เขายินยอมทำตามที่เธอขอร้อง ซึ่งชายหนุ่มก็สนองตอบกลับมาอย่างเร่าร้อนเช่นกัน * * * * * * “กลับ ไปได้แล้วจ๊ะ นี่ก็ดึกมากแล้ว” เยาวเรศกล่าวกับอลงกตที่เดินมาส่งเธอถึงหน้าบ้านพัก หลังจากที่คนทั้งคู่พรอดรักกันจนเยาวเรศเห็นว่ามันดึกมากแล้วจึงชวนกันกลับ ซึ่งอลงกตก็ยินยอมแต่โดยดีทั้งที่เขาเองยังไม่บรรลุความประสงค์ที่ต้องการจะ เย็ดสาวรุ่นพี่คนนี้ให้ได้ แต่เขาก็ไม่อยากจะขัดใจเธอด้วยเกรงว่าเดี๋ยวไก่จะตื่นเสียก่อน อีกทั้งสถานที่ก็ไม่เอื้ออำนวย ถ้าเกิดมีใครมาเห็นเข้าเรื่องมันจะไปกันใหญ่ “เอ่อ ..พี่ภาครับ ผมขอจูบพี่ภาอีกครั้งหนึ่งจะได้ไหมครับ?” อลงกต เริ่มแผนออดอ้อน เพื่อจะได้ประวิงเวลาออกไปอีก เขาก็รู้ดีว่าสาวรุ่นพี่ก็มีอารมณ์กระสันต์ซ่านเหมือนกัน เพียงแต่ยังมีสติที่จะยั้งคิดอยู่ คำสั่งสอนของพ่อแม่ให้สงวนเนื้อสงวนตัวทำให้เธอเป็นกังวล แต่ถ้าเขาสามารถทำให้เธอเคลิบเคลิ้มมากกว่านี้ ไม่แน่คืนนี้เขาอาจจะมีโอกาศขึ้นสวรรค์ชั้น 7 กับเธอก็ได้ เพียงแค่คิดว่าจะได้เย็ดสาวรุ่นพี่เท่านั้นเจ้าท่อนควยของเขาก็เริ่มจะแข็ง ปั๋งขึ้นมาในทันที “อะไรกัน เมื่อกี้ยังไม่พออีกหรือ” “แฮะ..แฮะ.. ยังไม่พอครับ ถ้าไม่ได้จูบอีกที กลับไปผมคงนอนไม่หลับแน่” “เอ่อ ..” “นะครับพี่ภา ผมขออีกครั้งเดียว” “ก็ได้ เข้ามาข้างในก่อนซิ เดี๋ยวมีใครเห็น แค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะ” “ครับพี่” อลงกต รีบเดินตามเข้าไปในบ้านพักของสาวรุ่นพี่ ใบหน้าของเขายิ้มละมัยที่แผนของเขาได้ผล.. เข้ามาในบ้านอย่างนี้ก็เข้าล็อคผมนะซิ ฮึ..ฮึ..พี่ภาคนสวย คืนนี้พี่เสร็จผมแน่… ในขณะที่อลงกตกำลังคุยกับเยาวเรศหน้าบ้านพักอยู่ นั้น ตาคำซึ่งไปนั่งกินเหล้าที่ร้านประจำของแก ตั้งแต่เย็นกำลังเดินเข้ามาที่ด้านหน้าของโรงพยาบาลหมายจะกลับไปนอนที่ห้อง พักของแก … เอ..นั่นคุณภากับคุณกตนี่หว่า มายืนคุยอะไรกันดึกๆ ดื่นๆ … แต่ เอะ..นั่นคุณกตเดินตามคุณภาเข้าไปในบ้านแล้ว .. ปิดประตูด้วยโว๊ย… … เฮ้ย..อย่างนี้มีเลสนัย .. สงสัยวันนี้กูท่าจะมีดวงว่ะ .. ตอนบ่ายก็ได้จับขาหมอเมย์คนสวยมาทีหนึ่งแล้ว พอตกกลางคืนก็มีหนังสดมาให้ดูอีก .. วู๊ววว… “อูยส์ ..พอได้แล้วตากต ไหนว่าครั้งเดียวไง” “อืมมม..พี่ภา..ผมขออีกนิดนะครับ พี่ภาหอมไปทั้งตัวอย่างนี้ ผมอยากจะจูบจะกอดพี่ไว้อย่างนี้ให้สมกับที่ผมเฝ้ารออีกซักนิดนะครับ” “ปากหวานจริงนะเรา อีกหน่อยขี้คร้านจะเบื่อพี่” “ผมไม่มีวันเบื่อพี่ภาหรอกครับ มีแต่จะรักพี่ภามากขึ้นเท่านั้น” อลงกต ตรงเข้าสวมกอดหญิงสาวรุ่นพี่แล้วประกบปากจูบกับเธอ แต่ครั้งนี้เยาวเรศเธอไม่ยอมอยู่เฉยๆ ไม่ยอมให้ชายหนุ่มเป็นผู้กระทำแต่เพียงฝ่ายเดียว เธอนั้นโต้ตอบการจูบของเขาโดยส่งเรียวลิ้นของเธอเข้าไปในโพรงปากของเขาบ้าง ลิ้นของคนทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างตะหวัดรัดเกี่ยวซึ่งกันและกัน โรมรันพันตูภายในช่องปาก ทั้งคู่ต่างใช้ลิ้นราวกับมันเป็นอาวุธ ต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับ แต่นั่นกลับทำให้ความต้องการทางเพศของคนทั้งคู่พุ่งสูงขึ้นเป็นร้อยเท่าพัน เท่า อารมณ์ของชายหนุ่มแต่เดิมก็มีความต้องการมากอยู่แล้วเมื่อถูกสาวคนรักโต้ตอบ มาเช่นนี้ยิ่งมีความต้องการเพิ่มมากขึ้นแบบที่ว่าต่อให้เอาช้างมาฉุดก็หยุด ไม่อยู่เสียแล้ว ราตรียาวนาน ฝันยุ่งเหยิง อนาคตข้างหน้าเป็นสิ่งไม่แน่นอน อลงกตจึงไม่รอช้าที่จะเร่งกระตุ้นอารมณ์ของสาวคนรักให้สุกงอมโดยเร็ว โอกาศดีๆ อย่างนี้มีมาไม่บ่อยครั้ง เขาต้องรีบเผด็จศึกเธอให้จงได้ก่อนที่จะมีเหตุการณ์อื่นมาแทรก มืออันแสน ชำนาญของอลงกตเลื่อนมาข้างหน้า ใช้เวลาเพียงไม่นานเจ้ากระดุมเสื้อก็ถูกเขาแกะออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาปลดเจ้าตะขอของเจ้าบราเซียร์ตัวน้อยออกไปด้วย ฮึ..ฮึ..เขาละชอบจริงๆ เลยเจ้าชุดชั้นในแบบตะขอด้านหน้าเนี๊ยะ นอกจากจะปลดง่ายแล้วพอแกะออกปุ๊บปทุมถันขนาดใหญ่ที่ถูกรัดเอาไว้มันก็เด้ง ออกมาราวกับมีสปริง สองมือของเขาไม่รีรอที่จะเข้าโอบอุ้มทั้งสองเต้าเต่งตึง แม่เจ้าโว๊ย..อะไรมันจะใหญ่ขนาดนี้ ขนาดฝ่ามือกางๆ ของเขายังกุมไว้ไม่หมดเลย อลงกตไม่รอช้ารีบใช้สองมือขยำขยี้คลึงเคล้นเต้าอวบอย่างคนองมือเพื่อเร่ง เร้าให้หญิงสาวรุ่นพี่ลืมความกังวลให้หมดสิ้น “ซี๊ดดดส์..กตขา..พี่เสียวนะ..อูยยยย…เสียวจัง…โอ๊ยสสส์…อ.อย่าาา..” “อูยย…นมพี่ภาช่างสวยเหลือเกิน ผมขอจูบให้สมรักหน่อยเถอะ” “อย่า…กต ..อี๊ยส์..ซี๊ดดดดดด…มัน..เสียววววววว..อูยยยยยย ..นั่น.กตจะทำอะไรนะ ..พี่..” “เดี๋ยวเสื้อมันจะยับ … อู๊วว..ขาวจังเลยครับพี่..หัวนมก็ยังเป็นสีชมพูอยู่เลย อูยยส์..อย่างนี้ผมจะเลียให้ขาดใจเลยครับ” “อย่ามอง..พี่อาย … อูยยยส์..ซี๊ดดด…อย่าเลียหัวนม…พี่เสียววววว” สาว สวยถึงกับร้องครางอย่างสุดกลั้นที่ถูกชายหนุ่มรุ่นน้องใช้ลิ้นเลียไปรอบๆ หัวนมสีชมพู โอ๊ย…ทำไมมันถึงเสียวอะไรอย่างนี้ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรู้สึกเสียวอะไรอย่างนี้มาก่อน ยิ่งเขาอ้าอมหัวนมเข้าไปในปากแล้วดูดเม้มดังทารกที่หิวกระหายน้ำนมของมารดา เธอยิ่งรู้สึกเสียวซ่านเป็นทวีคูณ ในขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินอยู่นั้น อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเธอก็ถูกหนุ่มรุ่นน้องอุ้มร่างขึ้นไว้ในวงแขนแล้วพา เธอไปที่เบาะโซฟาหน้าทีวีอย่างรวดเร็ว * * * * * * ตาคำค่อยๆ แอบย่องเข้ามาดั่งแมวขโมย เมื่อเข้ามาใกล้ตัวบ้านพักแกก็หูผึ่งทันที ก็เสียงที่ได้ยินนะมันเป็นเสียงครางซี๊ดซ๊าดของผู้หญิงที่กำลังเสียว ซ่านอยู่นั่นเอง แค่ได้ยินเสียงเจ้าท่อนควยของแกก็แข็งตัวดันกางเกงจนเห็นเป็นลำขึ้นมา ตาคำรู้สึกงุ่นง่านเหลือกำลังที่เห็นประตูหน้าต่างปิดสนิทไม่มีช่องให้มอง เข้าไปได้เลย แกพยายามเดินไปรอบๆ บ้าน เพื่อหาช่องแตกหวังจะแอบมองเข้าไป “อย่ากต ..อูยยยส์…อย่าเลียตรงนั้น….โอ๊ยยยสส์…มัน.มันสกปรก…อ..อย่า..อื้อสสส์” “อูวว์ .. ใครว่า..หีพี่ภาทั้งหอมทั้งหวาน อืมมมม…หอมจริงๆ ..รูหีพี่ยังสวยมากครับ กลีบแคมยังเป็นสีชมพูอยู่เลย” “โอ๊ยยยสส์…อย่า…ซี๊ดดดดดดดด…เสียววว..พี่เสียว…อูยยยสสสส์…โอยยยยยย…ทำไมถึงเสียว..อย่างนี้…” ตา คำแนบตาเข้าไปในรอยแตกของฝาบ้าน ถึงช่องมันจะไม่กว้างมากนักแต่ก็พอมองเห็น ภาพที่แกเห็นนั้นเป็นภาพของชายหญิงคู่หนึ่งนอนเปลือยกายอยู่บนเบาะโซฟาแบบ ปรับนอนได้สีแดงสด โดยฝ่ายชายกำลังก้มหน้าก้มตาอยู่ตรงหว่างขาของหญิงสาว ส่วนฝ่ายหญิงก็แอ่นโคกเนินเข้าสู้กับการโลมเลียของเขา ปากของเธอก็ร้องครางออกมาเป็นระยะๆ …คุณภานะคุณภาเห็นกันอยู่ทุกวัน ไม่คิดว่าจะขาวอะไรอย่างนี้ …อูยย..นมแม่งก็ใหญ่เกินตัวจริงนะแม่คุณ ถ้ากูได้ขยำขยี้ ดูดนมซักทีก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว …คุณกตก็เลียหีไม่ยอมหยุดเชียวนะ ฮึ..ฮึ.. คุณภาท่าจะเสียวมาก ทั้งแอ่นทั้งส่ายหีไม่ยอมหยุดเหมือนกัน ไม่ ว่าใครที่มาเห็นภาพการร่วมสังวาสกันสดๆ อย่างนี้แล้วไม่ชักว่าวหรือตกเบ็ดไปด้วยเป็นไม่มี ตาคำก็เช่นกันแกดูไปพลางมือของแกก็ลูบคลำควยที่แข็งโด่ของแกตามไปด้วย ท่อนควยดำๆ ของแกแข็งโด่ยังกะท่อนซุง ส่วนหัวควยแดงเถือกบานดั่งดอกเห็ด ภาพที่เห็นตรงหน้ามันช่างกระตุ้นอารมณ์เพศของแกเหลือทน ซักพักแกก็เห็นอลงกตผุดลุกขึ้นนั่ง ทำให้แกมองเห็นเนินโคกของเยาวเรศถนัดตา …อูยย..หีคุณภาทำไมถึงน่าดูอะไรอย่างนี้ ซี๊ดดดส์..แค่เห็นน้ำก็เกือบจะแตกแล้วว่ะ …โคกสามเหลี่ยมกลางหว่างขานั่นอีก ทำไมมันถึงโหนกนูนเด่นเห็นเป็นกระเปาะขึ้นมาอย่างนี้ …ขนหมอยนั้นเล่าก็ขึ้นพองาม ถ้าได้ลูบไล้นะมึง คงจะนุ่มมือพิลึก …อูววว..ร่องหลืบอ้าเผยอเล็กน้อย มีน้ำเงี่ยนผสมน้ำลายเปรอะไปทั่วแคม อู๊ววว..กูเห็นแล้วอยากซบหน้าลงไปสูดดม …รูหีนั่นก็แดงสด มีน้ำใสๆ เคลือบอยู่ เม็ดแตดเม็ดน้อยก็สั่นระริก อูยยส์..เห็นแล้วอยากจะควยมุดเข้าไปเสียจริงๆ …โอ๊ยยสสส์…ไม่ไหวแล้ว…อูยย..ซี๊ดดดสส์ … ออกแล้วววววว ตา คำเห็นร่องเนินโคกสวาทของเยาวเรศแล้วทนไม่ไหว ต้องเร่งมือรูดกระตุกท่อนเนื้อของตนอย่างรวดเร็ว จินตนาการว่าแกได้เข้าไปแทนที่อลงกต เอาควยดำๆ ของแกยัดทะลวงมุดเข้ารูหีของเยาวเรศ ไม่นานนักแกก็พ่นน้ำเชื้อขุ่นข้นออกมาอย่างรุนแรงกระทบกับฝาบ้านดังแปะๆ.. * * * * * * อลงกต ได้ยินสาวรุ่นพี่ร้องครวญครางไม่ขาดปาก น้ำรักของเธอก็ไหลทะลักออกมามากมาย รูหีแดงสดก็ตอดรัดลิ้นของเขา ตัวเขาเองก็ไม่แตกต่างกันท่อนเนื้อของเขาเองก็แข็งเกร็งแน่นจนแทบจะระเบิด อยากจะเอามันมุดเข้ารูหีของเธอแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว ชายหนุ่มเหลือบตาขึ้นมองดูอาการของสาวรุ่นพี่ที่เชิดหน้าซู๊ดปาก สองแขนเกร็งแน่นจิกนิ้วเข้ากับเบาะนอน..ก็คิดว่าเยาวเรศนั้นพร้อมแล้วที่จะ รับท่อนควยของเขา เขาจึงผุดลุกขึ้นนั่งแล้วรีบแทรกร่างเข้าไปประชิด จับเจ้าท่อนควยใหญ่เข้าจ่อประกบรูหีของเธอทันที “กต พี่ยังไม่เคยนะ” “ครับ ผมจะค่อยๆ ครับพี่” “อูยย…กต..มันอุ่นดีจัง..ซี๊ดดด..เสียววว..อุ๊ยส์..ค่อยๆ ก่อนนะ….โอ๊ยย…พี่เจ็บ..อูยยย…จ.เจ็บ..เอา.เอาออกก่อนเถอะ..พี่เจ็บ” “อูยยยส์..ทนอีกนิดครับพี่…ครั้งแรกก็เจ็บอย่างนี้แหละครับ … ซึ๊ดดสส์ หีพี่แน่นดีจัง…อูย ..” “บ..เบาๆ หน่อย ..เจ็บ…พี่เจ็บ…ไม่ไหวแล้ว…กต..พี่เจ็บ..โอ๊ยยสสส…หยุดก่อนเถอะ…มันเจ็บมันแสบ..” เยาวเรศ รู้สึกเหมือนง่ามหีจะฉีกออกจากกัน ท่อนควยของหนุ่มรุ่นน้องที่อัดแทรกเข้ามามันคับแน่นจนเจ็บตึงไปหมด ความเงี่ยนที่ถูกลิ้นเลียหีเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยความเจ็บแสบในร่องรู จนเธอต้องใช้มือดันร่างของเขาไว้ไม่ให้ดันควยเข้ามาอีก ปากก็ร่ำลักร้องบอกเขาให้หยุดการกระทำนี้เสีย อลงกตหยุดดันควยเข้ารูหี ก้มหน้าลงมองก็เห็นท่อนควยของเขายัดเข้าไปหีของสาวรุ่นพี่ได้ครึ่งดุ้น กลีบเนื้อของเธอบวมเป่งขึ้นมาเพราะอ้าอมเจ้าท่อนเนื้อเข้าไปตั้งครึ่งค่อนลำ อูยย..ช่องสวาทของสาวรุ่นพี่ช่างคับแคบเสียเหลือเกิน ขนาดมีน้ำเงี่ยนมากขนาดนี้แล้วนะ ยังดันแทบไม่เข้า นายช่างหนุ่มแช่ควย ไว้เพื่อผ่อนคลายความเจ็บในร่องเสียวของสาวคนรักและหันไป เล่นกับถันคู่งามของเธอแทน อลงกตคลึงเคล้นเต้านมอวบทั้งสองข้างอย่างมันมือ โอ้..ปลายถันของเธอชูชันสั่นระริกช่างท้าทายให้โลมเลียเสียเหลือเกิน เขาจึงไม่รอช้าที่จะใช้ลิ้นของเขาเข้าไปทักทายทำความรู้จัก หัวนมเม็ดน้อยสีชมพูอ่อนถูกลิ้นฉกกระดกจนฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำลาย ก่อนที่จะถูกฮุบเข้าไปในโพรงปากของเขา “ซี๊ดดสส์…กตขา ..เบาๆ หน่อย อูยยย..นมพี่จะแหลกไปหมดแล้ว” “ขอ โทษครับพี่ภา ผมห้ามใจตัวเองไม่อยู่ แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอกครับ ถูกผมขยำแค่นี้นมพี่ไม่เหลวง่ายๆ หรอกครับ ดูซิครับมันแน่นออกอย่างนี้” “อูยยย..ทั้งแน่นทั้งนิ่มมือดีจริงๆ ซี๊ดดสส์..พี่ภาหายเจ็บหีหรือยังครับ?.. ผมเสียวหัวถอก อูยยส์…รูหีพี่ตอดรัดควยผม..” “ไม่ค่อยจะเจ็บแล้วจ๊ะกต” “ถ้างั้นผมขอกระเด้านะครับ” “กตทำค่อยๆ ก่อนนะ พี่กลัวเจ็บ” “ครับพี่ …อูยยย..ซี๊ดดดดดดดด…ผม.เสียวหัวควย..หีพี่ภาคับจริงๆ..” “อูยยยยย…..กต..ค่อยๆ …ซี๊ดดดดส์…พี่..พี่ก็เสียววว…อุ๊ยส์..ว๊ายยยยยยยย…..” “อู๊ววววว..มิดควยแล้วครับพี่ภา อูยยยส์…หีพี่ตอดควยผม…ซี๊ดดดด..” “โอ๊ยยยย..มันตึง…แน่น…อูยยยย…เสียวววว…อย่า..อย่าพึ่งขยับ..พี่เสียวววววว…กตขา..พี่มีความสุขจังเลยยยยค่ะ” * * * * * * ตา คำที่แอบมองที่ด้านนอก แทบอยากจะกระโจนเข้าไปร่วมวงด้วย ท่อนควยของแกที่พึ่งน้ำแตกออกไปหยกๆ กลับแข็งตัวขึ้นมาใหม่อีกครั้ง สายตาของแกเพ่งมองไปที่รูสวาทของเยาวเรศที่ค่อยๆ อ้าอมเจ้าท่อนลึงค์ของอลงกตเข้าไปช้าๆ จนมิดด้าม กลีบเนื้อของเธอแบะปลิ้น น้ำเงี่ยนเอ่อซึมออกมารอบๆ รูเสียว “พี่ภาครับ ผมจะกระเด้าแล้วนะครับ” “จ๊ะ..กระเด้าได้เลย…อูยยยย…พี่ไม่เจ็บแล้ว….ซี๊ดดดส์…โอ๊วววว..แบบนี้แหละ…” “อู๊วววว…หีพี่ภา..เย็ดมันส์จริงๆ ซี๊ดดด..ทั้งดูดทั้งตอด … โอ๊ววว..ผมกระเด้าแรงๆ แบบนี้..พี่ชอบไหม..อูยยยสสส์..” “ชอบจ๊ะ..ยิ่งแรงยิ่งเสียว..อูววว…พี่เสียวววว…กตขา…กตเย็ดมันส์ … เร็วๆ แรงๆ …พี่..พี่เสียว…อูยยยสส์…” “ผม..ผม ก็เสียววว…ซี๊ดดดส..หีพี่ทั้งดูด..ทั้งตอด..โอ๊ยยสสส์…พี่ภาครับ ..ตอนนี้พี่เป็นเมียผมแล้วนะ…วันหลังให้ผัวคนนี้เย็ดอีกนะจ๊ะ” “ซี๊ดดดสสส์..จ๊ะ..เมียคนนี้จะให้ผัวเย็ดทุกวันเลย…อูยยย..กตขา…ภาเสียวววว..โอ๊ยยสส..อย่าคว้านนนน…” “ดีไหม…ผัวคว้านควยอย่างนี้..” “ดีจ๊ะ…ดี…อูยยยสสสสส..เมียเสียวววว…เหลือเกิน…ของผัวมันแยง…โอ๊ยยยสสสสสสสส” “ทำไมจ๊ะ..ควยของผัวมันแยงโดนอะไรหรือจ๊ะ” “มันแยงโดนเม็ดแตด…อูยยยสสสส…มันเสียวววว…ซี๊ดดดสส์..มันส์อะไรอย่างนี้…กระแทกเข้ามาแรงๆ เลยผัวขา…อูยส์..เมียเสียวววว” “ได้เลยจ๊ะ เดี๋ยวผัวคนนี้จะกระแทกแรงๆ เอาให้หีเมียพังเลย” ตา คำที่แอบดูแอบฟังอยู่ ได้ยินคนทั้งคู่เรียกผัวเรียกเมียยิ่งทำให้แกงุ่นง่านเหลือกำลัง อู๊ววว..กูไม่คิดเลยนะว่าคุณภาแกจะร่านควยขนาดนี้ เห็นทำหน้าทำตาเฮี๊ยบตลอดเวลา ที่แท้ก็ขี้เย็ดเหมือนกัน อย่างนี้มันต้องโดนควยกูบ้าง รับรองหลังไม่ติดพื้นแน่มึง…ตาเฒ่าลามกเริ่มคิดแผนการที่จะใช้เหตุการณ์ ที่เห็นในคืนนี้มาใช้ให้เกิดประโยชน์กับตน .. ฮึ..ฮึ…กูนี่ช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ อยู่ๆ ก็จะมีวาสนาได้เย็ดกับคนสวยๆ ทั้ง อลงกตและเยาวเรศที่กำลังร่วมสังวาสกันอย่างเร่าร้อน มิได้ล่วงรู้เลยว่ามีบุคคลที่สามกำลังแอบมองอยู่และยังคิดหวังที่จะเคลมสวาท เธออีก ทั้งคู่มัวแต่สนใจที่จะปรุงแต่งเกมรักให้มีรสชาติซาบซ่านเท่านั้น เมื่อใกล้ถึงจุดหมายปลายทางอลงกตก็ยกขาของสาวรุ่นพี่ขึ้นพาดบ่าแล้ว เร่งกระเด้าควยดังฉับๆ…เยาวเรศก็แอ่นโคกหีเข้ารับกับการกระเด้าของแฟน หนุ่มอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงครางกระเส่าของคนทั้งคู่ดังลั่นห้องเมื่ออลงกตเกร็งร่างกระแทกควยเข้า มาสุดแรง น้ำกามของเขาพุ่งเข้าไปปะทะกับน้ำรักของเยาวเรศที่แตกทะลักออกมาพร้อมๆ กัน น้ำรักของคนทั้งคู่ผสมปนเปกันก่อนที่จะไหลย้อนออกมาเลอะเบาะนอนเป็นวงใหญ่ “อืมมมม..พี่ภาครับ..ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ…อูยยย..” “พี่ก็เหมือนกันจ๊ะ…กตขา..น้ำกตอุ่นดีเหลือเกิน..มันร้อนวูบเข้าไปข้างในเลย…พี่จะท้องหรือปล่าวเนี๊ยะ” “ถ้าท้องก็ดีซิครับ … ผมจะได้ไปขอพี่จากพ่อผู้ใหญ่เสียเลย” “ไม่กลัวพ่อพี่เหรอ .. พ่อพี่ดุมากๆ เลยนะ” “ไม่กลัวครับ … ผมรักพี่ ผมยอมทำทุกอย่าง ถึงตายก็ยอม” “จ้า… พี่เชื่อ…แต่เราอย่าพึ่งพูดเรื่องนี้เลยนะ เอาไว้ให้ถึงเวลาก่อน” เยาวเรศยังกังวลใจในเรื่องพ่อของตน แต่ก็ไม่อยากให้หนุ่มรุ่นน้องต้องกังวลตามเธอไปด้วย จึงกล่าวตัดบทออกไป ทั้งที่เธอก็รู้ว่าผู้ใหญ่สิงห์ พ่อของเธอนั้นคงจะไม่ยอมรับในตัวเขาง่ายๆ “พี่ภาครับ ..เดี๋ยวเรามาต่อแขนต่อขาให้ลูกในท้องกันเถอะ?” “บ้าใหญ่แล้วตากตเนี่ยะ .. ของอย่างนี้ครั้งเดียวก็พอแล้วยะ” “น่านะ..เมียจ๋า.. ผัวคนนี้อยากจะเอาควยยัดเข้าหีอีกแล้ว” “ฮิ..ฮิ..อยากก็ไม่บอก ได้ซิจ๊ะ. เมียคนนี้ตามใจผัวทุกอย่าง ว่าแต่กตเถอะยังทำไหวอยู่หรือปล่าว?” “ฮะฮ้า..ของอย่างนี้ต้องพิสูจน์ครับพี่ภา ผมไม่อยากคุย..ทั้งคืนก็ยังไหว..” “มา ..ผมจะแสดงพลังให้ดูก่อน…พี่คอยดู..ผมจะอุ้มพี่ขึ้นไปข้างบนจนถึงห้องนอนเลย” * * * * * * ตา คำเดินออกจากบ้านพักของเยาวเรศหลังจากที่อลงกตอุ้มเธอขึ้นไปบนชั้นสองแล้ว ในหัวของตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ครุ่นคิดแผนการณ์ที่จะเคลมสวาทบรรดาสาวๆ ที่เขารู้จัก แต่ก่อนอื่นต้องข่มขู่คุณภาให้ได้เสียก่อน จากนั้นก็อาศัยคุณภานี่แหละที่จะเป็นบันไดไปสู่คนอื่นๆ ใบหน้าของหมอเมย์คนสวยผุดขึ้นมาในหัวของแกทันที อูวว์..ขนาดขาอ่อนยังนุ่มขนาดนั้นอย่างอื่นจะนุ่มขนาดไหนว่ะ … เพียงแค่คิดเจ้าท่อนควยของเขาก็แสดงอาการออกมาทันที..ใจเย็นๆ ลูกพ่อ อีกไม่นานหรอก แกจะได้มุดเข้าไปในหีหอมๆ ของหมอเมย์แน่ๆ ฮึ..ฮึ..ฮึ.. ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์รำพึงรำพันในใจ ก่อนที่จะเดินลับหายไปในความมืด…. “คุณหมอเมย์จะไปไหนหรือค่ะ” เสียง ใสๆ ของบัวสาวน้อยทักเมย์ที่กำลังจัดข้าวของพะรุพะรังใส่ตะกร้าหน้ารถจักรยาน เมย์เงยหน้าขึ้นมามองแล้วยิ้มทักสาวน้อยวัยใสที่เคยมาอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ พักหนึ่ง แต่หลังจากที่เมย์เริ่มชินกับสถานที่แล้ว บัวก็กลับไปทำงานในโรงครัวตามเดิม “อํอ เมย์ว่าจะออกไปเยี่ยมคนไข้ตามบ้านเหมือนเดิมจ๊ะ แล้วบัวละจะไปไหน” “คุณหมอใหญ่แกให้บัวไปตามตาคำมาพบแกนะค่ะ เห็นว่าจะให้ไปซื้อของในเมืองโน่นค่ะ คุณเมย์จะฝากซื้ออะไรหรือปล่าวค่ะ” “ไม่หรอกจ๊ะ ไม่รู้จะซื้ออะไร ที่บ้านก็มีครบหมดแล้ว” “ถ้างั้นบัวขอตัวก่อนนะค่ะ คุณหมอเมย์ก็ขับรถระวังด้วยนะค่ะ เมื่อคืนฝนพึ่งตกทางมันลื่น” “จ๊ะ ขอบใจนะ” โดย ปกติหลังจากที่เมย์ออกตรวจคนไข้ในโรงพยาบาลเสร็จแล้ว ในเวลาว่างเธอก็มักจะปั่นจักรยานออกไปเยี่ยมเยือนผู้ป่วยตามบ้านอยู่เป็น ประจำ และวันนี้ก็เช่นกันเมย์ก็เตรียมตัวจะไปเยี่ยมบ้านผู้ป่วยซัก 2-3 ราย แต่มาเจอบัวเข้าเสียก่อน เมย์ได้มาอยู่ที่บ้านป่าหลังเขาได้เกือบเดือนแล้ว เธอเริ่มคุ้นเคยกับชีวิตในชนบทมากขึ้น ถึงจะไม่สะดวกสบายเหมือนในเมือง แต่ผู้คนที่นี่ก็ให้ความเคารพและเป็นกันเองกับเธอมาก ไม่ว่าเธอจะไปไหนมาไหนในละแวกโรงพยาบาล เมย์ก็มักได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีไม่ว่าเป็นผู้ใหญ่หรือเด็ก เพราะความสวย น่ารักของเธอทำให้เมย์เป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้านอย่างรวดเร็ว ในช่วงแรกๆ เมย์รู้สึกแปลกๆ ที่พวกหนุ่มวัยรุ่นมักจะจ้องมองเธอจนตาแทบถลนออกมานอกเบ้า ซึ่งบางครั้งเมย์ก็ต้องกลั้นหัวเราะแทบแย่ที่เห็นพวกหนุ่มๆ เหล่านั้นเดินชนนั่นชนนี่เพราะมัวแต่มองตามเธอจนไม่มองทางเดิน แต่พวกเขาก็ไม่ได้แสดงกิริยาละลาบละล้วงเธอแต่อย่างใด จนในที่สุดเมย์ก็รู้สึกเฉยๆ ต่อการจ้องมองของหนุ่มๆ พวกนั้น * * * * * * “ตาคำ เดี๋ยวช่วยขับรถไปส่งคุณภาไปซื้อของในเมืองทีนะ” “ได้ครับ คุณหมอใหญ่ ไปตอนนี้เลยใช่ไหมครับ” “อื้อ..ใช่ไปตอนนี้เลย เดี๋ยวขากลับจะมืดค่ำกลางทางเสียก่อน คุณภาเธอรออยู่ที่ตึกผู้ป่วยแล้ว” “ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย” ตา คำเดินออกมาจากห้องผู้อำนวยการด้วยความลิงโลดใจ ..กูหาโอกาศเจอคุณภาสองต่อสองมาตั้งนาน ยังหาจังหวะไม่ได้ซักที วันนี้เข้าล็อคกูละ .. ฮึ..ฮึ.. คุณกตได้เย็ดเกือบทุกคืน คืนนี้ขอเป็นคิวไอ้คำบ้างนะ… อูยยย..แค่คิดก็เสียวแล้ว * * * * * * “โอ๊ย…ต้องรีบหน่อยแล้ว ดูเหมือนฝนกำลังจะมา ลมก็แรง รู้งี้รอที่บ้านยายพรก่อนก็ดี” หมอ เมย์กว่าจะเยี่ยมคนไข้รายสุดท้ายเสร็จก็ปาไปบ่ายแก่ๆ ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปปั่นจักรยานเล่นแถวหมู่บ้านซักหน่อย แต่เห็นท้องฟ้าครึ้มมาแต่ไกล เลยเปลี่ยนใจจะกลับโรงพยาบาลแทน ด้วยคิดว่าถ้าเร่งปั่นหน่อยคงจะทัน แต่พอมาถึงระหว่างทาง เมย์ก็เจอกับพายุลมแรงซะแล้ว มองหาที่กำบังแถวนี้ก็ไม่มี มีแต่เนินเขาเตี้ยๆ กับทุ่งนาโล่งๆ เมย์รีบปั่นไปพลางคิดในใจว่า ไม่น่ารีบออกมาเลย ทั้งๆ ที่ยายพรก็ได้ชวนให้เมย์อยู่ที่บ้านแกก่อน รอให้ฝนหยุดตกค่อยกลับ ระหว่างที่เมย์กำลังรีบปั่นจักรยานไปตามถนนลงเนินเตี้ยๆ แห่งหนึ่ง ก็ปรากฎฝูงวัววิ่งพรวดออกมาจากข้างทางตัดหน้ารถ เมย์ตกใจรีบหักรถหลบ แต่ด้วยความที่ปั่นมาเร็วประกอบกับเป็นทางลงเนินทำให้เมย์ควบคุมรถไม่อยู่ ทั้งรถทั้งเมย์จึงเสียหลักตกลงไปข้างทางชนกับต้นไม้ใหญ่ดังโครม… ความแรงจากการชนทำให้เมย์นั้นต้องกระเด็นหลุดออกไปจากรถ เดชะบุญทิศทางที่เธอกระเด็นออกไปไม่มีต้นไม้หรือก้อนหินใหญ่ เพียงแค่กลิ้งไปหลายตลบเท่านั้นแต่นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอถึงกับหมดสติ ไป * * * * * * “ตาคำ ไหนแกพูดใหม่อีกทีซิ?” ระหว่างที่นั่งรถจิ๊ป เก่าๆ เดินทางกลับมาจากในเมืองพร้อมกับตาคำ เยาวเรศถึงกับใจหายวูบเมื่อตาคำพูดลอยๆ ออกมาเหมือนกับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับกตซึ่งเธอคิดว่าไม่มีใครล่วงรู้ ความลับอันนี้ หญิงสาวพยายามเก็บอาการและโต้ตอบกลับออกไปด้วยเสียงอันดัง หวังเพื่อจะปกปิดความกังวลใจของเธอ “ฮะ..ฮ่า..อะไรกันคุณภา ผมพูดซะดังขนาดนี้ คุณภายังไม่ได้ยินอีกเหรอ ก็ได้..งั้นคราวนี้คุณภาตั้งใจฟังให้ดีนะครับ” “ผ ม รู้ ว่า คุณ ภา มี อะ ไร กับ คุณ กต” ตาคำเน้นคำพูดออกมาช้าๆ แต่เยาวเรศเมื่อได้ยินชัดเต็มสองรูหูถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ยังกลั้นใจพูดเสียงแข็งโต้ตอบกลับด้วยเสียงอันดัง “ตา คำ แกพูดให้ดีนะ อย่างนี้ชั้นเสียหายนะ แล้วชั้นเนี๊ยะนะไปมีอะไรกับคุณกต คุณกตกับชั้นไม่เกี่ยวข้องกันซักนิด แกเอาเรื่องอะไรมาพูด” “ผมไม่ได้กุเรื่องขึ้นมา คืนนั้น..หลังงานเลี้ยงต้อนรับหมอเมย์ ผมเห็นนะ…. ” “แก..แกเห็นอะไร?” “ผม ก็เห็นคุณภาคนสวยเย็ดกับคุณกตในบ้านพักซิครับ ฮึ..ฮึ..ตอนนั้นนะคุณภาเด้งรับไม่หยุดเชียว แถมยังเรียกคุณกตว่าผัวค่ะผัวขาไม่หยุดปาก” เยาวเรศตกตะลึงตัวชา ใจหายวูบ ไม่คิดว่าเหตุการณ์ในคืนนั้นจะมีคนเห็น ไม่น่าจะเป็นไปได้..ก็ตอนนั้นไม่เห็นมีใครนี่นา.. แต่ทำไมตาคำถึงรู้..หรือว่าแกมาเห็นเข้าจริงๆ.. แล้วคืนอื่นๆ ละ ตาคำจะเห็นอีกหรือปล่าว… โอ๊ยยย..กตนะกต พี่ห้ามเธอแล้วแต่เธอก็ไม่ฟัง แล้วที่นี้จะทำยังไงดี .. หญิงสาวถึงกับว้าวุ่นใจที่ถูกตาคำเห็นว่าเธอกับกตมีอะไรกัน “คุณภาครับ คุณภาก็รู้ว่าถ้าผมเอาเรื่องนี้ไปบอกผู้ใหญ่สิงห์ มันจะเกิดอะไรขึ้น?” เยาวเรศได้ฟังก็ยิ่งกลุ้ม ใช่สิ..ถ้าพ่อรู้เข้า ต้องโกรธจนเป็นฟืนเป็นไฟแน่ๆ แล้วทีนี้ … โอ๊ยย..ไม่อยากคิด “แกต้องการอะไร?” เท่า นี้แหละ .. ตาคำนึกยิ้มอยู่ในใจ ที่พูดมาตั้งนาน ก็ต้องการคำนี้ละ ในที่สุดแม่สมันสาวก็ติดบ่วงของนายพรานเฒ่าคนนี้ … นี่แค่ก้าวแรกเท่านั้น ยิ่งถลำเข้ามามากเท่าไหร่ ก็จะไม่มีโอกาศหลุดรอดออกไปได้อีกแล้ว…. “ก็ไม่มีอะไรมาก แค่คุณภาไปเอาของสิ่งหนึ่งให้ผมเท่านั้น” “แก จะให้ชั้นไปเอาอะไร?” เยาวเรศรู้สึกใจชื้นขึ้นมาที่ตาคำเรียกร้องแค่สิ่งของ มิใช่ร่างกายของเธอ .. แต่.. ตาคำ ต้องการอะไรละ ..ถึงต้องให้เธอไปเอามาให้ “…….” (***ผมไม่ได้พิมพ์ตกหล่น แต่ตั้งใจทิ้งไว้เป็นปริศนา 5 5 5 5***) “อะไรนะ แกจะเอามาไอ้นั่นมาทำไม?” “ฮึ..ฮึ.. เรื่องนั้นคุณภาไม่ต้องรับรู้หรอกครับว่าผมจะเอาไปทำอะไร ตอนนี้คุณภาควรตัดสินใจว่าจะตกลงแลกเปลี่ยนกับผมหรือปล่าว?” “แค่เอาของมาให้เท่านั้นใช่ไหม?” “ใช่ครับ แล้วเรื่องคุณภากับคุณกตก็จะเป็นความลับต่อไป” “แล้วชั้นจะรู้ได้ยังไงว่าแกจะรักษาสัญญา?” “ฮึ..ฮึ.. คุณภาไม่มีทางเลือกนะครับ ถ้าไม่ตกลงผมก็จะเอาเรื่องนี้ไปบอกผู้ใหญ่สิงห์ แต่ถ้าคุณภาตกลงผมก็จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ.. ผมว่าคุณภามีแต่ได้กับได้นะ ไม่มีอะไรเสีย” “แล้วทำไม แกถึงไม่ไปขโมยเอาเอง” “ปู่โธ่ .. ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่ามันเก็บไว้ที่ไหน ถึงรู้ที่เก็บก็หยิบไม่ถูก ต้องอาศัยคุณภานี่แหละ” “ก็ได้ .. ชั้นตกลง แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นนะ ถ้าแกยังมาข่มขู่ฉันอีกละก็…” “แน่นอนครับ ผมต้องการให้คุณภาไปเอาของสิ่งนั้นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แล้วเราเป็นอันจบกัน” “แกอย่าผิดคำพูดก็แล้วกัน” “ถ้างั้น คืนนี้คุณภาเอาของมาให้ผมที่ห้องพักนะ” “อะไรนะ! จะให้ชั้นเอาของไปให้แกที่ห้องพัก” “ใช่ครับ หรือคุณภาจะปล่อยให้คนอื่นเห็นว่าผมไปหาคุณภาตอนกลางค่ำกลางคืน ผมว่ามันไม่เหมาะนา..ที่ห้องพักผมนะดีแล้ว ปลอดคนดี” “ตกลง คืนนี้ชั้นจะเอาของไปให้แกถึงที่เลย” * * * * * * …อูยยยย……เจ็บไปทั้งตัวเลย …. แล้วนี้เราเป็นอะไรไป … …อืมมมมม..เราขับรถหักหลบวัวแล้วไปชนกับต้นไม้นี่ … …แล้วตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกัน.. เม ย์ค่อยๆ ได้สติขึ้นมา จมูกเธอได้กลิ่นหอมของดอกไม้อ่อนๆ.. ร่างกายรับรู้ถึงความอ่อนนุ่มที่รองรับร่างของเธออยู่.. เอ๊ะนี่มันบนเตียงนอนนี่.. เมย์ตกใจรีบลืมตาทันที ภาพที่เธอเห็น เธอนั้นกำลังนอนอยู่บนเตียงใหญ่หนานุ่ม ภายในห้องนอนของใครซักคน อืม..ห้องนี้ตกแต่งได้ไม่เลว ตกแต่งสไตล์คันทรี่ ดูจากเฟอร์นิเจอร์คิดว่าเจ้าของคงมีฐานะพอสมควร เมย์พยายามชันตัวลุกขึ้นแต่เธอก็ต้องเจ็บแปลบจนต้องครางออกมาเบาๆ อูยยย… “รู้สึกตัวแล้วหรือครับ .. คุณหมดสติไปนานเหมือนกัน .. อย่าพึ่งลุกขึ้นครับ .. นอนต่อเถอะครับ” “คุณ…” “ผม “ภาคภูมิ” ครับ… เรียกผมว่า เอก ก็ได้ครับ” เมย์ที่หมดสติเนื่อง จากอุบัติเหตุ แต่เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเธอนั้นนอนอยู่บนเตียง แล้วจู่ๆ ก็มีชายหนุ่มเข้ามาแนะนำตัวเองกับเธอว่า ผมชื่อ “ภาคภูมิ” “รู้สึกเป็นอย่างไรบ้างครับ? คุณ ..เอ่อ…” “ม..เมย์ค่ะ” “ครับ..คุณเมย์เจ็บตรงไหนบ้างครับ?” “ก็..ก็รู้สึกขัดยอกตัวนิดหน่อย” “ผมต้องขอโทษคุณเมย์ด้วยครับ ที่วัวของผมทำให้คุณเมย์ได้รับบาดเจ็บ” “วัวของคุณ?” “ใช่ ครับ วัวของผมเองครับที่วิ่งตัดหน้ารถคุณเมย์ ผมเสียใจจริงๆ ครับ และผมต้องขอโทษที่ละลาบละล้วงพาคุณเมย์มาที่บ้านผมก่อน เพราะฝนกำลังจะตก เดี๋ยวรอให้ฝนซาอีกซักนิด ผมค่อยพาคุณเมย์ไปที่โรงพยาบาล ให้คุณหมอใหญ่ช่วยดูอาการอีกครั้ง” สีหน้าของชายหนุ่มแสดงความห่วงใย อย่างจริงใจ เขาคงยังไม่รู้ว่าเธอนั้นก็เป็นหมอเหมือนกัน เท่าที่เธอสังเกตอาการตัวเอง ก็รู้สึกเพียงแค่เคล็ดขัดยอกตัวเท่านั้นเอง แต่เมื่อหวนนึกถึงตอนที่เขาพาเธอมาที่นี่ เขาคงจะ… โอ๊ยย..ตายแล้วชั้น อยู่ๆ ก็ให้ใครไม่รู้มาถูกเนื้อต้องตัวขนาดนี้ สองแก้มของหมอสาวแดงเข้มขึ้นมาด้วยความเขินอาย ภาคภูมิจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ ตอนที่เข้าช่วยเธอในครั้งแรกนั้นเขาก็ไม่ได้สังเกตอะไรมากนัก เพราะมัวห่วงแต่จะช่วย เห็นว่าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งเท่านั้น แต่เมื่อได้มองเห็นเธอทำอาการเอียงอายอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ ใบหน้าหวานซึ้ง ดวงตาที่สุกสว่างเป็นประกาย คิ้วของเธอโค้งดังดวงเดือน จมูกที่โด่งเป็นสัน เรียวปากบางได้รูป เมื่อประกอบเข้าด้วยกันแล้วทำให้เธอสวยราวกับเทพธิดาลงมาจุติเลยทีเดียว เอ..เธอคนนี้เป็นใครกันนะ ถ้าเธอเป็นคนแถวนี้ ทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินคำเล่าลือถึงความสวยของเธอมาก่อน “ไม่เป็นไรค่ะ เมย์เองก็ไม่ได้เจ็บมากเท่าไหร่? เมย์ขอบคุณคุณภาคภูมิมากค่ะที่ช่วยเมย์ไว้ ไม่งั้นเมย์คงแย่ แน่ๆ เลย เอ่อ…งั้นเมย์ขอตัวกลับก่อนดีกว่าค่ะ” “อูยยยย…..” ขณะที่เมย์ กำลังจะก้าวลงจากเตียง และทิ้งน้ำหนักตัวไปที่เท้า ความเจ็บแปล็บก็แล่นแว๊บขึ้นมา ส่งผลให้เธอต้องเสียหลักล้มลง แต่ชายหนุ่มที่เพ่งมองดูเธออยู่ตลอดเวลาก็ปราดเข้ามาประคองเธอได้ทันท่วงที ภาคภูมิสัมผัสได้ถึงความนุ่มเนียนของเรือนร่างและกลิ่นกายของเมย์ มันช่างปลุกเร้าอารมณ์หนุ่มของเขาเสียจริง นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ได้รู้สึกอย่างนี้ แต่เขาก็รีบสูดหายใจลึกๆ เพื่อระงับอาการดังกล่าว “อย่าพึ่งลุกครับคุณเมย์ นั่งบนเตียงก่อนดีกว่าครับ ไม่รู้ว่ากระดูกจะหักหรือปล่าว” “ไม่เป็นไรค่ะ คงจะซ้นมากกว่า” “ผมว่าเดี๋ยวให้หมอใหญ่ดูให้ดีกว่าครับ เผื่อจะเป็นมาก” “ไม่ต้องถึงมือหมอใหญ่ก็ได้ค่ะ เมย์ก็เป็นหมอเหมือนกัน” “อ้าว…ที่แท้คุณเมย์ก็เป็นหมอคนใหม่ที่พึ่งมาอยู่เองหรือครับ โอย..ตายแล้วผม เอามะพร้าวห้าวไปขายสวนเสียแล้ว” “ฮิ..ฮิ..ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ” ทั้ง คู่เริ่มคุยกันอย่างสนิทสนมราวคนที่รู้จักกันมาตั้งนาน ภาคภูมิบอกกับตัวเองว่า คุณหมอสาวคนนี้มีอะไรดีๆ มากกว่าความสวยของเธอ กริยามารยาทก็เรียบร้อย ความคิดความอ่านก็ทันสมัย และกว่าฝนจะซาเม็ดก็ปาไปเกือบเย็น ภาคภูมิจึงชวนเธอทานอาหารเย็นด้วยกันก่อน มื้อค่ำมือนั้นเป็นอาหารง่ายๆ แต่เต็มไปด้วยความเป็นกันเอง เมย์คิดว่าชายคนนี้คงไม่ใช่ชาวบ้านทั่วไป เธออยากจะถามเหลือเกินว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน แต่ด้วยมารยาทเธอจึงเก็บความสงสัยไว้ในใจ.. เอาไว้กลับไปถึงโรงพยาบาลแล้วค่อยถามเอาจากบัวดีกว่า หลังอาหารเย็น ภาคภูมิจึงอาสาไปส่งเมย์ที่โรงพยาบาล ในตอนแรกเมย์บอกว่าไม่ต้อง แต่ภาคภูมิก็คะยั้นคะยอพร้อมกับยกแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อมเมย์ ไม่ว่าจะเป็น ข้อเท้าที่ซ้น จักรยานที่พังจนใช้งานไม่ได้ ตลอดจนค่ำแล้วมันอันตราย จนในที่สุดเมย์ก็ใจอ่อนยอมให้เขาไปส่งแต่โดยดี แต่จริงแล้วๆ เมย์ก็แกล้งพูดไปอย่างนั้นแหละ เธอรู้ตัวดีว่าถ้าภาคภูมิไม่ไปส่ง เธอก็คงจะไปไม่ไหวอยู่ดี เพียงแค่ลงน้ำหนักลงบนเท้า เธอก็เจ็บจนแทบทรงตัวไม่อยู่แล้ว * * * * * * “เมย์ขอบคุณ คุณเอกมากนะค่ะ ที่มาส่งเมย์ถึงโรงพยาบาล” เมย์กล่าวขอบคุณภาคภูมิ หลังจากที่เขาพาเธอมาส่งถึงบ้านพัก “อย่า คิดว่ารบกวนเลยครับ มันเป็นความรับผิดชอบของผมเอง ที่ทำให้คุณเมย์ต้องมาเป็นอย่างนี้ แล้วนี่คุณเมย์จะทำยังไง ขาก็มาเจ็บอย่างนี้” “ขอบคุณที่เป็นห่วงเมย์นะค่ะ แต่ที่นี่เมย์มีบัวคอยช่วยอยู่แล้วค่ะ แล้วถ้าพรุ่งนี้พักซักวันก็คงหาย” “เอ่อ งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วถ้าพรุ่งนี้ผมจะขอมาเยี่ยม คุณเมย์จะรังเกียจไหมครับ” “ก็ มาซิค่ะ เมย์จะไปว่าอะไร” หัวใจของเมย์รู้สึกเต้นโครมคราม เธอไม่ใช่ไม่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ทำไมเธอจะจับความรู้สึกของเขาในน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาไม่ได้ แต่เธอก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า ทำไมเธอถึงมีความรู้สึกดีๆ อย่างนี้กับเขาได้ทั้งๆ ที่พึ่งรู้จักกันมาแท้ๆ “ขอบคุณครับ แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาเยี่ยมคุณเมย์อีกที อ้อ..ส่วนจักรยานที่พังเนี่ยะ เดี๋ยวผมจะเอาไปซ่อมให้เองนะครับ” “ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ แล้วเมย์จะคอย” “ครับ ผมไปก่อนละครับ” “อุ๊ย…คุณหมอเมย์ค่ะ ไปโดนอะไรมาค่ะ” สาวบัวร้องทัก เมื่อเห็นเมย์เดินกระเพลกเข้ามาในบ้านพัก เมย์ก็เลยต้องเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้บัวฟัง “อู๊ววว ..คุณเมย์ค่ะ บัวอยากไปเจออย่างนี้บ้างจัง คุณเมย์รู้รึปล่าว สาวๆ แถวนี้อยากจะจับคุณภาคภูมิทำผัวทั้งนั้นแหละค่ะ แต่คุณภาคภูมินะแกไม่สนใจใครเลยละค่ะ วันๆ เอาแต่ทำงานในไร่ บัวว่าแกท่าจะติดใจคุณหมอเมย์แน่ๆ ไม่งั้นคงไม่มาส่งถึงนี่หรอก” “บัว นี่บ้าใหญ่แล้ว พูดจาไม่สุภาพเลย แล้วก็คุณเอกจะมาสนใจเมย์ทำไมกัน เขาแค่รับผิดชอบที่วัวของเขาวิ่งตัดหน้ารถเมย์เท่านั้นเอง” ถึง เมย์จะพูดออกไปอย่างนั้น แต่ในใจของเธอก็รู้สึกหวาบหวามไม่น้อย เมย์หวนนึกไปถึงใบหน้าคมเข้ม ดวงตาส่อแววจริงจังแต่แฝงด้วยอารมณ์ขัน รอยยิ้มของเขาดูแล้วอบอุ่นเหลือเกิน จากคำบอกเล่าของบัว ภาคภูมิเป็นลูกของคนในหมู่บ้านนี่แหละ ฐานะก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรแต่เรียนเก่งจึงได้ทุนไปเรียนในเมืองจนจบปริญญาตรี ด้านเกษตรศาสตร์ พอเรียนจบก็กลับมายังหมู่บ้านเริ่มต้นทำไร่เลี้ยงสัตว์จากที่ดินไม่กี่ไร่ ของบรรพบุรุษ แต่จากความขยันขันแข็งของเขาประกอบกับมีความคิดในการพัฒนา ไม่นานนักเขาก็ได้ขยายกิจการ จนกลายเป็นเจ้าของไร่ซึ่งมีเนื้อที่มากมายหลายร้อยไร่ในปัจจุบัน * * * * * * พอ ตกค่ำ เยาวเรศหัวหน้าพยาบาลสาวสวยหลังจากที่ได้ไปหยิบของตามที่ตาคำต้องการเมื่อ ตอนเย็นที่ผ่านมา เธอก็กลับมาทบทวนว่าเธอสมควรเอาสิ่งนี้ไปให้ตาคำหรือไม่ เพราะเธอคิดว่าตาคำถ้าได้สิ่งนี้ไป คงไม่ได้เอาไปเก็บไว้เฉยๆ เป็นแน่ อีกทั้งมันก็อันตรายเสียเหลือเกิน ถ้าใช้ไม่ถูกวิธี ดีไม่ได้อาจจะถึงตายได้ ใช่แล้ว..ของที่ตาคำต้องการก็คือ ยาสลบที่ใช้ในวงการแพทย์นั่นเอง *** จากใจผู้แต่ง *** การใช้ยาสลบเป็นจินตนาการของผู้แต่ง ทั้งนี้ก็เพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยที่ผู้แต่งมิได้มุ่งหวังให้ผู้อ่านเอาไปเลียนแบบตาม เพราะเท่าที่ทราบมา ยาสลบมีอันตรายมาก ถ้าใช้ในปริมาณที่ไม่เหมาะสม อาจจะทำให้ผู้ที่ได้รับถึงขั้นเสียชีวิตได้… ขนาดแพทย์ที่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ ยังต้องไปศึกษาเพิ่มเติมเลย แล้วเราถ้าเอาไปใช้อย่างสุ่มสี่สุ่มห้า จะอันตรายแต่ไหน…************* เยาวเรศ รู้สึกสับสนเหลือกำลัง ที่เธอต้องเลือกระหว่างจรรยาบรรณกับความลับส่วนตัวของเธอ แต่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจเลือกอย่างหลังโดยจะเอาของไปให้ตาคำ เธอค่อยๆ แอบย่องออกจากบ้านพัก โดยหาจังหวะที่คนอื่นๆ ออกไปขึ้นเวรกันหมดแล้ว ส่วนกตหนุ่มรุ่นน้องนั้น เธอก็บอกว่าคืนนี้ไม่ต้องมาหาเพราะเธอจะไปเยี่ยมคุณพ่อที่บ้านและจะค้างคืน ที่นั่น เธอเดินลัดเลาะไปตามเงาไม้จนมาถึงห้องพักของตาคำซี่งอยู่ด้านหลังของโรง พยาบาล กว่าเยาวเรศจะไปถึงก็ใช้เวลานานพอดู เพราะห้องพักของตาคำอยู่ห่างจากบ้านพักของคนอื่นๆ มาก และโดยปกติเวลากลางค่ำกลางคืนอย่างนี้ ก็ไม่มีใครที่ไหนจะมาหาตาคำหรอก เพราะรู้ดีว่าแกนะมักไม่ค่อยอยู่ห้อง ถ้าอยากเจอต้องไปหาที่ร้านเหล้าเจ้าประจำของแกในตลาดโน่น ก๊อก ก๊อก ก๊อก เมื่อมาถึง เยาวเรศรีบเคาะประตูห้องของตาคำเบาๆ ราวกับกลัวว่าเสียงเคาะจะดังไปถึงบ้านพักหลังอื่น “ตาคำอยู่หรือปล่าว” เยาวเรศ รอที่หน้าห้องของตาคำด้วยความกระวนกระวายใจ เกรงใครจะมาเห็นเข้า โอ๊ย..ตาคำนี่ก็ชักช้าเสียจริง เดี๋ยวใครก็มาเห็นเข้าหรอก เธอรออยู่อีกอึดใจหนึ่ง ตาคำที่เปลือยร่างท่อนบน สวมเพียงกางเกงขาก๊วยตัวเดียว ก็ออกมาเปิดประตูให้เธอ “เข้ามาก่อนซิครับ คุณภา” “ไม่ละ ชั้นแค่เอาของมาให้แกเท่านั้น นี่ไง” “เข้ามาก่อนครับ เร็วเข้า เกิดมีคนอื่นเห็นเข้า เดี๋ยวจะเป็นเรื่องอีก” หญิง สาวเห็นตาคำไม่ยอมรับของเสียที เธอก็เกรงว่าจะมีคนมาเห็นเข้า จึงตัดสินใจก้าวเท้าเข้าไปในห้อง ตาคำแอบยิ้มอย่างยินดี ดวงตาฉายแววโรจน์ดั่งเสือร้ายที่เห็นเหยื่อเดินเข้ามาใกล้ แกรีบปิดประตูลงกลอนทันทีโดยทีเยาวเรศไม่ได้สังเกตเห็น เพราะมัวแต่ตกตะลึงกับภาพโป๊ที่ติดอยู่เต็มพนัง ภาพการร่วมสังวาสของชายหญิงทำให้เธอถึงกับร้อนวูบวาบขึ้นมา อู๊วว..ตาคำนะตาคำ ติดรูปน่าเกลียดไว้เต็มห้อง แกนี่ช่างลามกสมกับที่เขาเรียกกันจริงๆ “ไหนครับของที่ผมต้องการ” “เอ้านี่ ไอ้ยาสลบอย่างแรงที่แกอยากได้ นี่ตาคำ ชั้นถามจริงๆ เถอะ แกจะเอายานี่ไปมอมผู้หญิงใช่ไหม” “ฮึ..ฮึ ..คุณภาก็เข้าใจอะไรได้ง่ายดีนะครับ ใช่ครับ ผมตั้งใจเอายานี่ไปมอมผู้หญิง เคยอ่านแต่ในหนังสือว่าใช้ไอ้นี่แล้ว หลับไม่รู้เรื่อง” “ตาคำ แกนี่ละน๊า ไปอ่านมาจากไหน แกรู้ไหมยานี่มันอันตรายนะ ไอ้ยานี่นะ ถ้าใช้มากเกินไปอาจถึงตายได้นะ และไอ้ที่แกมันจะทำเนี่ยะ มันผิดกฎหมายนะ แกอยากจะเข้าไปนอนในคุกแทนหรือยังไง ชั้นว่าแกเลิกล้มความคิดนี้เสียดีกว่า” “ถ้างั้น คุณภาก็ช่วยสาธิตให้ดูหน่อยสิครับ เวลาผมจะเอาไปใช้ จะได้ไม่อันตราย” “แกจะให้ชั้นติดคุกไปกับแกด้วยหรือยังไงกัน แค่ขโมยมาให้แกชั้นก็รู้สึกผิดมากพออยู่แล้ว” “น่า..ถ้าคุณภาไม่สอนผม ถ้าผมเอาไปใช้จนมีคนตาย ผมว่าคุณภาจะผิดมากกว่านี้อีกนะครับ” “งั้น ก็ได้ เอาผ้านั่นมานี่ แล้วชุบแค่นี้ก็พอ อย่ามากกว่านี้นะ ถึงจะสลบช้าซักหน่อย แต่เอาปลอดภัยไว้ก่อน ส่วนจะเอาไปใช้ยังไงแกคงใช้เป็นแล้วนะ” “ครับ วิธีใช้ผมรู้แล้วครับ” “ดี งั้นชั้นไปละ แล้วถ้าเกิดแกถูกจับได้ อย่าพาดพิงมาถึงชั้นละ” ตา คำเบี่ยงกายหลบให้เยาวเรศที่เดินตรงเข้ามาไปยังประตูห้องซึ่งแกยืนขวาง ทางอยู่ แต่เมื่อหญิงสาวเดินผ่านไปได้ไม่ถึงครึ่งก้าว วงแขนแข็งแรงของแกก็ตวัดรัดร่างงามไว้ในวงแขน เยาวเรศร้องลั่นดังว๊าย..แต่หญิงสาวร้องได้เพียงคำเดียวเท่านั้น ตาคำก็เอาผ้าที่เธอพึ่งใช้สาธิตการใช้ยาสลบเมื่อกี้นี้โป๊ะเข้าไปที่ปากและ จมูกของเธอในทันที เยาวเรศตกใจกลัวสุดขีดพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิตหวังจะหลุดจากการมอมยาสลบ แต่แรงของเธอจะสู้แรงของผู้ชายที่กรำงานหนักมาชั่วชีวิตอย่างตาคำได้ยังไง ในที่สุดเธอก็ค่อยๆ อ่อนแรงลงด้วยฤิทธิ์ของยาสลบ แต่ก่อนที่เธอจะหมดสติไป เธอก็ได้ยินเสียงตาคำกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “ฮึ..ฮึ ..คุณภา คืนนี้ไอ้คำขอเป็นผัวคุณภาอีกคนนะครับ” ตาคำวางร่างที่หมดสติ ของเยาวเรศลงบนเตียงนอนแล้วเดินถอยหลังออกมา ใบหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องในผลงานของตนเอง สายตาของแกเพ่งมองดูร่างงามที่นอนอวดเรือนร่างอยู่เบื้องหน้า ตาเฒ่าถึงกับปากคอสั่นเมื่อแลเห็นร่างงามอวบอิ่มของหญิงสาวซึ่งนอนนิ่งไม่ ไหวติงมีเพียงทรวงอกเท่านั้นที่เคลื่อนไหวขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ ภาพที่เห็นมันช่างเร่งเร้าความเงี่ยนของแกให้เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ตา คำยกแก้วหล้าที่วางบนโต๊ะขึ้นดื่มอึกใหญ่เพื่อลดความพลุ่งพล่านในใจก่อน ที่จะย่างเท้าเข้าประชิดเตียงนอน แล้วเอื้อมมือลงไปหมายจะถอดเสื้อของเยาวเรศออก แต่ด้วยความตื่นเต้นจึงแกะกระดุมไม่ออกซักที แกจึงใช้สองมือจับสาบเสื้อไว้แน่นแล้วออกแรงกระชาก พรืดเดียวเท่านั้นกระดุมเสื้อก็หลุดปลิวว่อน ไม่นานนักเสื้อบางๆ ก็หลุดออกจากร่างงาม พร้อมกับเสื้อชั้นในแบบตะขอหน้าสีชมพูตัวกระจ้อยร่อยที่ปกปิดเต้าเนื้ออวบ อิ่มอยู่ก็ถูกทึ้งออกไปพร้อมกัน เมื่อปราศจากสิ่งปกปิด ผิวกายขาวผ่องเนื้อนวลเนียนของเยาวเรศก็ปรากฏต่อสายตาของตาคำ โดยเฉพาะปทุมถันขนาดใหญ่ที่กลมกลึง เม็ดทับทิมสีชมพูอ่อนบนยอดถันต้องแสงไฟชวนมองยิ่งนัก… อูววว…ขาวจริงๆ แม่คุณ วันก่อนเห็นไกลๆ ก็ว่าขาวแล้ว แต่พอมาเห็นใกล้ๆ อย่างนี้ มันขาวเนียนไปทั้งตัว… นม..แม่งก็โคตรใหญ่..ขาวจั๊วะ .. ขอกูจับหน่อยเถอะ… เฒ่าคำเอื้อมมือซ้ายลงไปสัมผัสกับเต้างามด้าน ขวาของพยาบาลสาวสวยพร้อมกับขยำ เบาๆ ความหยุ่นของก้อนเนื้อสาวที่อยู่ในอุ้งมือทำให้แกอดใจไว้ไม่ไหว..มันช่าง นุ่มเนียนมืออะไรอย่างนี้.. จึงใช้มือที่เหลืออีกข้างตะปบเข้ามาบนเต้านมที่ว่างอยู่ จากนั้นแกก็ใช้สองมือคลึงเคล้นขยำขยุ้มถันเต่งตึงอย่างละลานใจ ถันเต้างามไหวระริกตามแรงเคล้นก้อนเนื้อหยุ่นเริ่มแข็งเป็นไต เม็ดทับทิมบนยอดถันก็เขม็งเกร็งชูชัน เฒ่าเจ้าเล่ห์ค่อยๆ ก้มหน้าลงไปซุกบนร่องถันคู่งาม สูดความหอมของเนื้อสาว…อืมมม..แค่ได้กลิ่น ควยกูก็แข็งแทบระเบิดอยู่แล้ว.. ตาเฒ่าแลบลิ้นอวบหนาออกมา แผ่ลิ้นบานออกเลียไปบนเนินถันอวบใหญ่ แกใช้ลิ้นเลียไปทั่วเนินถันขาวผ่องสลับไปมาทั้งสองเต้า จนถึงยอดเนินแกก็เกร็งลิ้นเป็นแท่งยาวเลียไปรอบๆ ฐานของเม็ดทับทิมเม็ดงามก่อนที่จะฉกเขี่ยไปบนติ่งเนื้อบนยอดเนินนั้น…ร่าง ของเยาวเรศที่นอนสลบอยู่ ถึงกับกระตุกร่างขึ้นมาเล็กน้อย.. ฮึ..ฮึ ..คงจะเสียวละซิ ไวไฟเหลือเกิน ถ้าไม่สลบ คงร้องครางดังไปสามบ้านแปดบ้านแล้วมั๊ง ถ้างั้นต้องเจออย่างนี้อีกหน่อย…ตาคำห่อปากอ้าอมเม็ดงามนั้นเข้าไปในโพรง ปากแล้วใช้ลิ้นหนาของแกดูดเม้มสลับกับดูดดุนติ่งเนื้อไปมา ส่วนถันอีกข้างแกก็ใช้สองนิ้วจับคลึงหัวนมเบาๆ เยาวเรศพยาบาลสาวคนสวยโดนเล้าโลมจุดเสียวขนาดนี้ร่างงามที่นอนนิ่งอยู่ก็ กระตุกตัวอย่างแรง ส่งเสียงครางในลำคอ ฮืออา… ตาคำได้ใจจึงขยับร่างที่นั่งข้างเตียงขึ้นมาคร่อมร่างงามในทันทีโดยที่ปาก ของแกยังคงคาคาบเม็ดติ่งยอดเนินไว้อยู่ แกฟอนเฟ้นเต้างามเต่งตึงอย่างสำราญใจสลับเต้าซ้ายทีเต้าขวาทีให้สาสมแก่ใจ ที่รอคอยมานานตั้งแต่วันที่แอบถ้ำมองวันนั้น อูย…แม่ง นมแน่นมือดีจริงๆ เนื้อตัวก็หอมไปหมด เดี๋ยวกูขอดูหีหน่อยเถอะ ว่าจะหอมกว่านี้หรือปล่าว… ตาคำจึงชันกายขึ้นมาแล้วเลื่อนมือจากการเกาะกุมเนินถันอวบอัดลงไปปลดตะขอ กางเกงแล้วรูดออกทั้งชั้นนอกและชั้นใน พริบตาเดียวร่างงามขาวผ่องอวบอั๋นของเยาวเรศก็เปลือยกายอวดเรือนร่างสมส่วน ต่อหน้าแก เนินเนื้อสามเหลี่ยมกลางหว่างขาดูโหนกนูนขาวเด่นตัดกับสี ดำสนิทของเส้นหมอย ที่ขึ้นปกคลุมอยู่ด้านบน มันช่างเป็นเนินหีที่สวยเสียจริง ตาคำถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังเฮือก…แกสูดลมหายใจแรงสองสามทีก่อนที่จะใช้ สองมือจับขาเรียวงามของเยาวเรศแหกอ้าออกจากกัน เพียงเท่านี้โคกเนื้ออวบอูม กลีบแคมขาวผ่อง ร่องหลืบที่ปิดสนิท มองเห็นแต่รอยผ่าสีชมพูจางๆ มีน้ำใสๆ ซึมอยู่ตามรอยผ่า ก็ปรากฎแก่สายตาของตาเฒ่า ทำเอาตาคำถึงกับกลืนน้ำลายดังเฮือก..อีกหน .. อู๊ววว..แม่ง ทำไมหีคุณภา ถึงน่าเย็ดอย่างนี้ว่ะ นี่ขนาดโดนคุณกตล่อไปตั้งหลายทีแล้ว ยังดูดีอยู่เลย..ฮึ..ฮึ..คืนนี้กูจะล่อให้บานไม่หุบเลย … ว่าแล้วแกก็ฟุบหน้าลงไปบนโคกโหนกนูนหว่างขา อูยยยย…หีแม่งหอมชิ บหาย อูววว..แค่นี้ควยกูแข็งจนปวดไปหมดแล้ว … ตาคำรำพึงรำพันในใจเมื่อได้สูดดมโคกเนื้อรูสวาทของหญิงสาว ลำควยของแกลุกโชนแข็งโด่ตุงอยู่ภายในกางเกง เรียวลิ้นหยาบหนาของแกไล้เลียไปที่ร่องแคมสีชมพูเรื่อๆ เกร็งลิ้นแข็งเป็นแท่งยาวแซะรอยผ่ากลางร่องที่ปิดสนิทแนนแน่น ร่างงามแอ่นกระตุกเบาๆ เมื่อลิ้นของแกสัมผัสเข้ากับร่องเนื้ออุ่น ตาคำค่อยๆ ใช้ลิ้นที่แข็งเป็นลำของแกแหวกเซาะร่องเสียวของหญิงสาว กวาดลิ้นขึ้นลงไปตามรอยผ่าลึกนั้น น้ำเงี่ยนใสๆ ที่เอ่อซึมออกมาจากภายในจนเอ่อชุ่มร่องแคมจากการถูกเล้าโลมก่อนหน้านี้ก็ถูก ตาคำดูดกินไปจนหมดสิ้น ตาคำใช้ลิ้นเล้าโลมเยาวเรศอย่างผู้ชำนาญ แกใช้ลิ้นปาดไปทั่วกลีบแคมสองข้าง ลิ้นหนาบานของแกแผ่กว้างปาดซ้ายทีขวาที บางคราก็เกร็งลิ้นกระดกเขี่ยไปที่ติ่งแตดที่นูนเด่นขึ้นมากลางร่องแคม ไม่ก็ก็ซุกหน้าฝังจมูกเข้าไปบดขยี้กับเนินโคกแล้วแทงลิ้นที่แข็งเป็นลำทวน เข้าร่องรูหีที่ตีบตัน เยาวเรศที่นอนหลับไหลอยู่ถึงกับครางเสียงฮืออา..ออกมาเบา ร่างกายเริ่มตอบสนองการโลมเล้า หน้าท้องที่แบนราบไร้ไขมันส่วนเกินเกร็งแน่นแอ่นเอวส่ายไหวไปมาช้าๆโพรง เนื้อภายในรูหีเกร็งขมิบขับน้ำเงี่ยนออกมามากมายจนเอ่อชุ่มร่องเนื้อเลอะ เปรอะปากและจมูกของตาคำจนมันวับ ตาเฒ่าคำเงยหน้าขึ้นมา ใช้มือปาดน้ำเงี่ยนที่เลอะปากออก.. อูยยย..กูทนไม่ไหวแล้ว ควยกูแข็งแทบจะระเบิดอยู่แล้ว ขอเย็ดก่อนซักทีเถอะว่ะ..แกรีบถอดกางเกงขาก๊วยออกจากร่างอย่างรวดเร็ว ท่อนควยดำๆ ของแกแข็งโด่ดีดผึงออกมาแทบจะทันทีที่แกถอดกางเกงออก ท่อนเนื้ออวบใหญ่ของแกตั้งตระหง่านขนานกับพื้นกระดกขึ้นลงหงึดๆ หัวถอกบานใหญ่มีน้ำเงี่ยนใสๆ เคลือบอยู่เห็นเป็นมันเงา ตาคำทรุดตัว นั่งคุกเข่ากลางหว่างขาของเยาวเรศ ใช้มือข้างหนึ่งจับขาของเธอที่แหกอ้าอยู่โย้ยกขึ้นสูงจนชิดถันอวบ โคกหีอล่องฉ่องก็แหกอ้าออก เผยให้เห็นรูหีสีแดงอมชมพูตอดขมุบขมิบ มีน้ำเงี่ยนเลอะเปรอะไปทั่วรอบรูเสียว ตาคำใช้มือขวาจับท่อนควยของแกกระทอกสองสามครั้งน้ำเงี่ยนที่เคลือบอยู่ที่ หัวถอกถึงกับหยดย้อยลงมาเป็นสายยาว แกจับท่อนควยดำๆ เข้าจ่อประชิดรูสวาท.. ฮึ..ฮึ.. ผู้ใหญ่สิงห์ คืนนี้กูจะขอเป็นลูกเขยของมึงอีกคนว่ะ ลูกสาวมึงเนี๊ยะ น่าเย็ดฉิบหาย…ว่าแล้วแกก็แอ่นเอวกดให้เจ้าท่อนเนื้อลำลึงค์หัวถอกบานมุด เข้าไปในรูหีของลูกสาวคนสวยของผู้ใหญ่สิงห์ ร่างงามของเยาวเรศสะดุ้ง เฮือก หน้าสวยๆ เหยเกเมื่อท่อนควยใหญ่ของตาคำเริ่มทิ่มเข้าไปในรูหีของเธอ กลีบแคมของเธอปวมเป่งขึ้นมาจากการที่ต้องรับท่อนควยยักษ์เข้าไปเต็มคราบ น้ำหล่อลื่นที่เธอขับหลั่งออกมาอย่างมากมายก่อนหน้านี้ได้ทำหน้าที่ของมัน เป็นอย่างดีช่วยให้ควยยักษ์ของตาคำมุดเข้าไปได้โดยไม่ทำให้เจ็บปวด หัวถอกบานใหญ่มุดแทงเข้าไปสัมผัสกับโพรงเนื้ออ่อนนุ่มภายในสร้างความกระสัน ให้กับตาคำเป็นยิ่งนัก ตาคำก้มหน้าลงไปมองผลงานของตนเองก็เห็นควยดำๆ ของแกถูกหีขาวๆ ของเยาวเรศคาบอมอยู่ครึ่งค่อนลำ กลีบเนื้อขาวๆ บวมขึ้นมา กลีบแคมในบางส่วนลู่มุดกลับเข้าไปในร่องรูตามท่อนควยของแก …อูยยยส์..เป็นบุญควยกูจริงๆ ที่ได้เย็ดหีดีๆ แบบนี้…ซี๊ดดดดส์..คับ..แน่น..สุดยอดดดด…แกใช้สองมือจับขาของหญิงสาวแบะ ถ่างออกจากกันเพื่อช่วยเปิดช่องทางคับแคบให้กว้างขวางขึ้น ตาคำค่อยๆ ถอนลำควยของแกออกมาแล้วกระแทกกลับเข้าไปช้าๆ เพื่อกระตุ้นให้รูหีแสนคับนี้ทำความคุ้นเคยกับควยยักษ์ของแกเสียก่อน อีกทั้งยังช่วยให้น้ำหล่อลื่นที่เอ่ออยู่เต็มรูได้เคลือบท่อนควยอวบหนาทั่ว ทั้งลำ ตาคำกระเด้าควยเข้าๆ ออกๆรูหีของเยาวเรศอย่างใจเย็นไม่เร่งร้อน ความฝืดคับของโพรงเนื้อทำให้แกรู้ดีว่าร่องสาวของคุณภายังไม่พร้อมที่จะให้ แกหักโหม ตาคำจึงเอื้อมมือข้างหนึ่งไปคลึงหัวนมหวังปลุกอารมณ์ของสาวสวยให้มากขึ้น ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนลงมาด้านล่าง สะกิดสะเกาเจ้าติ่งแตดเม็ดน้อยพร้อมกับการซอยควยสั้นๆ เข้าออกรูหีช้าๆ จาก การเล้าโลมอย่างชำนาญของตาคำ ถึงร่างกายของเยาวเรศจะสลบไม่ได้สติอยู่ แต่สัญชาตญาณทางเพศก็ยังคงทำงานตามปกติ เมื่อได้รับการกระตุ้นเช่นนี้ โพรงเนื้อภายในก็เริ่มขับน้ำหล่อลื่นออกมา กล้ามเนื้ออ่อนนุ่มก็ตอดรัดท่อนควยใหญ่เป็นจังหวะๆ สร้างความเสียวซ่านให้กับตาคำยิ่งนัก ..อูยยยส์…เสียวหัวควย..ตอดดีเหลือเกิน..โอยยย..ทนไม่ไหวแล้วววว.. ขอกระแทกให้สะใจหน่อยเถอะว่ะ….ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จึงโหย่งตัวยกเอวถอนควยยาว ใหญ่ของแกออกมาเกือบสุดปลายถอก..ร่างงามก็เอ่นเอวตามขึ้นมาราวกับมีสปริง .. แล้วแกก็กระเด้าเอวกลับลงไปอย่างแรง หัวถอกบานใหญ่ของตาคำก็มุดพรวดเข้าไปรูหีของเยาวเรศจนสุดลำควย ทีเดียวเท่านั้น..มิดด้าม..โหนกหีโหนกควยกระแทกกันดังพั่บ…หัวควยของแก กระแทกกับปากมดลูกของสาวสวยดังกึก… …ซี๊ดดดดดส์….เสียวควยสุดๆ เลยว่ะ หีคุณภาเนี๊ยะเด็ดจริงๆ คับก็คับ แถมดูดตอดดีอีกต่างหาก …เสียดายว่ะที่นอนสลบแบบนี้ ไม่เด้งไม่ดิ้นไม่ร้อง นอนนิ่งให้กูเย็ดเหมือนตอไม้ …คราวหลังโป๊ะน้อยกว่านี้ดีกว่า เอาพอสลึมสลือก็พอ …เวลาโดนเย็ดจะได้ดิ้น เด้งหีสู้ คงมันส์กว่านี้เยอะเลย ร่าง ของเยาวเรศที่นอนสลบอยู่ ได้แต่หายใจแรง มีเสียงครางเบาๆ ออกมาจากลำคอ ทรวงอกงามที่ถูกสองมือขยำขยี้จนเป็นรอยผื่นแดงเต่งตึงคัดแน่น ภายในร่องสาวก็ตอดรัดควยของตาคำ ขมิบน้ำเงี่ยนออกมาชโลมหัวควยมากมาย ยิ่งน้ำเงี่ยนออกมามากเท่าไหร่ ตาคำก็ยิ่งกระเด้าเย็ดมันส์มากขึ้นเท่านั้น แต่ตาคำก็คิดอยู่ในใจว่า ..ถึงจะมันส์ยังไงก็สู้เย็ดกับคนที่มีสติไม่ได้ อารมณ์ที่ได้รับมันผิดกันเยอะ แต่ตอนนี้ขอเอามันส์ไว้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง ตาคำโหมกระหน่ำกระเด้าควยเข้าหีเยาวเรศ อย่างไม่ยั้ง แกกระเด้าเย็ดอย่างรุนแรงจนร่างงามที่นอนนิ่งอยู่ต้องกระเด้งกระดอนตาม แรงกระแทกของแก การกระเด้าแต่ละครั้งตาคำจะชักควยยาวของแกออกมาจนหัวถอกบานเขี่ยกับเม็ดแตด แล้วก็โหมกระแทกลงไปมิดด้ามซึ่งแต่ละครั้งหัวถอกของแกต้องชนกับปากมดลูกของ หญิงสาวทุกครั้งไป ชั่วเวลาไม่นานนัก ตาคำก็รู้สึกได้ถึงการหดตัวของโพรงเนื้อข้างในรูหีที่ตอดรัดควยของแกเป็น จังหวะถี่ๆ ขึ้น .. อู๊ววว..เสียววว..ฮึ..ฮึ..คุณภาคงเกือบจะถึงละซิ ซี๊ดดด..ถึงได้ตอดรัดขนาดนี้ … อูยยยสส์..โดนตอดอย่างนี้…กูก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน….ตาคำซึ่งถูกหีของ เยาวเรศตอดรัดควยอย่างรุนแรง ก็รู้ตัวว่าตนเองคงกลั้นต่อไปไว้ไม่ไหวเหมือนกัน จึงเร่งกระเด้าควยเข้ารูสวาทอย่างรวดเร็วปานจักรผัน น้ำเงี่ยนที่หลั่งออกมารอบปากรูเสียวถูกเสียดสีจนเกิดเป็นฟองฟอดสีขาวขุ่น “โอ๊ยยยยยสสส์…กูไม่ไหวแล้วววววว…ซี๊ดดดดด….อูยยยยยยยยยยย….” ตา คำร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้น แกชักท่อนควยยาวออกมาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วตะบันกลับลงไป สองมือขยำขยี้เต้านมอวบอย่างรุนแรงแบบไม่กลัวว่ามันจะบุบสลาย หัวถอกบานใหญ่พุ่งเข้าบดเบียดกับปากมดลูกของเยาวเรศพยาบาลคนสวยอย่างรุนแรง น้ำเชื้อที่แกสะสมมาหลายวันถูกบีบตัวออกมาจากลูกอัณฑะพุ่งพรวดออกมาตามลำควย ยาวเข้าไปโพรงมดลูกของเธอจนหมดสิ้น น้ำกามที่อุ่นร้อนที่พุ่งเข้าไปในมดลูกทำให้ร่างงามของเยาวเรศถึงกับสั่น กระตุกโพรงเนื้อตอดรัดแน่นหลั่งน้ำรักออกมาชโลมลำควยอย่างมากมาย.. ตาคำถึงกับหมดแรงนอนฟุบหน้าลงบนเต้าอวบ พึมพัมออกมาเบาๆ .. ขอกูพักแป๊บหนึ่ง ..โอยยยยยย..หมดแรงเลยกู.. กลางดึกคืนนั้นเมื่อเยาวเรศ ฟื้นคืนสติขึ้นมา เธอรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว ปวดหน่วงตรงท้องน้อย ร่องเนื้อตรงหว่างขาเหมือนมีอะไรบางอย่างคาคับอยู่ ในเบื้องต้นเธอยังคงมึนงงเนื่องจากฤทธิ์ของยาสลบแต่หญิงสาวก็ค่อยๆ รวบรวมสติ เธอนึกทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา ..เรามาที่ห้องตาคำนี่นา แล้วพอหันหลังกลับ..ก็โดนตาคำ…พอคิดถึงตรงนี้ หญิงสาวถึงกับหายใจวูบขึ้นมา.. ลืมตาและรีบผงกร่างกายขึ้นมาทันที เมื่อมองไปรอบๆ ก็พบว่าร่างเธอนั้นนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงเก่าๆ เหม็นกลิ่นคาวคลุ้งไปหมด ด้านข้างมองเห็นตาคำนอนหงายเปลือยกายอวดโชว์ท่อนควยดำๆ ซึ่งตอนนี้มันห่อเหี่ยวคออ่อนคอพับอยู่ เยาวเรศเห็นภาพนั้นถึงกับแทบหยุดหายใจ..นี่เรา…เรา…หญิงสาวรีบใช้มือไป สำรวจส่วนสงวนของเธอโดยทันที เมื่อมือลูบไปกระทบตำแหน่งนั้น ก็รู้สึกเจ็บแปลบ มีน้ำเหนียวๆ เลอะเปรอะเต็มไปหมด เยาวเรศถึงกับสะอื้นไห้ในใจ น้ำตาค่อยๆ ไหลหลั่งรินออกมาดุจสายน้ำตก .. นี่เรา..เรามาเสียทีให้กับตาคำได้ยังไง..ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้.. กตขา..ภาขอโทษ..ภาไม่มีหน้าไปมองกตอีกแล้ว…โอ๊ยย..แล้วนี่เราจะทำยังไงต่อ ไปนี้…ใช่..เราต้องออกไปจากที่นี่ก่อน…เมื่อคิดได้ดังนั้นเยาวเรศจึง ค่อยๆ ขยับร่างลงจากเตียง สายตาก็พลอยชำเลียงดูตาคำเป็นระยะด้วยกลัวว่าแกจะตื่นขึ้นมาเห็นเข้า ..แต่อันที่จริงแล้วถึงเยาวเรศจะทำเสียงดังเพียงใด ตาคำก็ไม่ตื่นขึ้นมาได้หรอก เพราะว่าก่อนที่แกจะนอนหลับไม่ได้สติขนาดนี้ แกพึ่งปล่อยกระสุนชุดที่สามเข้าร่องสวาทของเยาวเรศไปก่อนหน้าไม่นานนี้เอง เกมรักที่แกบรรจงโหมกระหน่ำเย็ดอย่างเผ็ดร้อนถึงสามเกมซ้อนทำให้แกถึงกับ เข่าอ่อนหมดแรงนอนหลับสนิทอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวต่อให้าถล่มดินทลายก็ตาม เถอะ พยาบาลสาวคนสวยค่อยขยับกายที่บอบช้ำจากการถูกเย็ด เก็บเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วห้อง เธอค่อยๆ ใส่เสื้อผ้าอย่างเงียบงัน น้ำตาใสๆ ยังคงพร่างพรมลงมาไม่ขาดสาย …ความเจ็บปวดทางร่างกายยังไม่เท่ากับความบอบช้ำทางใจที่ได้รับ ..เยาวเรศไม่เคยคิดเลยว่าเธอนั้นจะมาเสียท่าให้กับตาคำง่ายๆ แบบนี้ .. ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจเสียใจเหลือเกินที่ความสาวของเธอต้องมีมลทินเพราะความซื่อ ของเธอเองที่หลงไว้ใจตาเฒ่ามากจนเกินไป ..ก็เพราะตัวเธอเองนั่นแหละ ถ้าเธอไม่เอายาสลบมาให้ตาคำถึงที่นี่เรื่องอย่างนี้คงไม่เกิดขึ้น ..รู้อย่างนี้ให้ตาคำไปเอาของที่บ้านพักเราดีกว่า ที่นั่นตาคำคงไม่กล้าทำอะไรเป็นแน่ .. เจ็บใจนัก..ตาคำนะตาคำ..เยาวเรศ นึกไปก็แค้นใจตัวเองไปพลาง เมื่อเหลือบมองดูตาคำที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ยิ่งเจ็บแค้นใจยิ่งนัก สายตาเหลือบไปเห็นท่อนไม้ท่อนหนึ่งวางอยู่มุมห้อง แวบหนึ่งในความคิดของเธอคิดจะเอาท่อนไม้นั้นไปทุบตาคำให้ตายไปเสีย แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่กล้าด้วยเกรงความผิดจะติดตัวแล้วเรื่องที่เธอถูกขืนใจก็ คงดังไปทั่วหมู่บ้าน เธอผะว้าผะวนสองจิตสองใจอยู่พักหนึ่ง แต่ในที่สุดเยาวเรศก็ตัดสินใจได้ … เอาเถอะ ครั้งนี้นึกว่าทำทานให้คนแก่ก็แล้วกัน ถ้าคราวหน้ายังมายุ่งกับชั้นอีก แม่จะตอกให้หน้าหงายไปเลย….. เยาวเรศค่อยๆ เปิดประตูห้องออกแล้วรีบเดินออกไปทันที ถึงจะเจ็บหน่วงท้องน้อยและปวดตึงในร่องเนื้อหว่างขาแค่ไหนก็ต้องทนเพื่อให้ ออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ก่อนที่จะมีใครมาเห็นเข้า…ระหว่างที่เดินกลับไปบ้านพักของเธอ เยาวเรศก็คิดไปเออเองไปตลอดทาง …..แล้วถ้าเกิดใครรู้เข้าละ? เราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? …คงไม่มีใครรู้หรอกน่า ดึกดื่นปานนี้แล้ว …..แต่ถ้าตาคำเอาไปโพนทนาละ? …แกคงไม่กล้าหรอกน่า แล้วถ้าเราไม่รับซะอย่าง ใครเขาจะเชื่อ หลักฐานก็ไม่มี …..เอ ..เราเก็บของมาหมดแล้วหรือยัง? กลับไปดูอีกทีดีไหม? …คงหมดแล้วละน่า เราก็เก็บมาหมดแล้วนี่ ขืนกลับไปเดี๋ยวเกิดมีใครมาเห็นจะยุ่ง * * * * * * หลายวันต่อมา …. เช้า วันนี้ เมย์ตื่นขึ้นมาอย่างสดใส เดินฮัมเพลงลงมาจากชั้นบนอย่างมีความสุข จนบัวสาวน้อยที่กำลังเตรียมอาหารเช้าให้ ต้องพูดทักขึ้นมา “วันนี้คุณหมอเมย์อารมณ์ดีจังเลยนะค่ะ?” “อ้าว..แล้วทุกวัน เมย์อารมณ์ไม่ดีหรือไง?” “ไม่ใช่หรอกค่ะ .. แต่บัวว่าวันนี้คุณหมออารมณ์ดีเป็นพิเศษ.. ” “หอมจัง วันนี้ทำอะไรให้เมย์ทานละ” เมย์รีบเปลี่ยนเรื่อง โดยหันไปถามถึงอาหารเช้าที่บัวกำลังเตรียมทำอยู่ “วันนี้เอาง่ายๆ ค่ะ มีไข่ดาว ไส้กรอก กับขนมปังปิ้ง” “ดีจ๊ะ ..เดี๋ยวบัวเตรียมไว้สองชุดเลยนะ” “อูววว..คุณเมย์ทานหมดเหรอค่ะ เห็นทุกทีทานนิดเดียว” “อ๋อ..เดี๋ยวคุณเอกจะมาทานอาหารเช้าที่นี่อีกคนหนึ่ง” “ฮั่นแน่…ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง .. มิน่าถึงอารมณ์ดีแต่เช้า” “ไม่เกี่ยวกันซักหน่อย คุณเอกแกก็มาเยี่ยมเหมือนเคยนั่นแหละ .. บัวรีบไปเตรียมอาหารได้แล้ว เดี๋ยวคุณเอกมาจะทำไม่ทัน” “ค่าาาาา…” สาวบัวรับคำแบบลากเสียงยาว พลางนึกในใจ…คิก..คิก..แหม ทักแค่นี้ทำเป็นหน้าแดงเชียว..สงสัยงานนี้คุณหมอเมย์คงไม่แคล้วกับคุณ ภาคภูมิของเราซะแล้ว ช่วงหลายวันมานี้ ภาคภูมิมาหาเมย์แทบทุกวัน ในช่วงแรกก็ใช้ข้ออ้างมาเยี่ยมดูอาการของเท้าข้างที่เจ็บ แต่หลังจากที่ขาของเธอหายแล้วเขาก็ยังคงเพียรมาหาเธอถึงบ้านพักทุกวันอยู่ดี แต่เมย์ก็ไม่ได้ขับไล่ไสส่งเขากลับชอบเสียอีกที่เขายังคงมาหาเธอทุกวัน ผิดกับรายอื่นๆ ที่เมย์มักบอกปัดออกไปว่าไม่ว่างบ้าง ติดขึ้นเวรบ้าง จนเกิดเป็นข่าวลือว่าหมอเมย์นะเป็นพวกทอมพวกดี้ไม่ชอบผู้ชาย ซึ่งเมย์ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร กลับชอบเสียอีกที่จะได้ไม่มีใครมารบกวน เมย์เดินหน้ายิ้มระรื่นไปยังโต๊ะอาหาร ในความคิดคำนึงของเธอมีภาพใบหน้าของภาคภูมิลอยเด่นขึ้นมา ..หลายวันที่ผ่านมานี้เธอได้ศึกษาถึงนิสัยใจคอของเขา ถึงเขาจะดูหยาบกระด้างไปบ้างแต่ลึกๆ แล้วก็เป็นคนที่มีจิตใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เวลาที่เธออยู่ใกล้เขา เมย์รู้สึกมีความสุขจนลืมเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมาในอดีตของเธอจนหมดสิ้น และวันนี้ภาคภูมิจะพาเธอไปเที่ยวชมไร่ของเขา แถมเขายังบอกว่ามีอะไรบางอย่างมาเซอร์ไพส์เธออีกด้วย ..หัวใจเมย์ถึงกับเต้นแรงขึ้นมา .. อะไรกันหนอที่เขา.. ความคิดของเมย์ต้องสะดุดลงตรงนี้ เมื่อบัวโผล่หน้าเข้ามาบอก “คุณเมย์ค่ะ มีแขกมาหาค่ะ” “คุณเอกมาแล้วหรือจ๊ะบัว? เชิญเขาเข้ามาซิ” “ไม่ใช่คุณเอกค่ะ เป็นใครก็ไม่ทราบค่ะ ขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน รถคันใหญ่ๆ ส้วยสวยค่ะ” “เหรอจ๊ะ งั้นเดี๋ยวเมย์ออกไปดูเอง บัวทำอาหารต่อไปเถอะ” เมย์ เดินออกไปที่หน้าบ้านเพื่อดูว่าเป็นใครกันที่มาหาเธอ แต่เมื่อเมย์เห็นหน้าของชายหนุ่มที่กำลังก้าวลงมาจากรถ เธอก็ต้องตกตะลึงด้วยไม่คิดว่าจะเจอกับเขาอีกเป็นครั้งที่สอง ต้อม !!!!! ใช่..เป็น ต้อมจริงๆ แฟนเก่าของเธอซึ่งไปแอบมีกิ๊กกับสาวรุ่นน้องจนท้อง เมื่อเรื่องแดงขึ้นมาทางบ้านของฝ่ายหญิงก็ยืนยันจะเอาเรื่องถึงที่สุด แต่ในที่สุดก็ยอมความกันได้ โดยต้อมจะต้องจดทะเบียนสมรสกับรุ่นน้องคนนั้น ในตอนนั้นเมื่อเมย์รู้เรื่องนี้เข้าก็เสียใจมากที่ชายคนรักไปมีความสัมพันธ์ กับหญิงอื่น เธอจึงตัดความสัมพันธ์กับเขาและหนีมาอยู่ที่นี่ “เมย์ … เมย์อยู่ที่นี่จริงๆ ต้อมตามหาเมย์แทบพลิกแผ่นดิน” “ต้อมตามหาเมย์ทำไม? เราไม่มีอะไรกันอีกแล้ว” “อย่าพูดอย่างนั้นซิ เรื่องที่ผ่านมาต้อมผิดไปแล้ว ต้อมขอโทษ” “กลับไปเถอะค่ะต้อม..เรื่องของเรามันจบไปแล้ว..กลับไปหาครอบครัวของคุณซะเถอะ” “ครอบครัวที่ไหนกัน ตอนนี้ต้อมเป็นอิสระแล้ว ต้อมหย่าขาดกับเขาแล้วละ” “แล้วเด็กละค่ะ” “ก็ อยู่กับแม่เขานะซิ ก็ในเมื่อเขาต้องการให้ลูกของเขาใช้นามสกุลของต้อม ก็เอาไปซิ ต้อมไม่แคร์หรอก ต้อมต้องการแต่เมย์คนเดียวเท่านั้น ต้อมเป็นห่วงเมย์มากนะ ดูซิ..เมย์มาอยู่ที่นี่ดูซูบไปเยอะเลย ต้อมรู้ว่าเมย์ยังรักต้อมอยู่ กลับไปกับต้อมเถอะนะ” คำตอบของต้อม ทำให้เมย์รู้สึกสะอิดสะเอียนเหลือเกิน..นี่หรือชายที่เธอเคยหลงรักหัวปักหัว ปำ..นี่หรือชายคนที่เธอเคยจะฝากชีวิตไว้ให้..นี่หรือชายคนที่เธอเคยหวังให้ เป็นพ่อของลูกในอนาคต แวบหนึ่งในความคิดของเมย์เธอกลับไปคิดถึงชายอีกคนที่พึ่งก้าวเข้ามาในชีวิต ของเธอ..ภาคภูมิ… ทำไมต้อมถึงเทียบกับเขาไม่ได้เลยแม้เพียงเสี้ยวหนึ่ง…ความคิดความอ่านของ เขามันช่างแตกต่างราวกับฟ้ากับดินเสียเหลือเกิน ถึงเวลานี้ในหัวของเมย์ รู้สึกปลอดโปร่งโล่งไปหมด สิ่งที่เคยค้างคาใจมลายหายไปสิ้น ก่อนหน้านี้เธอเคยคิดเหมือนกันว่าเธอนี่โง่หรือปล่าวที่ตัดสินใจมาอยู่ถึง ที่นี่…บ้างครั้งเธอต้องแอบร้องไห้อยู่คนเดียว..บ่อยครั้งที่เธอเคยฝันว่า ต้อมจะตามมาง้อเธอและพาเธอกลับไปอยู่ด้วยกันอีกครั้ง.. แต่ตอนนี้วินาทีนี้เธอตัดสินใจได้แล้วว่าเธอควรทำอย่างไรต่อไป “เมย์..ที่ผ่านมาต้อมขอโทษ ต้อมสัญญาว่าต้อมจะไม่ทำอย่างนี้อีก เมย์ยกโทษให้ต้อมได้ไหม” “ค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เมย์ยกโทษให้” “ไชโย !!! ต้อมดีใจที่สุดเลย ต้อมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? งั้นวันนี้เรากลับไปด้วยกันเลยนะ” “ไม่ค่ะ..เมย์จะไม่ไปไหนทั้งสิ้น” “เมย์..หมายความว่าไง ต้อมงงไปหมดแล้ว” “สวัสดีครับคุณเมย์ มีแขกอยู่หรือครับ?” เสียง ทักของชายหนุ่มร่างใหญ่ผิวเข้มเอ่ยทักจากด้านหลัง เมย์รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่เขามาถึงในเวลาเช่นนี้ เธอรีบปราดเข้าไปจับแขนของเขาเข้ามาคล้องแล้วพาเข้าเดินมาอยู่ด้านหน้าของวี ระชัยคนรักเก่าในทันที “ต้อม..เมย์ขอแนะนำให้รู้จักกับคุณภาคภูมิ คู่หมั้นของเมย์ เราจะแต่งงานกันในเดือนหน้านี้แล้ว” ชาย หนุ่มทั้งสองได้ยินถึงกับตกตะลึงที่ได้ยินคำว่า “คู่หมั้น” “แต่งงาน” เต็มสองรูหู คนหนึ่งตกตะลึงปนความแปลกใจที่หญิงสาวเอ่ยคำนี้ออกมาแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา ได้แต่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ เพราะพอจะคาดเดาได้ว่าหญิงสาวกำลังเล่นอะไรอยู่ ส่วนอีกคนหนึ่งตกตะลึงปนความตกใจที่ได้ยินข่าวนี้จากปากของคนรักเก่า “เมย์..นี่หมายความว่า….” “ใช่แล้วค่ะ ต้อมฟังไม่ผิดหรอก เมย์กับเอกกำลังจะแต่งงานกัน” “เป็นไปไม่ได้ .. ผมไม่เชื่อ” “ก็แล้วแต่ต้อมจะคิด เมย์ขอตัวก่อนนะค่ะ” ว่าแล้วเมย์ก็เดินคล้องแขนภาคภูมิเข้าไปในบ้านพัก ปล่อยให้วีระชัยยืนคอตกอยู่ตามลำพัง * * * * * * “คุณเอกค่ะ เมย์ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ต้องแอบอ้างไปอย่างนั้น” “ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่เขาเป็นใครหรือครับ?” “เมย์บอกแล้ว คุณเอกต้องไม่โกรธเมย์นะค่ะ” “ผมจะไปโกรธคุณเมย์ทำไมละครับ?” “สัญญาก่อนซิค่ะ” “ได้ครับ..ผมสัญญา” “คนรักเก่าของเมย์เองค่ะ เขามาง้อขอคืนดี เมย์รำคาญก็เลยต้องทำอย่างนี้ ทำไมเอกทำหน้าแบบนั้นละค่ะ? ไหนสัญญาว่าไม่โกรธไง?” ภาคภูมิ ถึงกับสะอึกในใจที่ได้ยินคำว่า “คนรักเก่า” ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาในทันทีที่เธอเอาเขามาเป็นกันชนแบบนี้ แต่แล้วเขาก็แทบเปลี่ยนอารมณ์แทบจะทันทีที่เห็นสายตาที่เว้าวอนกับน้ำเสียง ที่ออดอ้อนของเธอ ซึ่งทำให้เขารู้ว่าเธอนั้นก็แคร์ความรู้สึกของเขาเหมือนกัน “ไม่โกรธหรอกครับ ผมเพียงแต่แปลกใจนะ ว่าทำไมคุณเมย์ถึงไม่ยอมคืนดีกับเขาละครับ? ในเมื่อเขาอุตสาห์มาหาถึงที่นี่แล้ว” “ก็เพราะว่าเมย์เจอคน….เอ่อ…เมย์ไม่ได้รักเขาอีกแล้วซิค่ะ แล้วเขาก็เป็นคนทำร้ายจิตใจของเมย์ก่อนจนเมย์ต้องหลบมาอยู่ที่นี่” “ผมก็ว่าแล้ว…ทำไมคนสวยๆ อย่างคุณเมย์ถึงได้มาอยู่ที่บ้านป่าหลังเขาแห่งนี้” “แล้ว ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณเมย์คิดจะคบกับใครคนใหม่บ้างอีกไหมครับ?” ชายหนุ่มแทบอยากเขกศีรษะของตนเองจริงๆ ที่ถามคำถามบ้าๆ ออกไปแบบนี้ แล้วนี่ถ้าเธอตอบว่า “ไม่คิด” เขาจะทำยังไง… “เมย์…เอ่อ…” หญิงสาวถึงกับอึกอัก.. คนบ้า..ทำไมถึงมาถามอย่างนี้ แล้วจะให้เมย์ตอบยังไง? แต่แล้วพระเจ้าหรือซาตานก็ไม่ทราบ ก็เข้ามาช่วยคนทั้งสองจากภาวะอิหลักอิเหลื่อนี้…. “เมย์ ! … ในเมื่อผมไม่ได้ตัวคุณมาครอบครอง คนอื่นก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน” วี ระชัยที่เดินตามเข้ามา ร้องตะโกนออกมาด้วยเสียงดังลั่น… เขาในตอนนี้ถูกความโกรธเข้าครอบงำ นัยย์ตาแววโรจน์ดั่งเสือร้าย ตามประสาของคนที่เคยต้องการอะไรก็ได้มาตลอด แต่เมื่อต้องพลาดในสิ่งที่หวัง เขาจึงขาดสติไปเสียแล้ว ต้อมยกปืนที่ถือมาเล็งไปที่บุษบาอดีตแฟนสาวด้วยหมายว่าจะยิงเธอให้ตายไปเสีย ตรงนั้น “ต้อม ! … นั่นคุณจะทำอะไรนะ?” “คุณเมย์ ! … ระวัง” เปรี๊ยง ! …. “ว๊ายยยย ! …” ภาคภูมิ ที่อยู่ด้านข้างเมื่อแลเห็นวีระชัยเล็งปืนมาที่หญิงสาวที่ตนแอบหลง รักอยู่ก็ร้องเตือนหญิงสาว พร้อมๆ กับกระโดดเอาตัวบังเมย์ไว้จนล้มลงไปนอนกับพื้นในเวลาเดียวกันกับที่เสียงปืน ดังขึ้น เมย์ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจคิดว่าภาคภูมิถูกยิงไปเสียแล้ว แต่กลับเห็นภาคภูมิลุกขึ้นมาเข้าไปแย่งปืนจากมือของวีระชัยที่มัวยืนตกตะลึง อยู่ วีระชัยถูกบิดแขนจนต้องคลายมือที่ถือปืนอยู่ จากนั้นเขาก็ถูกหมัดลุ่นๆ ชกเปรี้ยงเข้าไปที่ใบหน้า แล้วตามด้วยอีกหมัดที่ตุ้ยเข้าที่ท้องจนจุก ยังไม่ทันไรเขาก็ถูกอีกหมัดเสยเข้าไปที่ปลายคางอีกครั้งหนึ่ง จนเขาต้องเซถลาออกไปเหมือนนกปีกหัก วีระชัยเห็นท่าไม่ดีขืนอยู่ต่อเขาอาจเพลี่ยงพล้ำได้อีกทั้งเสียงปืนที่เขา ยิงออกไปคงจะเรียกให้คนอื่นๆ มาถึงที่นี่ในไม่ช้า จึงรีบลุกขึ้นและรีบวิ่งหนีออกไปที่รถยนต์คันสวยของเขาทันที ภาคภูมิขยับร่างหวังจะตามออกไปแต่เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ชายโครง เมื่อก้มลงไปมองก็เห็นเสื้อที่สวมใส่อยู่เปียกชุ่มไปด้วยเลือด “คุณเอกบาดเจ็บตรงไหนหรือปล่าวค่ะ?” เมย์กล่าวถามภาคภูมิด้วยน้ำเสียงที่ยังคงมีอาการตกอกตกใจอยู่ “ไม่ .. ไม่เป็นไรครับ แล้วคุณ..เมย์..เจ็บตรงไหน..บ้าง..หรือปล่าว?” ภาคภูมิหันกลับมาพร้อมกับยิ้มให้กำลังใจหญิงสาวให้คลายความตื่นตกใจลง “เมย์ ไม่เป็นไรค่ะ เพราะคุณเอกช่วยเมย์ไว้แท้ๆ เมย์ไม่คิดเลยว่าต้อมเขาจะเป็นคนแบบนี้ไปได้… นั่นเลือดนี่ .. ตายแล้ว…คุณเอกถูกยิง…” “ผมไม่เป็นไร..หรอกครับ ..คงแค่..เฉี่ยวๆ ไป…ขอ..แค่..คุณเมย์..ปลอดภัย..ผมก็..ดีใจแล้ววว…” “บัว ! … รีบไปตามคนมาช่วยเร็ว” เมย์หันไปสั่งบัวที่กำลังยืนตัวสั่นตื่นตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “ค่ะ..ค่ะ… คุณเมย์..บัวจะไปตามคนมาช่วยเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” ร่าง ของชายหนุ่มค่อยๆ ทรุดนั่งลง เมย์จัดร่างของชายหนุ่มให้นอนราบลงกับพื้น หันไปหยิบผ้าสะอาดแถวนั้นมากดทับบาดแผลเอาไว้ไม่ให้เลือดไหลออกมามากกว่านี้ สีหน้าของเธอเป็นแสดงความกังวล คอยชะเง้อว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาช่วยซักที “คุณเมย์..ปลอดภัย..ดี..นะครับ..” ภาคภูมิกล่าวถามด้วยเสียงที่แผ่วเบาและตะกุกตะกัก “ค่ะ..เมย์ปลอดภัยดี” เมย์ตอบเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ผม..ดี..ใจ..ที่…ผม..ปก..ป้อง..คน..ที่..ผม….รั….ก….ไ…..ด้…..” ภาคภูมิกล่าวได้เพียงแค่นี้ก็หมดสติไป “คุณ เอก ! .. เมย์จะไม่ยอมให้คุณจากไปแบบนี้ ..เมย์ไม่ยอมมมม…” เมย์ร้องตะโกนออกมาทั้งน้ำตาที่พร่างพรูอาบสองแก้ม สำนึกในใจบอกกับเธอว่า เธอยอมสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เธอจะไม่ยอมสูญเสียเขาไปแบบนี้ ….. ภายในห้องพัก ฟื้น ….ร่างของภาคภูมิยังคงนอนสลบสไหลไม่ได้สติอยู่บนเตียงผู้ป่วย มีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางเต็มไปหมด ข้างเตียงก็มีเมย์คอยนั่งเฝ้าอยู่ เธออยู่ในภวังค์จนแทบไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีคนเข้ามาในห้อง “คุณหมอค่ะ .. ภาว่าคุณหมอไปพักผ่อนซักหน่อยดีไหมค่ะ? คุณหมอเฝ้าคุณภาคภูมิติดต่อกันมาหลายวันแล้ว เดี๋ยวจะพาลไม่สบายไปอีกคน” “ขอบคุณค่ะ คุณภา แต่เมย์ว่าเมย์รออยู่ตรงนี้ดีกว่า เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกัน” “คุณ เมย์ค่ะ..ตอนนี้คุณภาคภูมิก็พ้นขีดอันตรายแล้ว ภาว่าคุณหมอไปนอนพักก่อนดีกว่า ทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ เดี๋ยวภาจะให้เด็กมาดูแลให้ และถ้าคุณภาคภูมิฟื้นมาเมื่อไหร่ ภาจะให้เด็กไปตามคุณหมอที่บ้าน” “อืม..เอาแบบคุณภาว่าก็ได้ค่ะ งั้นเมย์ขอตัวไปก่อนนะค่ะ แล้วถ้ามีอะไรก็ไปตามเมย์ด้วยนะค่ะ” ภาคภูมิ เข้ารับการรักษาตัวมาได้สองสามวันแล้ว โชคดีที่กระสุนไม่ถูกเข้าที่สำคัญและไม่ฝังใน อาการของชายหนุ่มเพียงแค่เสียเลือดมากไปหน่อยเท่านั้น ทั้งหมอใหญ่และเมย์นำร่างที่หมดสติของเขาเข้าห้องผ่าตัด ไม่นานภาคภูมิก็พ้นขีดอันตราย นำมาซึ่งความโล่งใจกับเมย์เป็นที่สุด ส่วนเรื่องคดีความจากการรายงานของตำรวจท้องที่ ในขณะนี้ยังไม่สามารถจับกุมตัววีระชัยได้ คาดว่าคงหลบหนีออกนอกพื้นที่ไปแล้ว แต่ทางตำรวจก็ได้ออกหมายจับไปทั่วประเทศเนื่องจากเป็นคดีอุฉกรรจ์ ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องเป็นต้นมา หมอใหญ่ได้สั่งการให้เข้มงวดในเรื่องการรักษาความปลอดภัย โดยเฉพาะตาคำต้องรับหน้าที่เป็นเวรยามเพิ่มขึ้นอีกหน้าที่หนึ่ง ทำให้ตาคำไม่มีจังหวะเวลาดีๆ เข้าหาคุณภาได้อีกเลยนับตั้งแต่คืนนั้น อีกทั้งเยาวเรศหัวหน้าพยาบาลสาวคนสวยก็พยายามหลบเลี่ยงแกมาโดยตลอด รวมถึงไม่ยอมให้อลงกตร่วมหลับนอนอีกด้วย เนื่องจากเกรงว่าจะมีคนอื่นๆ เห็นเข้าอีก สร้างความงุ่นเงี่ยนแก่หนึ่งเฒ่าหนึ่งหนุ่มยิ่งนัก * * * * * * ตกเย็นของวันนั้น … หลัง จากที่เมย์ได้กลับมาถึงบ้านพัก ก็ผลอยหลับไปทั้งวันด้วยความอ่อนเพลียที่สะสมมาหลายวัน กว่าเธอจะตื่นก็ปาเข้าไปเกือบค่ำแล้ว ไม่มีใครมาปลุกเธอเลยทั้งที่ช่วงบ่ายภาคภูมิก็ได้สติฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่เยาวเรศอยากให้หมอเมย์ได้พักผ่อนให้เต็มที่ ประกอบกับเห็นว่าอาการของชายหนุ่มก็ดีขึ้นมาก สามารถพูดคุยและเคลื่อนไหวได้เกือบเหมือนคนปกติ จึงไม่ได้ให้เด็กไปตามเมย์ตามที่ได้รับปากไว้ คงปล่อยให้เมย์นอนหลับอุตุอย่างสบายที่บ้านพัก หลังจากที่เมย์ได้ทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก็ออกจากบ้านพัก หวังว่าจะมาดูแลภาคภูมิต่อ แต่เมื่อเดินผ่านมุมตึกด้านหนึ่ง เธอก็ได้ยินเสียงชายหญิงคู่หนึ่งแว่วออกมาจากห้องเก็บอุปกรณ์ “พี่ภาครับ ผมคิดถึงพี่จัง” “อย่าทำอย่างนี้นะกต เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้าหรอก ที่นี่มันตึกผู้ป่วยนะ” “ไม่ เป็นไรหรอกครับพี่ ตึกด้านนี้ไม่มีใครมาอยู่แล้ว ยิ่งค่ำๆ อย่างนี้ยิ่งปลอดคน พี่ภาครับ..ผมนะเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว หลายวันมานี้นี้พี่ภาไม่ยอมให้ผมเย็ดเลย” “ก็..ก็..มันยุ่งๆ นะ ยิ่งช่วงนี้มีเหตุการณ์ยิงกันในโรงพยาบาล หมอใหญ่ก็สั่งเข้มงวดเรื่องเวรยามมากขึ้น พี่กลัวคนอื่นจะเห็นเข้า” เยาวเรศอ้างเหตุผลข้างๆ คูๆ กับแฟนหนุ่ม แต่ที่จริงแล้วยังมีอีกสาเหตุหนึ่งที่เยวเรศไม่อยากมีอะไรกับอลงกต ก็เพราะเธอไม่อยากให้หนุ่มรุ่นน้องเห็นร่องรอยที่เธอถูกตาคำเย็ดมา สภาพของเธอในคืนนั้นมันยับเยินจนแทบดูไม่ได้ เต้านมอวบอั๋นขาวๆ ถูกบีบเคล้นจนมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ กลีบแคมบวมเปล่ง รอยฝีเย็บปริแตกเลือดซึมนิดๆ เนื่องจากความอวบใหญ่ของท่อนควยตาคำ “ถ้างั้นวันนี้ผมขอเย็ดพี่ซักครั้งนะครับ?” “อย่าเลยนะ เอาไว้วันหลังดีกว่า อูววววว…อย่าบี้แตดพี่ซิ มันเสียววววว” “นะครับพี่.. ” “ก็ได้จ๊ะ…แต่อย่านานนักนะ …อูยยยยย” คุณ ภากับคุณกตนี่เอง .. เมย์ได้ยินคำสนทนาโต้ตอบของคนทั้งสองถึงกับหน้าแดงก่ำ…อู๊วว .. นี่มีอะไรกันจนถึงขนาดนี้แล้วเหรอ … ความอยากรู้อยากเห็นก็เป็นปกตินิสัยของมนุษย์ โดยเฉพาะเรื่องลับๆ ของบุคคลอื่นยิ่งชวนให้ติดตามเป็นที่สุด เมย์เองก็เช่นกัน ได้ยินถึงขนาดนี้ก็ยิ่งทำให้เธออยากเห็นเข้าไปใหญ่ เมย์ค่อยๆ แอบย่องมองผ่านช่องบานเกล็ดเข้าไปในห้อง ถึงช่องจะไม่ใหญ่ แต่ก็เห็นภาพตรงหน้าชัดเจนเหลือเกิน คุณภากำลังถูกคุณกตกอดรัดฟัดจูบอยู่กลางห้อง ร่างของคนทั้งสองแนบชิดติดกันจนแทบจะผสานเป็นร่างเดียว ทั้งสองจูบกันเนิ่นนานก่อนที่อลงกตจะถอนปากออกมา แล้วเอื้อมมือไปปลดตะขอกางเกงออกปล่อยให้กางเกงขายาวหลุดลงไปกองที่เท้า “เมียจ๋า…ดูดควยให้ผัวหน่อยซิจ๊ะ ..” คุณ ภาได้ยินดังนั้นก็ทรุดตัวนั่งลง ใช้สองมือรูดกางเกงชั้นในลงมา เจ้าท่อนเนื้อที่แข็งเป็นลำอยู่ภายในก็กระดกผงกหัวออกมาจนแทบจะชนกับแก้มใสๆ ของเธอ หัวถอกบานปลายของเขามีน้ำเงี่ยนใสๆ ซึมออกมาจากรูเปิดปลายหัวถอก… เมย์เห็นคุณภาหน้าแดงเข้ม หายใจถี่แรง คุณภาเหลือบตาขึ้นมาสบตากับคุณกตแล้วยิ้มอย่างยั่วยวน ก่อนที่จะใช้มือจับกระทอกท่อนควยยาวอย่างนุ่มนวลไปมาซักสองสามครั้ง จากนั้นก็อ้าปากออกกว้างครอบลงไปบนหัวถอกบานสีชมพูคล้ำ “อูยยยยวววว….ดีจังเมียจ๋า….ซี๊ดดดดสสส์…” เมย์ เห็นท่อนเนื้อแข็งโด่อยู่ตรงหน้า ถึงกับใจเต้นตึกตั๊กๆ ถึงเธอจะเห็นของผู้ป่วยมาหลายรายแล้วแต่นี่มันแตกต่างออกไป ภาพควยที่เธอเห็นขณะนี้มันแข็งแกร่งกว่าท่อนควยใดๆ ที่เธอเคยเห็นมา ขนหมอยที่ขึ้นคลุมอยู่ตรงโคนกับลูกกระโปกที่ห้อยเป็นพวงอยู่ด้านล่างยิ่ง เน้นให้ท่อนควยอวบอ้วนนี้ดูน่าเกรงขาม ดุดันมากขึ้น และยิ่งเห็นคุณภาอ้าปากอมเจ้าท่อนลึงค์เข้าไปในโพรงปากยิ่งทำให้เมย์ถึงกับ รัญจวนในใจ เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว ร่องหลืบสาวสดกลางหว่างขาเริ่มเปียกชื้นด้วยน้ำเสียวที่ค่อยๆ ซึมออกมาตามอารมณ์ของเจ้าของร่าง เยวเรศเร่งใช้เรียวปากงามของเธอรูดดูด ท่อนลึงค์ของแฟนหนุ่มอย่างเมามันส์ ราวกับว่าเธอนั้นต้องการดูดน้ำเชื้อที่เก็บไว้ในไข่สองลูกที่อยู่ภายในพวง หนังใต้หว่างขาให้กระฉูดออกมาจนหมดสิ้น เธอใช้สองมือจับยึดไปที่ต้นขาของอลงกตแล้วใช้ขาที่แข็งแรงของเขาเป็นหลักใน การโยกตัวเข้าออก การกระทำอย่างนี้ช่วยให้เธอใช้ปากและลิ้นสร้างความหรรษาให้กับหนุ่มรุ่นน้อง ได้ง่ายและสะดวกมากขี้นกว่าการใช้ศีรษะผงกขึ้นลงเพียงอย่างเดียว อลงกตที่ยืนอยู่กลางห้องถึงกับขาสั่นระริก ปากก็ร้องไม่เป็นศัพท์ที่ถูกแฟนสาวรุ่นพี่ดูดโม๊กให้อย่างถึงใจ “อูยยยส์…พี่ภา..ผมเสียววววว…ซี๊ดดดดด.. ไม่ไหวแล้ว..เอาหีมาให้ผมเย็ดดีกว่า..โอยยยย.. เดี๋ยวน้ำผมจะแตกเสียก่อน” อลงกต ใช้มือจับไปที่ศีรษะของเยาวเรศให้หยุดการกระทำ แล้วแอ่นเอวถอนเจ้าท่อนเนื้อลำเขื่องของเขาออกมาจากปากของสาวรุ่นพี่ ในขณะที่เขาถอนควยออกมานั้นเยาวเรศก็ยังคงใช้ปากดูดท่อนเนื้อของเขาอย่างต่อ เนื่องจนแก้มตอบ ชายหนุ่มรู้สึกเสียวหัวถอกเป็นกำลัง เขารู้ดีว่าถ้าขืนชักช้ากว่านี้เขาคงถึงสวรรค์ไปก่อนเธอแน่ๆ อลงกตจึงรีบดึงแท่งเนื้อออกมาอย่างรวดเร็ว เสียงควยที่หลุดออกมาจากปากงามดัง บ๊วบ… น้ำลายเหนียวใสติดปลายควยออกมาเป็นเส้นยาวใส “พี่ภา หันหน้าไปที่ผนังตรงโน้นแล้วหันหลังมาให้ผม …อย่างนั้นแหละครับ … สวยมากครับพี่ ..” “กตจะเย็ดพี่ท่าหมาเหรอ…อูยยยย..เบาๆ หน่อยนะ พี่กลัวเจ็บ…ท่านี้ควยมันเข้าลึก ..ชนมดลูกพี่ทุกทีเลย” “ครับพี่..ผมจะระวัง …ท่านี้นะผมชอบมากเลยครับ ยิ่งก้นพี่อวบใหญ่อย่างนี้ ยิ่งเย็ดมันส์สุดๆ … ” เมย์ เห็นคนทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ช่องที่เธอแอบมองอยู่ ก็ใจหายวูบ รีบกลั้นหายใจด้วยเกรงว่าคนทั้งคู่จะได้ยิน แต่เมื่อเห็นว่าทั้งคู่ไม่ได้เอะใจอะไร เธอจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ … ทั้งอลงกตและเยาวเรศเดินเข้ามาอยู่ใกล้เธอมาก จนแทบจะเรียกได้ว่ามีเพียงแค่กำแพงขวางกั้นไว้เท่านั้นเอง คุณภายืนถ่างขาก้มหน้าฟุบลงบนตู้เก็บเอกสารที่มีความสูงประมาณเอวของเธอโดย หันก้นไปทางด้านอลงกตที่ยืนประชิดอยู่ด้านหลังของเธอ อลงกตเห็นสะโพกผายได้รูปรออยู่ตรงหน้า จึงไม่รอช้าใช้มือถลกกระโปรงพยาบาลขึ้นไปกองไว้ที่เอว แล้วรูดบิกีนี่ตัวน้อยลงไปคร่อมอยู่หว่างขา แก้มก้นขาวผ่องนวลเนียนเคร่งคัดก็โผล่ออกมาอวดสายตา อลงกตจัดร่างเข้ามาประชิดด้านหลังของสาวรุ่นพี่ทันที สองมือขยำขยี้ไปที่กล้ามเนื้อแก้มก้นที่แน่นแต่นุ่มเนียนมือ หัวถอกบานใหญ่จดจ่อไปที่ร่องหลืบเนื้อสาวที่มองเห็นเป็นพูอวบสวย มองเห็นรูหีสีแดงละเรี่ยตอดขมุบขมิบชวนให้อัดควยเข้าไปจนมิดลำยิ่งนัก “พี่ภา..ผมทนไม่ไหวแล้ว ขอผมเย็ดก่อนละกัน…อูยยยยยย…….ซี๊ดดดดดดดดดดด” “โอ๊ยยยยยยย…เบาๆ หน่อย กตขา…มันยังคับอยู่…” “หีเมียคับสุดยอดดีจริงๆ… อูยยยย…แทบดันไม่เข้า” เมย์ เห็นภาพการเย็ดสดๆ ตรงหน้าด้วยใจสั่นระริก ภาพที่เห็นมันช่างชัดเจนเสียเหลือเกินราวกับช่างภาพที่บรรจงซูมเน้นให้เห็น จะๆ จนแทบจะเห็นไปถึงอณูขุมขนของคนทั้งสอง แก้มก้นของคุณภาช่างขาวนวลผ่องเป็นยองใย ถูกมือหนาของคุณกตบีบเคล้นจนเป็นรอยผื่นแดง ที่น่าตื่นตาที่สุดก็น่าจะเป็นภาพท่อนควยยาวของคุณกตที่ท่อนลำเปียกชุ่มไป ด้วยน้ำลายของคุณภากำลังมุดเข้ารูหีแสนคับของคุณภาอย่างช้าๆ ภาพท่อนเนื้อที่กำลังมุดเข้าร่องหลืบกับเสียงร้องครวญครางที่บ่องบอกถึงความ เสียวซ่านของทั้งคู่ทำให้จิตใจของเมย์ปั่นป่วนไปหมด ปทุมถันคู่งามของเธอตึงคัดแน่น ภายในร่องเสียวก็เกร็งแน่น ตอดรัว น้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมาตามธรรรมชาติเปียกชุ่มกางเกงในจนเธอรู้สึกได้ เมย์เริ่มแพ้ความต้องการทางเพศของตนเอง ใช้มือข้างหนึ่งนวดคลึงถันเต่งตึงเบาๆ อีกข้างหนึ่งก็ลูบไล้ลงไปที่เนินเนื้อสามเหลื่ยมกลางหว่างขา ถึงจะเป็นแค่ภายนอก แต่ก็ทำให้เมย์รู้สึกเสียวสบายเป็นที่สุด * * * * * * แม่ง เอ๊ย…กูละเบื่อจริงๆ ที่ต้องมาทำอย่างนี้….ตาคำที่ได้รับหน้าที่เป็นเวรเฝ้ายามในคืนนี้สบถออก มาในใจ …หนาวๆ อย่างนี้แทนที่จะได้นอนกกสาวๆ อยู่บนเตียง นี่ต้องมานั่งตบยุงอยู่แบบนี้ กูละหน่ายจริงๆ…ตาคำหวนคิดไปถึงคืนนั้นที่แกได้เย็ดเยาวเรศพยาบาลสาวคนงาม แห่งหมู่บ้านไปถึงสามเกมซ้อนๆ … อูยยย…ยังไม่หายอยากเลยว่ะ กะว่าตอนเช้าจะล่ออีกรอบ ดันหนีกลับไปเสียก่อน นี่ถ้าไม่เกิดเรื่องของหมอเมย์ขึ้นมาละก็..ฮึ..ฮึ..กูว่าจะไปขอซ้ำอีกซักที สองที .. ฮึ..ฮึ… ตาคำล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบรูปภาพขึ้นมาปึกหนึ่งมาเพ่งดู …ไม่ได้เย็ดตัวจริง ดูรูปก็ยังดีว่ะ..อูวววว…ขาวฉิบหาย นมก็ใหญ่ หีก็อวบ… รูปที่ตาคำหยิบขึ้นมาดูนั้นเป็นรูปของเยาวเรศนอนเปลือยกายในท่วงท่าต่างๆ นับสิบๆ รูป บางรูปเป็นรูปเต็มตัว บางรูปเป็นภาพเฉพาะส่วน ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ใช้กล้องโพราลอยด์แอบถ่ายไว้หลังจากที่แกได้ระเบิดน้ำกาม เข้ารูหีของเธอไปแล้ว … อูยยย ..กูไม่ไหวแล้ว ..ยิ่งดูยิ่งเงี่ยน..เป็นไงเป็นกันว่ะ..คืนนี้กูจะขอเย็ดอีนังภาอีกซักครั้ง ให้ได้….ว่าแล้วตาคำก็ค่อยๆ เดินย่องจากที่แกนั่งอยู่โดยมุ่งหน้าไปยังบ้านพักของเยาวเรศ แต่เมื่อตาคำเดินผ่านด้านหนึ่งของตึกผู้ป่วยซึ่งตามปกติมักไม่ค่อยมีคนใช้ ซักเท่าไหร่ เพราะมันค่อนข้างมืดและรกทึบ สายตาของแกก็เหลือบไปแลเห็นร่างเล็กร่างหนึ่งกำลังชะเง้อมองเข้าไปในห้อง เก็บอุปกรณ์ … เอ๊ะ..นั่นใครมาทำอะไรลับๆ ล่อๆ แถวนี้ ..หรือจะเป็นขโมย ..หนอย ดันมาล้วงคองูเห่า เดี๋ยวพ่อจะอัดให้ตายเลย.. ตาคำหมอบร่างลงและค่อยๆ คืบคลานเข้าไปใกล้โดยหวังว่าเมื่อเข้าใกล้พอแล้ว จะจัดการทีเดียวให้อยู่หมัดไปเลย ..เอ..นั่นคุณหมอเมย์ไม่ใช่เหรอ .. แล้วแกมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ .. ถึงมุมนั้นจะค่อนข้างมืด แต่เมื่อสายตาเริ่มชินแล้วก็พอจะมองออกได้ว่าใครเป็นใคร พอแกรู้ว่าเป็นหมอเมย์ ก็เกิดความสงสัยเป็นกำลังว่าหมอเมย์มาทำอะไรอยู่ที่นี่ … กูขอเข้าไปใกล้อีกหน่อยเถอะว่ะ กูอยากรู้เหลือเกินว่าแกมายืนทำอะไรตรงนี้ เฮ้ย !!!! หมอเมย์กำลังตกเบ็ดอยู่ …. ตา คำถึงกับตื่นตะลึงกับภาพที่แกเห็นตรงหน้า ถึงบริเวณนั้นจะมืด แต่ก็พอมองออกว่าเธอนั้นกำลังทำอะไรอยู่…เมย์นั้นไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่า ร่างงามของเธอกำลังตกเป็นเป้าสายตาของตาคำ เธอนั้นมัวแต่เพ่งมองไปยังภาพการเย็ดกันภายในห้องเก็บอุปกรณ์อย่างใจจดใจจ่อ ในขณะนี้มือของเธอไม่ได้ลูบคลำด้านนอกอีกแล้ว แต่กลับล้วงลึกลงไปถึงข้างใน โดยที่คุณหมอคนสวยถลกกระโปรงขึ้นจนเห็นขาขาวๆ ที่ยาวเรียวสมส่วน อวดต้นขาที่ขาวผ่อง ปลีน่องที่เคร่งคัด มีมือเรียวงามมุดหายเข้าไปกลางหว่างขา ปลายนิ้วเรียวสวยขยุกขยิกบดคลึงลงไปบนติ่งแตดที่ชูชันสั่นระริก น้ำเงี่ยนที่แตกทะลักออกมาจากโพรงสวาทด้านในเปรอะไปทั่วโคกเนินบางส่วนไหล ย้อยลงมาตามง่ามขาจนถึงปลีน่อง อู๊วววว…สงสัยคุณหมอเมย์คงแอบมาดูใคร เย็ดกันในห้องเก็บอุปกรณ์แน่ๆ ถึงได้เกิดอารมณ์จนต้องตกเบ็ดอย่างนี้ ….ตาคำจ้องมองภาพคุณหมอคนสวยตรงหน้าอย่างตื่นตาตื่นใจ …อูยยย ขาขาวเหลือเกินว่ะ.. อูววว..เป็นบุญตาของกูจริงๆ ที่วันนี้กูได้เห็นของดีอย่างนี้ แค่ครั้งก่อนได้จับมาทีหนึ่ง กูยังรู้สึกนุ่มมือไม่หายเลย แต่นี่..ได้เห็นถึงขนาดนี้…เสียดายที่มืดไปหน่อยก็เลยไม่เห็นโคกหี กูอยากเห็นเหลือเกินว่ะว่าหีคุณหมอเมย์จะสวยขนาดไหน? * * * * * * ภาย ในห้องเก็บอุปกรณ์ เกมเย็ดยังคงดำเนินต่อไปอย่างดุดัน เร่าร้อน เมื่ออลงกตใช้สองมือจับยึดสะโพกไว้แน่นแล้วเริ่มกระเด้าควยเข้าร่องเสียวของ เยาวเรศเป็นจังหวะๆ โพรงเนื้อภายในร่องรูบีบรัดแท่งเนื้อของเขาราวกับมีมือเล็กๆ นันร้อยนับพันมาบีบนวดแต่มันก็ก่อให้เกิดความมันส์เหลือคณานับแก่ชายหนุ่ม อลงกตจึงกลั้นใจชักท่อนลึงค์ออกมาแล้วกระแทกกลับเข้าไปอย่างแรง แต่เยาวเรศก็ยังไม่สะใจเนื่องจากเธอนั้นเสียวในรูหีเหลือกำลัง จึงร้องบอกให้หนุ่มรุ่นน้องออกแรงกระแทกควยให้หนักขึ้น “อูยยยยย…ซี๊ดดดดดดส์…ผัวขา…แรงอีกหน่อย…เมียเสียวจะแย่อยู่แล้วววววว…” “ไม่เจ็บแล้วหรือจ๊ะเมียจ๋า … ” “โอยยยย…เจ็บนิดหน่อย..แต่..ซี๊ดดดสสส์..แต่เสียวมากกว่า … อู๊ยยยยสสสสส์…” “งั้นเตรียมรับการกระเด้าของผัวให้ดีนะจ๊ะ” “จ๊ะ…มาเลย…เมียเสียวจะแย่อยู่แล้ว……โอ๊ววววววววววววววววววว” เย วเรศร้องออกมาอย่างสุดเสียวที่ถูกอลงกตกระแทกควยเข้ามาอย่างรุนแรง จนหัวถอกบานปลายของเขากระทบกับปากมดลูกดัง กึก… น้ำเงี่ยนที่ขังอยู่ภายในถูกลำควยอวบใหญ่เบียดจนแตกทะลักออกมาภายนอกเลอะ เปรอะไปทั่วกลีมแคมสองข้าง อลงกตเร่งตะบันควยเข้าออกรูหีของเยาวเรศอย่างบ้าคลั่ง แท่งเนื้อที่ชักเข้าชักออกร่องเนื้อราวกับลูกสูบของเครื่องยนต์ที่กำลังทำ งานอย่างหนัก เสียงกระแทกกันระหว่างหน้าขาของชายหนุ่มกับแก้มกันอวบอัดของหญิงสาวดัง พั่บๆๆ น้ำเงี่ยนที่เยาวเรศหลั่งออกมาชโลมไปทั่วลำควยอวบอ้วนจนเห็นเป็นมันแปรบไป ทั้งลำลึงค์ ความมันส์จากการกระเด้าเย็ดอย่างรุนแรงนี้ก่อให้เกิดความสุขสรรหรรษากับคน ทั้งคู่ราวกับได้ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ส่วนเมย์เองก็เร่งเขี่ยเม็ดแตดพร้อมกับบีบคลึงถันเต้าเต่งตึงอย่างรุนแรงตาม ภาพที่เห็นเบื้องหน้า ภาพการร่วมรักของคนทั้งคู่ในห้องว่าร้อนแรงแล้ว แต่ภาพการช่วยตนเองของเมย์ที่ตาคำได้เห็นยิ่งร้อนแรงกว่า แกไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคุณหมอเมย์คนสวยจะมีอารมณ์ทางเพศที่ร้อนแรงเช่นนี้ …อารมณ์เงี่ยนของแกเริ่มคุกรุ่นจนเดือดพล่าน ท่อนเนื้ออวบหนาภายใต้กางเกงขาก๊วยของแกแข็งโป๊กดันตัวโป่งนูนจนเห็นเป็นลำ ยาวขึ้นมา… อูววว..กูทนไม่ไหวแล้วว่ะ..โอกาศดีๆ อย่างนี้คงไม่มีมาอีกแล้ว..เป็นบุญวาสนาของกูเหลือเกิน ที่ดลใจให้กูผ่านมาทางนี้…แล้วตาคำก็เอามือไปลูบคลำเจ้าท่อนเนื้อของแก เบาๆ.. ฮึ..ฮึ…ลูกพ่อ คืนนี้มึงจะได้ล่อของดีอีกแล้ว ..ควยดำใหญ่ของตาคำผงกหัวหงึกๆ ราวกับรับรู้ว่าคืนนี้มันจะได้มุดเข้าไปในหีหอมๆ ของหมอเมย์สมกับความปราถนาของมันแล้ว ตาคำหยิบผ้าออกมาชุบน้ำยาสลบที่แกพกไว้ติดตัวตลอดเวลา แล้วถือมั่นในมือ ก่อนค่อยๆ แอบย่องออกมาไปยังด้านหลังของหมอเมย์ที่ยังคงมองภาพการสังวาสภายในห้องอยู่ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าภัยกำลังจะมาถึงตัวเองในไม่กี่อึดใจข้างหน้า …ช่างน่าสงสารภาคภูมิเสียจริง ที่อุตสาห์ลงทุนปกป้องเมย์ด้วยชีวิต แต่แล้วเมย์กลับต้องมาเสียท่าให้กับตาคำผู้ซึ่งเป็นตาอยู่มาหยิบชิ้นปลาพุง มันไปกินเสียก่อน…ตาคำเดินย่องมาถึงด้านหลังของเมย์อย่างเงียบกริบแล้ววง แขนที่แข็งแรงของแกโอบรัดร่างงามของเมย์ไว้แน่น แล้วฉุดดึงร่างของเมย์ออกมาจากบริเวณนั้น และก่อนที่เมย์จะร้องออกมา มือข้างที่ถือผ้าชุบยาสลบอยู่ก็โป๊ะเข้าไปที่ปากและจมูกของเมย์ เมย์รู้สึกตกใจเป็นกำลังที่ถูกมือลึกลับโอบรัดเธอแน่น แต่ก่อนที่เธอจะร้องตะโกนออกมา ก็มีผ้ามาอุดที่ปากและจมูกของเธอ เมย์ได้กลิ่นยาสลบที่เธอเผลอสูดเข้าไปคราแรก เธอรู้ทันทีโดยสัญชาตญาณว่าเธอกำลังถูกมอมยา เมย์รีบกลั้นหายใจ ออกแรงทั้งดิ้นทั้งสะบัดอย่างสุดแรงเกิด แต่แรงผู้หญิงร่างเล็กๆ อย่างเธอมีหรือจะสู้แรงผู้ชายอย่างตาคำได้ ประกอบกับฤทธิ์ของยาสลบที่เธอเผลอสูดเข้าไปทำให้เธอมึนงง และเมื่อสูดดมยาสลบเข้าไปอีกหลายครา เรี่ยวแรงเริ่มหดหายไปทีละน้อย สติสัมปัญชัญญะของเมย์เริ่มหดหายไปทีละน้อยๆ แต่คราวนี้ตาคำไม่ปล่อยให้เมย์หมดสติไปเหมือนอย่างที่เยาวเรศโดนมาแล้ว แกมีประสบการณ์มากขึ้นพอเห็นหมอเมย์เริ่มหมดแรงคอพับคออ่อน แกก็รีบเอาผ้าออกปากและจมูกของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เมย์ที่กำลังนั่ง สลึมสลือหมดเรี่ยวหมดแรงอยู่ในวงแขนของตาคำเหมือนคนที่พึ่ง ตื่นนอน เธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะ มึนงงไปหมด เมย์พยายามสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อบรรเทาอาการ พลางเพ่งมองหน้าคนที่อยู่ข้างเธอ เมื่อเห็นเป็นตาคำ เมย์ถึงกับใจชื้นขึ้นมา เพราะตอนแรกเธอคิดว่าเป็นต้อมที่ย้อนรอยกลับมา เพราะต้อมเป็นหมอที่เชี่ยวชาญด้านการดมยามากที่สุด และเธอก็คิดว่าตาคำเป็นคนช่วยเธอจากต้อม “ตา..คำ..เหรอ..อูยยย..เมย์..” เมย์ทักตาคำด้วยเสียงที่แหบแห้งและแผ่วเบาด้วยฤทธิ์ของยาสลบ “ฮึ..ฮึ..คุณหมอเมย์จะแอบดูคนอื่นให้เงี่ยนไปทำไมละครับ? เดี๋ยวไอ้คำคนนี้จะช่วยให้คุณหมอให้หายเงี่ยนเอง” เมย์ ได้ยินคำตอบของตาคำถึงกับใจหายวูบแทบจะหายจากอาการเบลอ ด้วยเธอไม่เคยคิดเลยว่าตาคำจะมีแผนทำมิดีมิร้ายกับเธอ เมย์อยากจะลุกวิ่งหนีไปเสีย แต่เธอก็กระทำไม่ได้ ร่างกายของเธอมันไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลย ไม่ว่าเธอจะสั่งการอย่างไรมันก็ไม่ยอมขยับ “ไหนผมขอดูหน่อยซิ ว่าใครมาทำอะไรกันในห้องเก็บอุปกรณ์นี่” ว่าแล้วตาคำก็ก้าวเดินไปยังช่องบานเกล็ดที่เมย์แอบมองอยู่เมื่อครู่..ฮะ ฮ้า..ที่แท้คุณกตก็แอบมาล่อคุณภาอยู่ที่นี่นี้เอง ต้องขอขอบคุณคุณกตมากๆ ละครับ ที่ทำให้ผมมีโอกาศดีๆ อย่างนี้ คืนนี้ผมขอเป็นผัวหมอเมย์ให้สมกับที่อยากมานานก่อนก็แล้วกัน ส่วนคุณภาผมค่อยมาเอาวันหลัง วันนี้ผมยกให้คุณกตวันหนึ่ง.. เมย์มองดูตา คำที่เดินกลับมาหาเธอ เมย์รู้สึกเย็นวาบไปทั้งร่างเมื่อเห็นใบหน้าของตาคำที่แสยะยิ้มออกมา ใบหน้าของตาคำตอนนี้เหมือนกับสัตว์นรกที่กำลังจ้องมองดูเหยื่อของมัน “อย่า..อย่า…เมย์..ขอ..ร้อง..” “ครับ.. เดี๋ยวคุณเมย์ได้ร้องสมใจแน่ ฮึ..ฮึ…” ว่าแล้วตาคำก็ประคองร่างที่อ่อนระทวยของเมย์ขึ้นพาดบ่าแล้วพาเดินออกไปที่ นี่ในทันที โดยที่อลงกตและเยาวเรศที่กำลังตกอยู่ในห่วงเสน่ห์หาของกันและกันภายในห้อง เก็บอุปกรณ์ไม่ได้ระแคะระคายเลยว่าหมอเมย์นั้นกำลังจะถูกตาคำพรากความสาวภาย ในไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้แล้ว… ท่ามกลางความมืด… ตาคำพยุงร่างของเมย์ที่สลึมสลือไร้เรี่ยวแรงไว้แนบข้างแล้วพาเดินออกมาจาก ซอกตึก ด้วยหมายมั่นว่าจะพาหมอสาวคนสวยคนนี้ไปเสพสุขที่ห้องพักของแก แต่แล้วตาคำก็ต้องหยุดชงักเมื่อเห็นว่าทางไปบ้านพักของแกนั้นวันนี้มีพยาบาล สองสามคนนั่งคุยกันอยู่ที่ม้านั่ง… แม่งเอ๊ย..ทำไงดีว่ะ ทำไมวันนี้ถึงมานั่งคุยกันอยู่ได้ ทุกทีเงียบยังกะป่าช้า… ตาคำรู้สึกงุ่นง่านเป็นกำลังเหมือนเด็กที่กำลังจะได้ของเล่นชิ้นใหม่แต่ถูก แย่งไป กลิ่นหอมสาบสาวที่โชยจรุงเข้าจมูก อีกทั้งนวลเนื้อที่นุ่มนิ่มที่แกได้สัมผัส ยิ่งชวนให้แกคลั่งไคล้อยากจะเข้าซุกดอมดมให้สมอยากโดยเร็ว … เอาไงดี ขืนชักช้าเดี๋ยวยาหมดฤทธิ์ก็อดแดกกันพอดี .. เออ..ไปที่บ้านของหมอก็ได้ว่ะ แถวนั้นไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ … เมื่อคิดได้ดังนั้นตาคำจึงอุ้มร่างหมอคนสวยขึ้นแนบอกแล้วเดินหลบไปอีกทาง * * * * * * เมย์ ในตอนนี้ยังคงมึนงงด้วยฤทธิ์ของยาสลบที่สูดเข้าไป ในเสี้ยวหนึ่งของสติเธอยังพอรับรู้ว่าเธอนั้นกำลังจะถูกตาคำนักการเจ้าเล่ห์ เพท์ทุบายคนนี้ช่วงชิงความสาวที่เธออุตสาห์ถนอมมากว่ายี่สิบกว่าปี โดยที่เธอไม่สามารถจะช่วยเหลือตัวเองได้เลย อยากจะดิ้นรนขัดขืนแต่ร่างกายของเธอก็ไม่ตอบสนองต่อคำสั่งตามที่คิด มันช่างอ่อนล้าไร้ซึ่งเรียวแรงเสียเหลือเกิน อยากจะร้องตะโกนออกมาดังๆ แต่ก็มีแค่เสียงพึมพัมออกมาเบาๆ เท่านั้น แล้วนี่เธอจะทำอย่างไรดี? เมย์ได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ …ภาคภูมิ คุณอยู่ที่ไหน..ช่วยเมย์ด้วยยยยย… เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่เมย์ไม่รู้ … ตั้งแต่เธอรู้สึกเหมือนว่าร่างของเธอถูกยกลอยขึ้น เมย์ก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะจนต้องหลับตาลง สติของเธอก็ค่อยเลือนหายไป กว่าจะรู้สึกตัวขึ้นอีกครั้งก็ต่อเมื่อร่างของเธอถูกวางลงบนเบาะนุ่มหอม กลุ่นชวนสบายยิ่งนัก เมย์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองดูไปรอบๆ ห้องก็รู้สึกคุ้นๆ ตายังไงชอบกล.. เอ๋..นี่มันห้องนอนของเรานี่นา ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ แล้วตาคำไปไหน… แต่เมื่อเหลือบตาไปมองข้างๆ ก็ตกใจแทบสิ้นสติ .. ตาคำที่เธอกำลังมองหาอยู่นั้น ยืนเปลือยกายควยแข็งโด่อยู่ข้างๆ เธอนี่เอง …ท่อนควยของตาคำนั้นทั้งดำทั้งใหญ่แลเห็นเส้นเลือดปูดโปนอยู่โดยรอบ หัวถอกส่วนปลายสุดบานอย่างกับดอกเห็ดมีน้ำเงี่ยนชโลมจนชุ่ม สีของมันนั้นแดงเข้มจัดด้วยมีเลือดไปหล่อเลี้ยงอย่างมากมาย ตรงโคนควยนั้นเล่าก็ดกดำไปด้วยขนหมอยที่ขึ้นรกรุงรังปกคลุมไปทั่วแผ่ลามขึ้น ไปจนถึงหน้าท้อง ลูกกระโปกสองลูกขนาดเท่ากับกำปั้นเด็กห้อยโทงเทงอยู่ใต้โคนควยหว่างขา สีของมันก็ดำสนิทเหมือนกับท่อนควยอวบใหญ่ที่ดิ้นกระดุ๊บๆ อยู่ตรงหน้า * * * * * * ส่วน ตาคำเมื่อวางร่างงามระหงของหมอสาวลงบนเตียงของเธอแล้ว แกก็ค่อยๆ ถอดเสื้อของแกออกอย่างใจเย็น เผยให้เห็นผิวกายที่ดำเมื่ยม กล้ามเนื้อที่แข็งแรงสมกับคนที่กรำงานหนักมาค่อนชีวิต สายตาแกเพ่งมองไปยังร่างงามที่นอนนิ่งอยู่ตรงหน้า ใบหน้าที่หลับตาพริ้มอยู่นั้นสวยได้รูป ริมฝีปากบางอวบอิ่มทาลิปสติกสีชมพูอ่อน สองแก้มก็ทาแป้งบางๆ ขับให้ดวงหน้านั้นเด่นขึ้นมา ทรวดทรงของเมย์นั้นเป็นหนึ่งไม่มีสอง ทรวงอกที่อวบอิ่ม ปมุมถันที่เต่งตึงชูชันดันเสื้อยืดออกมาจนเห็นได้ชัด เอวที่ขอดกิ่ว สะโพกผึ่งผายได้ส่วนรับกับช่วงขาที่เรียวงามขาวผ่องเป็นยองใยที่โผล่พ้น ชายกระโปงออกมา…สวยเหลือเกิน แม่คู๊ณ..แค่เห็นข้างนอก กูก็เสียวจนน้ำแทบแตกแล้ว ฮึ..ฮึ..นี่ถ้าได้ยัดเข้าไปจริงๆ กูมิแตกคาปากรูหรือว่ะ… ตาคำกระตุกกางเกงขาก๊วยที่แกนุ่งอยู่พรึดเดียวเจ้ากางเกงก็หล่นลงไปกองอยู่ แทบเท้า ปล่อยให้ท่อนควยดำใหญ่ยักษ์ชี้โด่ตั้งขนานกับพื้น ตาคำเดิน ควยโด่เข้ามาหาร่างงามของเมย์ที่นอนระทวยอยู่ เมื่อแกเดินเข้ามาใกล้ก็แลเห็นเมย์ลืมตาขึ้นมา แววตาของเธอดูงุนงง แต่เมื่อคุณหมอคนสวยเหลือบตามองมาทางด้านข้างแล้วเห็นแกเดินควยตุงเข้ามา ใกล้ ดวงตาของเธอก็เพิกโพลงด้วยความตกใจ ..ฮึ..ฮึ..แค่เห็นควยใหญ่ของกูก็ตาโตเท่าไข่ห่านซะแล้ว เดี๋ยวถ้าโดนกูจะล่อจะร้องครางขนาดไหนกันหนอ… ตาคำไม่รอช้าแกก้าวขึ้นไปคุกเข่าคร่อมร่างหมอเมย์แล้วก้มหน้าหมายจะจูบปาก ให้สมรักแต่หมอสาวก็เอียงหน้าหลบ แกจึงเปลี่ยนเป้าหมายใหม่เป็นแก้มสาวขาวผ่องแทน ตาคำกดสันจมูกใหญ่ของแกไซร์ลงไปบนแก้มขาวนวลเนียนอย่างรุนแรงจนหญิงสาว ต้องออกปากร้องห้าม * * * * * * เมย์ได้แต่จ้องมองตาคำก้าวขึ้นมาบน เตียงแล้วนั่งคุกเข่าคร่อมร่างของเธอ สายตาของเธอจับจ้องไปที่ท่อนควยยักษ์ที่กระดกขึ้นลงตามการเคลื่อนตัวของเจ้า ของอย่างไม่กระพริบตา ขนาดของมันใหญ่กว่าของอลงกตที่เธอพึ่งเห็นเมื่อครู่นี้เสียอีก ใจของเธอเต้นไม่เป็นส่ำ นี่เธอจะต้องมาเสียตัวให้กับตาคำในลักษณะอย่างนี้หรือ แต่แล้วเมย์ก็ต้องหยุดคิดเมื่อเห็นตาคำก้มหน้าต่ำลงมาปากยื่นเผยอหมายที่จะ ประกบปากจูบ เธอพยายามเบือนหน้าหลบไปด้านข้างไม่ให้ตาคำกระทำตามที่แกต้องการ แต่นั่นเหมือนกับว่าเธอนั้นยื่นแก้มขาวผ่องไปเสนอให้ตาคำเสียเอง ซึ่งตาคำก็ได้โอกาสกดจมูกลงไปบนแก้มเนื้อนวลเนียนสูดกลิ่นหอมเข้าปอดดังฟอด ..ชื่นใจไอ้คำเหลือเกิน..มันต้องมีการโต้ตอบอย่างนี้ซิถึงจะมีรสชาติ ไม่เสียแรงที่ให้ดมยาพอมึนๆ ฮึ..ฮึ..มีแรงแค่ไหนก็หลบได้หลบไป อีกเดี๋ยวไอ้คำคนนี้จะเย็ดให้ร้องผัวค่ะผัวขาเลยละมึง… “อย่า… อย่า..” เสียงของเมย์ที่พยายามห้ามปรามตาคำมันช่างแผ่วเบาเสียเหลือเกิน ใจของเธอจะขาดรอนเสียให้ได้ น้ำตาใสๆ ไหลทะลักออกมาจากดวงตาสวยสดแวววับดังดวงดาวด้วยความหวาดกลัวต่อเหตุการณ์ที่ กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป “หอมเหลือเกิน กลิ่นกายของคุณเมย์ช่างหอมอะไรอย่างนี้” ตาคำพึมพัมออกมาเหมือนคนละเมอในขณะที่แกใช้จมูกของแกซุกไซร์ไปมาบนแก้มนวล ไล่ลามไปถึงซอกคอและใบหู ร่างของเมย์สั่นระริกอาจเป็นเพราะความเสียวซ่านที่เริ่มก่อตัวขึ้นหรือเป็น เพราะตกใจกลัวแกก็ไม่สนใจเสียแล้วด้วยความอยากที่มันสุมแน่นอยู่ในอก เมื่อตาคำเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าหมอเมย์นั้นจ้องมองมาที่แก ไม่มีคำพูดใดๆ เอ่ยออกมามีแต่เพียงแววตาที่เอ่อชุ่มไปด้วยน้ำตาอ้อนวอนขอให้แกหยุดการกระทำ อย่างนี้เสีย “ฮึ..ฮึ..อย่าอ้อนผมเสียให้ยากเลยครับคุณหมอ ผมรอเวลานี้มาตั้งนานแล้วไม่ว่ายังไง คืนนี้ผมไม่มีทางที่จะปล่อยให้คุณหมอเมย์คนสวยหลุดรอดเงื้อมมือของผมไปได้ หรอก” “อย่าาา..เมย์..ขอร้อง..” หมอสาวเอ่ยปากออกมาพร้อมกับส่ายหน้าไปมาช้าๆ พลางพยายามขยับกายหลบหนี “อย่า ดิ้นให้เหนื่อยเลยครับ ทำตัวให้สบายแล้วเรามาสนุกด้วยกันดีกว่า ผมรับรองว่าควยของผมจะทำให้คุณหมอเสียวสบายกว่านิ้วมือของคุณหมอเสียอีก” “ไม่…..อย่า….” ตา คำใช้สองมือจับไหล่ของเมย์ไว้ไม่ให้ขยับร่างไปไหน แล้วก้มหน้าไปจูบซับน้ำตาของหมอสาวอย่างเอาใจก่อนที่จะเลื่อนริมฝีปากหยาบ หนาเข้ามาประกบกับริมฝีปากบางของเธอ เมย์ถึงกับสดุ้งราวกับถูกไฟฟ้าช๊อต เธอพยายามเม้มริมฝีปากแน่นมิให้ตาคำสอดลิ้นหนาเข้ามา แต่ตาคำก็แก้ลำด้วยการใช้มืออวบใหญ่ของแกตะปบลงไปบนปทุมถันเต่งตึงแล้วคลึง เคล้นเบาๆ ถึงแม้จะเป็นภายนอกแต่ก็ทำให้หมอสาวที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนตกใจอ้าปากออก มา เฒ่าเจ้าเล่ห์ไม่รอช้าใช้ปากดูดจนริมฝีปากบางของเมย์ประกบแน่นกับปากของแก จากนั้นก็แหย่ลิ้นอวบใหญ่ของแกเข้าไปภายในโพรงปากหอมของหมอสาวก่อนที่จะใช้ เรียวลิ้นนั้นเกี่ยวกระหวัดรัดแน่นกับลิ้นอ่อนนุ่มของเธอ “อื้อออออออ….” เมย์ถึงกับร้องครางอืออา..ออกมาในลำคออย่างขัดใจที่เสียท่าให้กับตาเฒ่าผู้เจนจัดในเกมกามา “อืม… ปากหอมดีจริง แล้วตรงนี้ละ…” ตาคำแลบลิ้นเลียริมฝีปากหนาของตนพร้อมกับเอ่ยชม หลังจากที่ถอนปากออกมาจากปากของเมย์ แล้วก็ซุกหน้าลงไปอีกครั้งที่ซอกคอขาวผ่องของหมอสาว “อือออออมมม…อย่าา….” ตา คำร่ายมนต์สวาทหนักเข้าไปอีก แกใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่เข้ามาช่วยถลกเสื้อยืดรัดรูปขึ้นไปกองเหนือเนิน อกอวบอิ่มแล้วเอื้อมมือสอดไปด้านหลังของหมอสาวด้วยหวังจะถอดเสื้อชั้นในที่ ปกปิดปทุมถันคู่งามออก ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับตาคำ แกใช้เวลาไม่นานก็ปลดตะขอเสื้อชั้นในได้ถึงจะมีร่างของเมย์นอนทับอยู่ก็ตาม เถอะ เมื่อปราศจากสิ่งกีดขวางมือของตาคำก็สอดลอดเข้าไปเกาะกุมเต้าเนื้อเต่งทั้ง สองข้าง มือหยาบหนาของแกขยำขยี้เต้าอวบด้วยความละลานใจ…อืมม มันนุ่มแน่นเต็มไม้เต็มมือดีเหลือเกิน..ตาคำคิดคำนึงในใจถึงความสดความเต่ง ตึงของเมย์ แกนั้นไม่ได้เร่งที่จะเผด็จศึกหมอเมย์คนสวยกลับเพียรพยายามปลุกเร้าอารมณ์ ของเธอให้หายตื่นกลัว เพราะแกรู้ดีว่ามาถึงขนาดนี้จะรีบร้อนไปไหน ขอลิ้มชิมรสสวาทจากเรือนร่างสวยนี้ให้สมอยากก่อนเถอะ ยิ่งถ้าทำให้หญิงสาวยินยอมพร้อมใจได้ละก็ ความมันส์ก็จะยิ่งเพิ่มเป็นทวีคูณ เมย์ นอนนิ่งปล่อยให้ตาคำลวนลามเรือนร่างของเธอ…หมดสิ้นแล้ว ความสาวของฉัน ร่างอันบริสุทธิ์ของฉันต้องมีมลทินเสียแล้ว เจ็บใจตัวเองเหลือเกินที่หลงไว้ใจคนอย่างตาคำ … หมอสาวได้แต่คิดแค้นอยู่ในใจที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ สองมืออวบ ใหญ่ของนักการเฒ่านวดคลึงเต้าเต่งสองข้างของหมอสาวคนสวยจนถันงาม คู่นั้นเริ่มคัดแน่นจากเดิมที่ยังอ่อนนุ่มเนียนมือในเบื้องต้นแต่หลังจากที่ ผ่านการนวดเฟ้นกลับเคร่งคัดอวบอัดกระเด้งสู้มือแก ตาคำเห็นดังนั้นจึงออกแรงขยำขยี้เต้าเนื้อหนักมือขึ้น ขนาดของมันถึงจะไม่ใหญ่มหึมาเช่นเยาวเรศแต่ก็นูนเด่นเป็นกระเปาะพอเหมาะพอดี กับฝ่ามือกางๆ ของแก ความเต่งตึงนั้นไม่ต้องพูดถึงมันทั้งแน่นทั้งนุ่มนวลเนียนมือยิ่งนัก ตาคำเลื่อนนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้เลื่อนขึ้นไปบดวนรอบฐานเม็ดทับทิมสีชมพู สดที่ชูชันสั่นระริกบนยอดถันเต้าเต่ง ก่อนที่จะเน้นแรงไปที่นิ้วทั้งสองบี้เม็ดทับทิมเม็ดงามที่ประดับอยู่บนปลาย เต้าทั้งสองเม็ดนั้น หมอสาวคนสวยสดุ้งสุดตัวเมื่อถูกตาคำบี้หัวนม แอ่นร่างเชิดอกงามงอนขึ้นสูงด้วยความเสียวซ่าน ใบหน้าเธอเชิดหน้าขึ้นไปด้านบนพร้อมกับสบัดหน้าไปมาซ้ายทีขวาที ปากก็ร้องครางซี๊ดด…ออกมาดังๆ อย่างสุดเสียว “อืออออ…ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด” เฒ่า เจ้าเล่ห์โหย่งตัวขึ้นมาเหลือบตาลงไปมองปทุมถันขาวผ่องที่แกเกาะกุมอยู่ แกถึงกลับคอแห้งผาก มันช่างเป็นถันงามที่สุดเท่าที่แกเคยเห็น เต้าเนื้อขาวผ่องปานหิมะปลายยอดประดับด้วยเม็ดทับทิมเม็ดน้อยสีชมพูสดใส ที่ขณะนี้แข็งเกร็งเป็นเม็ดเต่งอยู่ระหว่างนิ้วมือของแก “อู๊ววววว…นมคุณเมย์สวยเหลือเกินครับ ผมขอชิมสักหน่อยเถอะนะครับ” “อืออออ…อย่า…พอแล้วววววว………อู๊ยยยยยยยยยยย” ตา คำไม่ฟังเสียงทัดทาน แกก้มหน้าลงไปดูดหัวนมสีชมพูที่แข็งชูชันไว้เต็มปากแล้วดูดเม้มสลับกับใช้ ลิ้นหนาดุนเลียวนไปรอบๆ เสียงร้องห้ามของเมย์หมอสาวคนสวยแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางด้วยความเสียวแทบจะ ในทันทีที่ตาคำอ้าอมเม็ดทับทิมเข้าไปไว้ในโพรงปากของแก “อู๊ยยยย..เสียวววววว ..ซี๊ดดดดดสสสส์” เมย์ แทบจะขาดใจด้วยความเสียวสยิวเมื่อหัวนมเม็ดงามของเธอถูกตาคำประกบปาก ครอบลงมา ไออุ่นจากโพรงปากของตาคำนั้นมันช่างวิเศษซะเหลือเกิน ยิ่งแกใช้ลิ้นหนาๆ เขี่ยฉกไปรอบๆ หัวนมยิ่งทำให้เธอเคลิบเคลิ้มตัวเบาหวิว รู้สึกเสียวสบายเป็นที่สุด อารมณ์ทางเพศที่ดับหายไปจากอาการตกใจก่อนหน้านั้นเมื่อถูกกระตุ้นอย่างมี ระบบมันก็เริ่มก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง ตาคำใช้เรียวลิ้นอวบหนาของแกเล่นกับ เต้านมเต่งตึงขาวผ่องเนื้อแน่นสลับไป มาระหว่างเต้าข้างซ้ายและข้างขวาอย่างไม่รู้เบื่อ เนื้ออวบๆ ของสาวสวยสดตรงหน้าทำให้แกไม่สนใจเสียงร้องครวญครางของหมอเมย์ที่คร่ำครวญ ออกมาปานจะขาดใจ แกเกร็งลิ้นของแกจนแข็งแล้วจี้ลงไปบนยอดเม็ดปลายถันพลางส่ายลิ้นไปมาซ้ายขวา บนล่างจนเม็ดทับทิมที่ชูช่อแข็งขึ้นมานั้นต้องเอนตัวไปมาตามแรงกวาดของแก หมอเมย์คนสวยโดยปลุกเร้าจุดเสียวอย่างนี้ถึงกับส่ายหน้าสบัดไปมา ร่างที่นอนอยู่นิ่งก็มีการยักย้ายส่ายก้นกระดกเนินโคกขึ้นลง “ซี๊ดดดดดดดสสสสส์..อย่าาาา.เลียยย..มัน…เสียวววววว…อูยยสสสสส์ ” ใน ใจของเมย์ตอนนี้มีสองสิ่งกำลังต่อสู้กันอยู่ สิ่งแรกคือความรักนวลสงวนตัวที่เธอถูกพร่ำสอนมาตั้งแต่เด็ก อย่าให้ชายใดมาใกล้ชิดจนกว่าจะถึงวันแต่งงาน สิ่งที่สองคือความต้องการทางเพศของเธอที่ถูกปลุกเร้าจนตื่นเตลิด ในเบื้องต้นเธอพยายามต่อสู้ขัดขืนพยายามหาทุกวิธีทางที่จะหลุดพ้นจากเงื้อม มือของตาคำไปให้ได้ แต่เมื่อมาถูกเล้าโลมด้วยมือผู้เชี่ยวชาญอย่างนี้ ความคิดที่จะดิ้นรนขัดขืนก็เริ่มถูกความต้องการทางเพศเข้ามาแทนที่มากขึ้น เรื่อยๆ จนเธออยากจะให้อะไรๆ มันไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างที่ตาคำต้องการ * * * * * * หลัง จากที่ตาคำสนุกกับถันคู่งามจนหนำใจแล้วแกก็เล็งเป้าไปยังจุดอื่นต่อไป.. อืม..ข้างบนยังเด็ดขนาดนี้ แล้วข้างล่างจะเด็ดขนาดไหนว่ะ ได้เวลาที่กูจะขอชิมอีกแล้ว..คิดแล้วแกก็ลากลิ้นเลียลงมาด้านล่างผ่านหน้า ท้องที่แบนราบ แกซุกหน้าใช้ลิ้นวนรอบสะดือขาวเนียนเหนือท้องน้อยอยู่พักใหญ่จากนั้นจึงลาก ลิ้นลงมาด้านล่างต่อโดยมีจุดหมายอยู่ที่เนินเนื้อสามเหลี่ยมกลางหว่างขา สองมือของตาคำก็ถลกกระโปงบานสีสวยสดที่ปกปิดโคกสวาทขึ้นมากองที่เอว นักการเฒ่าเห็นภาพตรงหน้าถึงกับคอแห้งผากขึ้นมาอีกครั้ง เนินโคกโหนกนูนที่ซุกซ่อนอยู่ภายในกางเกงในผ้ายืดสีเนื้อแลเห็นเป็นกระเปาะ ขึ้นมากลางหว่างขา กลางเป้าของกางเกงในผ้ายืดนั้นมีรอยเปียกชื้นเป็นวงกว้าง ..ฮึ..ฮึ..คงเงี่ยนเหมือนกันละซิ น้ำเลอะซึมกางเกงในจนเห็นเป็นวงเลยเชียว..ตาคำอดใจต่อไปไว้ไม่ไหวอีกแล้ว ซุกหน้าลงไปกลางหว่างขา ใช้สันจมูกหนาของแกกดทับลงไปบนโคกเนินที่นูนเด่นขึ้นมา.. เมย์ใจหายวาบ เมื่อรับรู้ถึงลมหายใจที่ร้อนผ่าวของตาคำตรงตำหน่งจุดสงวนของ เธอ ความเสียวตรงจุดนั้นแล่นแปล็บขึ้นไปถึงสมองด้านบน ร่างเกร็งเขม็งไปทั้งร่าง โพรงเนื้อภายในร่องหลืบหดรัดตัวแน่น ขมิบน้ำเงี่ยนออกมาไม่ขาดสาย …. เหมือนเป็นการเตรียมพร้อมให้ร่องหลืบตีบตันนี้พร้อมรับการสอดใส่ของท่อน เนื้ออวบของตาคำในวาระต่อไป อู๊ววว…กลิ่นหีของหมอเมย์หอมหวลชวนให้กู เย็ดดีจริงๆ อูยยย..แค่ได้กลิ่น ควยกูก็แข็งแทบจะระเบิดแล้ว.. ควยดำใหญ่ยักษ์ของตาคำกระดกหัวหงึกๆ ขับน้ำเงี่ยนออกมาจากรูเปิดปลายควยจนชุ่มหัวถอกบานจนเยิ้มย้อย… ตาคำจับขาเรียวงามของหมอสาวคนสวยแหกออกจากกันเพื่อเพิ่มความสะดวกต่อการลง ลิ้น ถึงจะมีกางเกงในขวางกั้นอยู่ แต่มันก็ทั้งบางทั้งกระชับแนบเนื้อแลเห็นสองกลีบอวบอูมนูนเด่นชัด ลิ้นแข็งๆ ของตาคำแหวกแซกลงไปยังร่องกลางสองกลีบพูอย่างถนัดถนี่แล้วแผ่ลิ้นให้บานก่อน กวาดขึ้นไปด้านบนกระทบกับเม็ดละมุนที่ซุกซ่อนอยู่สร้างความเสียวสยิวแก่เมย์ เป็นที่สุด แกกวาดลิ้นไปทั่วเนินโคกอวบอิ่มอย่างไม่รู้เบื่อจนกางเกงในของหมอสาวเปียก ชุ่มไปด้วยน้ำลายของแก จากเนื้อผ้าที่บางและแนบเนื้ออยู่แล้วเมื่อเปียกน้ำยิ่งทำให้มันแนบสนิทมาก ขึ้นไปอีก แลเห็นขนหมอยดำๆ รางๆ อยู่ภายใต้กางเกงชั้นใน ยิ่งทำให้ตาคำลงลิ้นเกลือกกลิ้งลงบนเนินเนื้อหว่างขาจนแทบลืมหายใจไปเลยที เดียว “อย่าาา…ตาคำ….พอแล้ววววววว” “ไม่ต้องรีบครับคุณเมย์ ผมยังไม่ได้ชิมน้ำหีของคุณหมอเลยครับ อยากรู้ว่าจะหอมหวานขนาดไหน” ว่าแล้วตาคำก็ใช้นิ้วแหวกขอบด้านข้างกางเกงในผ้ายืดออกไปกองอีกด้านหนึ่ง โคกสวาทอวบอูมขาวผ่องก็ปรากฎต่อสายตา กลีบแคมอวบสองข้างยังคงปิดสนิทแนบแน่นแทบไม่เห็นรอยแยก ขนหมอยสีดำที่ขึ้นปกคลุมเนินโคกถูกตัดเล็มอย่างเป็นระเบียบดูสวยงามขับเน้น ให้โคกหีขาวๆ ดูโดดเด่นขึ้นมา .. “อู๊ววว..สวยงามอะไรอย่างนี้ สมกับเป็นหีชั้นดีจริงๆ อย่างนี้ไอ้คำขอเลียจนขาดใจ ก็ยอมละว่ะ…” ตาคำอุทานออกมาด้วยความตกตะลึงที่เห็นโคกหีขาวผ่องของหมอสาว “ไม่เอา …มันสกปรก…..โอ๊วววววววววววววว..อู๊วววววววววววสสสส์” เมย์ขยับกายส่ายก้นหลบหนีแต่ตาคำก็รู้ทันใช้มือที่ว่างอยู่โอบจับยึดขาไว้ แน่นแล้วเกร็งลิ้นให้แข็งเป็นลำพุ่งแทงลงไปยังร่องเนื้อกลางหว่างขา เมื่อปลายลิ้นสัมผัสเข้ากับกลีบเนื้ออ่อน เมย์หมอสาวที่นอนระทวยถึงกับ แอ่นเกร็งร่างราวกับถูกไฟดูด ความเสียวตรงจุดที่ไวต่อการสัมผัสที่สุดก็แล่นปร๊าบขึ้นมาถึงสมอง แต่ครานี้มันรุนแรงกว่าครั้งแรกมากมายนัก การใช้ลิ้นของตาคำกับร่องเนื้อ ของเมย์ทำให้หมอสาวพบกับความเสียวซ่านอย่าง ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ยามเมื่อตาคำลากลิ้นอวบหนาผ่านกลีบแคมอ่อนนุ่ม มันทำให้เธอเสียวปนสุข ยามเมื่อแกดูดเม้มติ่งแตด มันกลับทำให้เธอเสียวจิ๊ดจ๊าด แต่เมื่อแกแทงลิ้นเข้าไปในร่องหลืบภายใน มันทำให้เธอเสียวสบายจนบอกไม่ถูก ความเสียวที่เธอใช้นิ้วตกเบ็ดไปเมื่อครู่เทียบไม่ได้ซักกะนิดกับความเสียว ซ่านที่เธอได้รับขณะนี้ ยิ่งตาคำลงลิ้นมากขึ้นเท่าไหร่เมย์ก็ยิ่งเสียวมากขึ้นเท่านั้น น้ำเงี่ยนน้ำรักที่เธอปลดปล่อยออกมาจากภายในร่องหลืบก็ถูกตาคำซุกไซร์ดูด กลืนกินจนแทบหมดสิ้น “อู๊วววว..น้ำของคุณหมอ หอมหวานชื่นใจไอ้คำคนนี้จริงๆ” “ซี๊ดดดดดด…อย่าเลียอีกเลย….เมย์…เสียวววว..จะแย่อยู่แล้ว…….” “คุณ เมย์รออีกแป็บ ขอให้ผมชิมอีกหน่อย …” ว่าแล้วตาคำก็สอดสองมือไปรองที่ก้นอวบแล้วยกขึ้น แล้วใช้หัวแม่มือแบะกลีบแคมออกเผยเห็นเนื้อในสีแดงสดมีน้ำเงี่ยนใสๆ เอ่อชุ่มเต็มรู… ตาคำถึงกับกลืนน้ำลายดังอึก..สูดหายใจลึกๆ เข้าไปเต็มปอดก่อนที่จะซุกหน้าลงไปกลางโคกอวบอีกคราในท่วงท่ายกซดที่แกโปรด ปรานหนักหนา “โอ๊วววววว…..ซี๊ดดดดดดดด…เสียวววววววววว ..” หมอเมย์โดนท่านี้เข้าไปถึงกับครางไม่เป็นศัพท์ ต้องโยกก้นส่ายสะโพกเข้าสู้กับเพลงชิวหาพาเพลินของตาคำอย่างลืมตัว ในที่ สุดเมย์ก็ไม่สามารถต้านทานต่อความต้องการทางเพศของตนได้อีกต่อไปแล้ว เธอใช้เท้ายันเบาะแล้วแอ่นเอวกระดกก้นขึ้นส่ายอัดกับใบหน้าของตาคำที่ยังคง ซุกคาอยู่กลางโคก สองมือเหยียดเกร็งจิกแน่นลงไปบนฟูก ใบหน้างามแหงนเชิดโดยไม่รู้ตัว ปากก็ล่ำลักออกมา “อูยยยยยยยย….ตาคำ….เมย์เสียวววว…ซี๊ดดดดดสสสสส์….เมย์….จะไม่ไหวอยู่แล้วววววววว…โอ๊ยยยยยยสสส์” ความ เสียวที่เธอได้รับจากการเล้าโลมของตาคำนั้นทำให้เมย์ถึงกับระเบิดอารมณ์ ออกมาอย่างสุดกลั้น ร่างงามแอ่นกระตุกอย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ความต้องการทางเพศที่กักเก็บเอาไว้แตกทะลักทะลายราวกับสายน้ำเชี่ยวกรากที่ พัดพาเอาความรู้สึกผิดชอบชั่วดีออกไปจากจิตใจของเธอ * * * * * * หลัง จากที่เมย์ได้ถึงจุดสุดยอดอย่างสุขสมเป็นครั้งแรกในชีวิต ตาคำปล่อยให้เธอนอนหอบหายใจระทวยอย่างเหนื่อยอ่อนอยู่ระยะหนึ่ง จากนั้นแกก็ผุดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอื้อมมือไปปลดเสื้อผ้าที่ยังคงค้างคาอยู่ บนร่างของหมอสาวออกซึ่งเมย์ก็ไม่ได้ขัดขืนคงปล่อยให้ตาคำเปลื้องชุดของเธอ ออกตามใจชอบ ไม่นานนักเธอก็เปลือยร่างงามขาวผ่องอร้าอร่ามท่ามกลางแสงไฟต่อหน้าตาคำที่ จ้องมองมาอย่างตะลึงตะลาน ตาคำมองร่างงามที่แกเฝ้าฝันถึงอยู่ทุกวันจน ต้องเก็บเอาไปชักว่าวไม่รู้กี่ ครั้งต่อกี่ครั้ง แกแทบจะไม่เชื่อเลยว่านี่เป็นความจริง หมอเมย์คนสวยที่ใครต่อใครแหงนมองดังดอกฟ้าที่สูงสุดเอื้อม แต่ขณะนี้ดอกฟ้าที่ว่านั้นมานอนเปลือยกายหายใจระทวยถ่างขาอ้าซ่าอวดโคกสาว สวยสดอยู่ต่อหน้าไอ้คำคนนี้… มันช่างสะใจกูเสียเหลือเกิน ที่ไอ้คำคนนี้จะได้เป็นผัวของหมอเมย์คนสวยก่อนใครๆ …. “คุณหมอสบายตัวไปแล้ว คราวนี้ถึงตาผมบ้างละ” ตาคำเอ่ยปากออกมาก่อนที่จะขยับร่างเข้าประกบแนบชิดหมอสาว “อย่า…ตาคำ…อย่า…” ตา คำไม่ฟังเสียงทัดทาน แกจับขาทั้งสองข้างของหมอเมย์ขึ้นพาดบ่าของแก ในท่านี้ท่อนควยยาวของแกก็วางพาดอยู่บนเนินโคกพอดิบพอดี เมย์ได้แต่นอนตัวแข็งเกร็ง เนื้อตัวของเธอสั่นระริกเมื่อเห็นควยยักษ์หัวถอกบานน้ำปริ่มปลายถนัดตา เธอถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นขนาดของมันที่บดบังเนินโคกอวบอูมของเธอ จนมิด ตาคำแอบยิ้มในใจที่เห็นท่าทีของหญิงสาว .. ฮึ..ฮึ.. เดี๋ยวเถอะมึง โดนควยยักษ์ของกูเข้าไป ได้ร้องทั้งคืนแน่.. เมื่อจัดท่าได้ตามที่แกต้องการแล้วตาคำก็โหย่งตูดถอยออกมาจนท่อนควยของแก เลื่อนลงมาจดจ่อกับร่องเนื้อของหมอสาว แกใช้มือเอื้อมมาจับแท่งเนื้ออวบให้ตรงกับกับรูเสียว แรกรู้สึกที่หัวถอกของแกสัมผัสเข้ากับปากรูแดงสดนั้นเหมือนถูกไฟฟ้าช๊อตมิ ปาน มันเสียววูบวาบตั้งแต่ปลายควยยันโคนลึงค์ลามไล่ขึ้นมาตามเส้นประสาทถึงสมอง ตา คำเพ่งมองยังเบื้องล่างเห็นปากรูตอดขมุบขมิบหยอกล้อกับหัวถอกบานของแกก็ ยิ่งสร้างความเร้าใจมาขึ้นเป็นหลายสิบเท่า แววตาของแกแววโรจน์ขึ้นมาอย่างคนกระหาย เมย์รู้สึกถึงความร้อนผ่าวของเนื้ออุ่นจากปลายหัวถอกที่กระทบถูกปากรูของตน เธอก็เสียววูบขึ้นมาในทันที ขนกายลุกชัน ลมหายใจขาดห้วง หน้าท้องที่แบนราบหดตัวยุบลง ร่องเนื้อภายในเกร็งเขม็ง รอรับการสอดใส่ท่อนเนื้อด้วยอาการตื่นกลัวปนเสียวสยอง ตาคำเห็นอาการสะท้านควยของหมอเมย์ก็ไม่รอช้ารีบจับควยอวบปาดร่องหีขึ้นลงสอง สามครั้งให้น้ำเงี่ยนที่ปริ่มรูสาวเคลือบส่วนหัวถอกจนมันแพร็บแล้วจึงจับควย ยักษ์ของแกเข้าประจำที่เมื่อเห็นว่าท่อนควยตั้งตรงดีแล้วแกก็ออกแรงแอ่นเอว ดันควยเข้ารูหีหมอสาวทันที”อูยยยยยยสสสส์….” เสียงครางของคนทั้ง คู่ดังขึ้นพร้อมๆ กัน เมื่อเจ้าท่อนควยดำยักษ์ของตาคำเริ่มมุดแทรกเข้าไปในรูหีตีบตันของหมอเมย์ แต่แล้วสวรรค์ของตาคำก็ล่มลงเมื่อมีเสียงหนึ่งขัดจังหวะขึ้นมา ก๊อกๆ ๆ ก๊อก ๆ ๆ * * * * * * ก๊อกๆ ๆ ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ “คุณหมอเมย์ค่ะ …คุณหมอเมย์… คุณหมออยู่หรือปล่าวค่ะ …” ก๊อกๆ ๆ ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ “คุณหมอเมย์ค่ะ …คุณหมอเมย์… คุณหมออยู่หรือปล่าวค่ะ …” ตา คำได้ยินดังนั้นก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็รีบรวบรวมสติฟังว่าที่มาของเจ้าของเสียงคือใคร ใช่แล้ว เสียงๆนี้ไม่ใช่ใคร เธอคือบัว สาวน้อยวัยใสอายุ 17 ปี ที่มานอนเป็นเพื่อนหมอเมย์ประจำทุกคืน ความคิดชั่วๆผลุดขึ้นมาในสมองของตาคำอีกแล้ว ”วันนี้ละอีบัวกูจะขอเย็ดมึงเป็นผัวให้สมอยากไปเลย เสือกมาขัดจังหวะกูดีนัก” หมอ เมย์ที่นอนไร้เรี่ยวแรงอยู่บนเตียง ถึงกับตกใจได้สติเมื่อได้ยินความคิดชั่วๆของตาคำ ปากเธออยากจะตะโกนบอกบัวเหลือเกินว่าให้รีบหนีไป แต่ด้วยฤทธิ์ของยาทำให้เธอพูดได้แค่เสียงเบาผ่านปากน้อยๆอันแสนสวยของหมอเม ย์ ”…หนี…ไป…บัว…หนี…ปาย…” ไม่รู้ว่าชาติก่อนตาคำมันทำ บุญอะไรไว้หนักหนา ชาตินี้มันถึงได้มีโอกาสเย็ดสาวสวย 2 คนในวันเดียวกัน ในเวลาไม่กี่อึดใจต่อจากนี้ ตาคำควักผ้าและใส่ยาสลบปริมาณเท่าๆกับที่ใช้กับหมอเมย์ ตาคำเดินไปที่ ประตูช้าแล้วเปิดประตูโดยใช้ประตูบังตนเองซึ่งอยู่ข้างๆบานพับ ประตู บัวสาวน้อยผู้โชคร้าย เดินผ่านเข้ามาช้าๆ และหยุดลงที่หน้าเตียงที่หมอเมย์นอนอยู่ ภาพที่เห็นคือหมอเมย์นอนเปลือยกายเผยให้เห็นความงามของเรือนร่างอันแสนสวย งามอยู่ต่อหน้าบัว บัวตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น อ้าปากจะถามหมอเมย์ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วก็มีอ้อมแขนล็อกเข้ามาด้านหลัง และโปะผ้าไปที่จมูกของบัว สักพักบัวก็ไร้เรี่ยวแรงขัดขืน แต่ยังพอมีสติอยู่บ้าง พอบัวเพ่งมองไปที่เงาร่างที่อยู่ตรงหน้าเธอ แน่นอนเจ้าของเงาร่างนี้คือตาคำ ”วันนี้ละ อีบัวเอ๋ย มึงได้กูเป็นผัว เปิดบริสุทธิ์มึงคนแรกแน่” ตาคำแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย ก่อนจะหันไปมองหมอเมย์สาวสวย ที่กำลังนอนเปลือยกายอยู่บนเตียง ”รอเดี๋ยวนะจ๊ะเมียจ๋า รอผัวเปปหนึ่งนะ ของดีมันต้องอดใจรอกันหน่อย ฮ้า ๆ ๆ” ตำคำยิ้มอย่างมีความสุขกับสิ่งที่มันกำลังจะได้ทำ ดูถ้าบัวคงต้องเสร็จมันก่อนหมอเมย์แน่ ”อย่าทำบัวเลยนะตาคำ ปล่อยบัวไปเถอะ บัวสัญญาว่าจะไม่บอกใคร ปล่อยบัวไปเถอะนะ” เสียงสั่นๆปนความกลัวเริ่มวอนขอรักษาความสาวของตนไว้ โดยไม่คำนึกถึงความถูกผิด ”ไม่ต้องกลัวไปหรอก วันนี้หลังจากเอ็งได้ลองควยข้า เอ็งจะต้องติดใจควยของข้าไม่มีวันลืมแน่” ด้วย ความชำนาญสังเวียนกามของตาคำ มันใช้เวลาไม่กี่อึดใจก็ถอดเสื้อผ้าบางๆของบัวจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างที่ขาวเนียน ไร้ริ้วรอย หัวนมสีชมพูอันสวยงามที่รอการดูดเลีย นูนเนินของร่องนมที่กระชับน่าขยำขยี้ และ เนินเนื้อสามเหลี่ยมกลางหว่างขาดูโหนกนูนขาวผ่องเป็นยองใย มันช่างเป็นเนินหีที่สวยเสียจริง ตาคำถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังเฮือก…แกสูดลมหายใจแรงสองสามทีก่อนที่จะใช้ สองมือจับขาเรียวงามของบัวแหกอ้าออกจากกัน เพียงเท่านี้โคกเนื้ออวบอูม กลีบแคมขาวผ่อง ร่องหลืบที่ปิดสนิท ก็ปรากฎแก่สายตาของตาเฒ่า ทำเอาตาคำถึงกับกลืนน้ำลายดังเฮือก..อีกหน .. อู๊ววว..แม่ง ทำไมหีอีบัว ถึงน่าเย็ดอย่างนี้ว่ะ ฮึ..ฮึ..คืนนี้กูจะล่อให้บานไม่หุบเลย … ว่าแล้วแกก็ฟุบหน้าลงไปบนโคกโหนกนูนหว่างขา อูยยยย…หีแม่งหอมชิบหาย อูววว..แค่นี้ควยกูแข็งจนปวดไปหมดแล้ว … ตาคำรำพึงรำพันในใจเมื่อได้สูดดมโคกเนื้อรูสวาทของหญิงสาว ลำควยของแกลุกโชนแข็งโด่ตุงอยู่ใกล้หว่างขาบัว เรียวลิ้นหยาบหนาของแกไล้เลียไปที่ร่องแคมสีชมพูเรื่อๆ เกร็งลิ้นแข็งเป็นแท่งยาวแซะรอยผ่ากลางร่องที่ปิดสนิทแนบแน่น ร่างงามแอ่นกระตุกเบาๆ เมื่อลิ้นของแกสัมผัสเข้ากับร่องเนื้ออุ่น ตาคำค่อยๆ ใช้ลิ้นที่แข็งเป็นลำของแกแหวกเซาะร่องเสียวของหญิงสาว กวาดลิ้นขึ้นลงไปตามรอยผ่าลึกนั้น น้ำเงี่ยนใสๆ ที่เอ่อซึมออกมาจากภายในจนเอ่อชุ่มร่องแคมจากการถูกเล้าโลมก่อนหน้านี้ก็ถูก ตาคำดูดกินไปจนหมดสิ้น ตาคำใช้ลิ้นเล้าโลมบัวอย่างผู้ชำนาญ แกใช้ลิ้นปาดไปทั่วกลีบแคมสองข้าง ลิ้นหนาบานของแกแผ่กว้างปาดซ้ายทีขวาที บางคราก็เกร็งลิ้นกระดกเขี่ยไปที่ติ่งแตดที่นูนเด่นขึ้นมากลางร่องแคม ไม่ก็ก็ซุกหน้าฝังจมูกเข้าไปบดขยี้กับเนินโคกแล้วแทงลิ้นที่แข็งเป็นลำทวน เข้าร่องรูหีที่ตีบตัน บัวที่นอนแน่นิ่งให้มันเสพสวาทอยู่ถึงกับครางเสียงฮืออา..ออกมาเบา ร่างกายเริ่มตอบสนองการโลมเล้า หน้าท้องที่แบนราบไร้ไขมันส่วนเกินเกร็งแน่นแอ่นเอวส่ายไหวไปมาช้าๆโพรง เนื้อภายในรูหีเกร็งขมิบขับน้ำเงี่ยนออกมามากมายจนเอ่อชุ่มร่องเนื้อเลอะ เปรอะปากและจมูกของตาคำจนมันวับ “อืออออ…ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด” บัวพยายามข่มอารมณ์ตัวเอง แต่ก็ฝืนความต้องการของร่างกายไม่ไหวเผลอครางเสียงออกมา เพิ่มความเงี่ยนให้ตาคำขึ้นอีกเท่าตัว ตาเฒ่าคำเงยหน้าขึ้นมา ใช้มือปาดน้ำเงี่ยนที่เลอะปากออก.. อูยยย..กูทนไม่ไหวแล้ว ควยกูแข็งแทบจะระเบิดอยู่แล้ว ขอเย็ดก่อนซักทีเถอะว่ะ.. ท่อนเนื้ออวบใหญ่ของแกตั้งตระหง่านขนานกับพื้นกระดกขึ้นลงหงึดๆ หัวถอกบานใหญ่มีน้ำเงี่ยนใสๆ เคลือบอยู่เห็นเป็นมันเงา ตาคำทรุดตัวนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาบัว ใช้มือข้างหนึ่งจับขาของเธอที่แหกอ้าอยู่โย้ยกขึ้นสูงจนชิดถันอวบ โคกหีอล่องฉ่องก็แหกอ้าออก เผยให้เห็นรูหีสีแดงอมชมพูตอดขมุบขมิบ มีน้ำเงี่ยนเลอะเปรอะไปทั่วรอบรูเสียว ตาคำใช้มือขวาจับท่อนควยของแกกระทอกสองสามครั้งน้ำเงี่ยนที่เคลือบอยู่ที่ หัวถอกถึงกับหยดย้อยลงมาเป็นสายยาว แกจับท่อนควยดำๆ เข้าจ่อประชิดรูสวาท.. “อูยยยยยยสสสส์….” เสียงครางของบัวดังขึ้น เมื่อเจ้าท่อนควยดำยักษ์ของตาคำเริ่มมุดแทรกเข้าไปในรูหีน้อยๆของบัว ”โอ้ย…ตำคำพอเถอะ บัวเจ็บ อย่าเอามันเข้ามาอีกนะได้โปรด…” ตา คำหมุนสะโพกเป็นวงเพื่อเปิดช่องทางและเพิ่มความคุ้นเคยระหว่างรูหีน้อยๆ กับควยของตาคำ บัวส่ายสะโพกตาม จนปลายควยตาคำค่อยๆ ชำแรกเข้าไปได้จนมิดเงี่ยง บัวถอนใจเฮือกแล้วถาม “อูยส์ …หมดแล้วใช่ไหมตาคำ..” ตา คำไม่ตอบ แต่เริ่มกระเด้าขึ้นลงอย่างเบาๆ บัวเกร็งมือแน่น ครู่หนึ่งน้ำหล่อลื่นก็เริ่มซึมออกมาชะโลมลำควยจนตาคำคลายความคับแน่นลงเล็ก น้อย ลำควยเริ่มมุดไปข้างหน้าทีละนิดจนกระทบกับสิ่งกีดขวางด่านสุดท้ายของบัว ตาคำกระเด้าเข้าออกในระดับนั้นอยู่พักใหญ่และเร่งจังหวะจนบัวครวญครางออก “โอ๊ว…อูยส์…สะ สะ เสียว..ตาคำบัวเสียว” ร่าง น้อยที่บิดไปมาใต้ตัวตาคำเกร็งกระตุก ตาคำรู้สึกได้ถึงแรงบีบรัดรอบควยตามการกระตุกของบัว จุดสุดยอดครั้งที่สองของบัวมาถึงตาคำตัดสินใจกดแท่งควยตามลงไปผ่านเยื่อสาว จนทะลุ ควยดิ่งลงไปจนมิดโคน บัวเบิกตาโพลงร้องลั่นห้อง “โอ๊ย…ตาคำ..ทำอะไร..บัวเจ็บ…ไม่นะ เอาออกไป” บัวพยายามส่ายสะโพกออกจากแท่งควยที่ปักลึกลงไปจนมิค ตาคำกดตัวบัวไว้แน่นและรีบปลอบ “ไม่เป็นไรแล้วอีบัว เจ็บครั้งเดียวเท่านั้น ต่อไปเอ็งก็ไม่เจ็บแล้ว ข้าเป็นผัวเอ็งแล้วนะรู้ไหม?” บัวหยุดดิ้น มองหน้าตาคำ “มันเจ็บที่สุดเลยตาคำ เหมือนหีบัวจะฉีกออกจากกัน อูยส์….ซี๊ดดดดดด” บัว ร้องออกมา น้ำตาไหลซึมเป็นทาง ตาคำรีบจูบซับน้ำตา แรงบีบตอดลำควยแน่นเปรี๊ยะ รูหีสาวบัวพยายามขยายตัวรับแท่งควยอย่างสุดความสามารถ ตาคำก้มลงดูที่แท่งควยซึ่งจมมิดลงไปในร่างของบัวอย่างสะใจ ปากแคมทั้งสองของรูหีบีบรัดควยเป็นวงกลมดิก เลือดซึมออกมาเป็นทาง ตาคำแช่ควยนิ่งให้ฝังอยู่ในรูหีเพื่อสร้างความคุ้นเคย “เข้าไปหมดแล้วอีบัวเอ๋ย อูยส์…ฟิตควยกูชิบหาย สุดยอดจริงๆ ฮ้าๆๆ” ตาคำหัวเราะ..ใช้นิ้วบีบปลายเม็ดทับทิมบนยอดอกของสาวบัวไปมาแล้วพูด “บัวเอ๋ยหีเอ็งเยี่ยมที่สุด อีภาไม่มีทางสู้เลย” บัว ตกใจที่ได้ยินความลับบางอย่างที่ตาคำหลุดปากออกมา พอตาคำรู้ตัวว่าพลั้งปากเรื่องของภาออกไปจึงเปลี่ยนความสนใจบัวด้วยการ ดูดเลียและบีบคลึงที่เต้านมสวยๆของบัวอย่างเมามันส์ ตาคำเริ่มเคล้นคลึง เต้าน้อยของบัวด้วยมือ แล้วไซร้ริมฝีปากไปที่ซอกคอหอมกรุ่น ขบติ่งหูเบาๆ บัวครางออกมาเบาๆ ซี๊ดดดดด… ตาคำเริ่มเคลื่อนแท่งควยเข้าออกช้าๆ และเพิ่มความเร็วขึ้นตามการตอบสนองของบัว ไม่นานบัวก็กระดกสะโพกตอบโต้ตาคำตามจังหวะ ส่งเสียงครางระงม “อูยส์..อูยส์ โอ๊วส์ ..อี๊ดดดดดด บัวไม่เจ็บแล้ว ตาคำเร่งอีก …เร่งอีก….” ตา คำพลิกตัวบัวให้มาตะแคงด้านข้างแล้วกระเด้าเข้าออกถี่ยิบ ความคับแน่นบีบลำควยอย่างรุนแรง บัวเด้งสะโพกโต้ตอบตาคำ กัดริมฝีปากแน่นมีเพียงเสียงคราง อึ๊ด อึ๊ด อึ๊ด ในลำคอถี่ยิบ ตาคำกระเด้าใส่บัวอย่างไม่ยั้ง ความเสียวที่อัดแน่นกำลังเตรียมระเบิดออก ตาคำกระแทกควยใส่โคกนูนเนียนของบัวอย่างแรงแล้วหยุดนิ่ง ปลายควยตาคำกระแทกครั้งสุดท้ายเข้าไปถึงปากมดลูกและพรั่งพรูน้ำรักออกมาราว กับน้ำป่า ภายในโพรงหีของบัวตอดปลายควยตาคำถี่ยิบและดูดน้ำรักเข้าไปเต็มที่ บัวครางลั่น น้ำรักของตาคำที่พรั่งพรูฉีดเข้าไปในร่องหลืบจนเกินความสามารถที่หีน้อยๆ จะรับได้หมด มันไหลย้อนออกมาเนืองนองอยู่บนพื้นเป็นสีชมพูจางจากการผสมคราบเลือดของเยื่อ สาวพรหมจรรย์ “อ๊ายยยยยยยยยยย…….โอ๊วส์” ร่างน้อยกระตุกเป็นระยะ แล้วค่อยผ่อนคลายลง ความเสียวสุดยอดครั้งนี้ทำเอาบัวหลับไปในทันที ตาคำลูบไล้เรือนร่างชุ่มเหงื่อของบัวด้วยความสะใจที่ได้เย็ดเปิดซิงหีสาววัย ขบเผาะ ”อูยส์…เล่นเอากู น้ำแทบหมดตัว หีสาวบริสุทธิ์นี่มันฟิตจริงๆ ฮ้าๆ”